Δεκαετίες πριν αρχίσουν να εμφανίζονται τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ, οι κολλώδεις πλάκες αρχίζουν να σχηματίζονται στους εγκεφάλους τους, καταστρέφοντας τα γειτονικά κύτταρα. Οι γιατροί έχουν αναζητήσει τρόπους να ξεκαθαρίσουν αυτές τις πλάκες ως έναν τρόπο πρόληψης ή θεραπείας της νόσου.
Οι κολλώδεις συστάδες, γνωστές ως πλάκες αμυλοειδούς, αποτελούνται κυρίως από πρωτεΐνη εγκεφάλου που ονομάζεται αμυλοειδές βήτα. Αλλά τοποθετημένα μέσα στις πλάκες είναι μικρές ποσότητες άλλης πρωτεΐνης του Alzheimer: APOE. Τώρα, οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον έδειξαν ότι ένα αντίσωμα όχι μόνο επιδιώκει την ΑΠΟΕ για απομάκρυνση, αλλά σαρώνει τις πλάκες.
Τα ευρήματα, διαθέσιμα στις 26 Μαρτίου στο περιοδικό Journal of Clinical Investigation , θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε έναν τρόπο να σταματήσει η εγκεφαλική βλάβη που προκαλείται από πλάκες αμυλοειδούς, ενώ η νόσος βρίσκεται ακόμη στα αρχικά στάδια της, ίσως πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα.
“Πολλοί άνθρωποι δημιουργούν αμυλοειδές εδώ και πολλά χρόνια και ο εγκέφαλος δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτό”, δήλωσαν οι καθηγητές David Holtzman, Andrew B. και Gretchen P. Jones. “Αφαιρώντας τις πλάκες, αν ξεκινήσουμε αρκετά νωρίς, ίσως είμαστε σε θέση να σταματήσουμε τις αλλαγές στον εγκέφαλο που οδηγούν σε απώλεια μνήμης, σύγχυση και γνωστική παρακμή” είπαν χαρακτηριστικά.
Παραλλαγές του γονιδίου APOE είναι ο μοναδικός μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για τη νόσο του Alzheimer. Σε προηγούμενες εργασίες, ο Holtzman και οι συνάδελφοί του έχουν δείξει ότι μια ένωση με βάση το DNA που στοχεύει στην APOE μπορεί να ελαττώσει τον τραυματισμό που προκαλείται από πλάκες αμυλοειδούς.
Αλλά το να απαλλαγούμε από τις πλάκες πιθανότατα θα προστατεύσει τον εγκέφαλο καλύτερα από το να αμβλυνθεί η καταστροφή των πλακών. Για να διαπιστώσουν αν οι πλάκες μπορούν να αφαιρεθούν, ο Holtzman, συν-πρώτοι συγγραφείς Fan Liao, PhD, μεταδιδακτορικός ερευνητής, και ο Aimin Li, PhD, ανώτερος επιστήμονας και συνεργάτες επικεντρώθηκαν σε αντισώματα που αναγνωρίζουν και δεσμεύουν το APOE. Μόλις τα αντισώματα προσκολληθούν στον στόχο τους, προσελκύουν την προσοχή των αδύναμων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία μεταφέρουν τόσο το αντίσωμα όσο και τον στόχο για να καταστραφούν. Οι ερευνητές υποστήριξαν ότι το κοντινό αμυλοειδές μπορεί να απομακρυνθεί μαζί με το APOE.
Οι ερευνητές εξέτασαν αρκετά αντισώματα που αναγνωρίζουν την ανθρώπινη APOE σε ποντίκια γενετικά προδιάθετα για την ανάπτυξη αμυλοειδών πλακών. Τα γονίδια APOE των ποντικών είχαν αντικατασταθεί με ανθρώπινο γονίδιο APOE. Τα αντισώματα αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με την Denali Therapeutics.