Ερευνητές εξετάζουν το ενδεχόμενο, ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού να είναι δυνατόν να διαπιστωθεί μέσω εξετάσεων αίματος. Το παραπάνω είναι δυνατόν να αποτελέσει ανακάλυψη-σταθμό στον τομέα του προγεννητικού ελέγχου.
Ένας πρόωρος τοκετός μπορεί να επέλθει λόγω πλήθους παραγόντων όπως ένας προηγούμενος πρόωρος τοκετός, επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, άγχος, προεκλαμψία, διάφορα προβλήματα υγείας η ακόμη και χωρίς να υπάρχει καμία από τις παραπάνω ενδείξεις.
« Είναι ζωτικής σημασίας να είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε πότε μια γυναίκα έχει μεγαλύτερη προδιάθεση για σοβαρές επιπλοκές, όπως ο πρόωρος τοκετός, στην εγκυμοσύνη της. Έτσι θα μπορούμε να επικεντρωθούμε στην πρόληψη, κάτι το οποίο δεν έχουμε μέχρι στιγμής την δυνατότητα να πράξουμε», δήλωσε ο Δρ. Λάρυ Ραντ, επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο και επικεφαλής ερευνών στο κέντρο πρόωρων τοκετών της Καλιφόρνια.
Σε ότι αφορά την παρουσίαση ενδείξεων για πρόωρο τοκετό, αυτό που έχουμε την δυνατότητα να διαγνώσουμε είναι η πιθανότητα, η μητέρα ή το βρέφος να παρουσιάσουν επιπλοκές όπως η προεκλαμψία ή οι διαταραχές στην ανάπτυξη του βρέφους, κάτι το οποίο μας οδηγεί αναγκαστικά στην πρόωρη διακοπή της κύησης προκειμένου να διασφαλιστεί η υγεία μητέρας και παιδιού», πρόσθεσε. Οι εξετάσεις για την πρόγνωση του πρόωρου τοκετού βασίζονται σε δύο διαφορετικές επιστημονικές μελέτες οι οποίες και δημοσιεύθηκαν πρόσφατα.
Η πρώτη εξέταση έγκειται στην ταυτοποίηση περιπτώσεων γυναικών με ενδείξεις για πιθανό πρόωρο τοκετό, πάσχουσες ή μη από προεκλαμψία, ενώ μέση της δεύτερη είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ακόμη και η ημερομηνία σύλληψης.
Οι έρευνες βρίσκονται ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο και χρειάζονται πολλές περισσότερες δοκιμές ώστε να εξακριβωθεί και να αξιολογηθεί η ασφάλεια, εγκυρότητα και αποτελεσματικότητα τους.
Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο δεκαπέντε εκατομμύρια βρέφη γεννιούνται πρόωρα και συγκεκριμένα περί την τριακοστή έβδομη εβδομάδα κύησης, παγκοσμίως. Το ποσοστό μάλιστα τείνει να αυξάνεται σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Ειδικότερα, ο πρόωρος τοκετός είναι η κύρια αιτία της παιδικής θνησιμότητα σε ηλικίες κάτων των πέντε ετών, με ποσοστό του 1 ενός εκατομμυρίου θανάτων παγκοσμίως. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα «Lancet» το 2012, οι δέκα χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά πρόωρων γεννήσεων κατά το έτος 2010, ήταν οι Ινδία, Κίνα, Νιγιρία, Πακιστάν, Ινδονησία, ΗΠΑ, Μπαγκλαντές, Φιλιππίνες, Κογκό, Βραζιλία. Θα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι τα προαναφερθέντα στοιχεία ίσως δεν είναι αξιόπιστα καθώς είναι σύνηθες οι γυναίκες των αναπτυσσόμενων χωρών να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν την ακριβή ημερομηνία σύλληψης.
«Ειδικά στις φτωχότερες χώρες με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά πρόωρων γεννήσεων και βρεφικής θνησιμότητας, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μας είναι ότι δεν υπάρχει ο κατάλληλος ιατρικός εξοπλισμός προκειμένου να υπάρξει έλεγχος ( Π.χ υπέρηχοι), αλλά κι οι ίδιες οι γυναίκες δεν μαθαίνουν να παρατηρούν την συχνότητα της περιόδου τους καθώς η έμμηνος ρύση αλλά κι οι συζητήσεις γύρω από αυτήν θεωρούνται συχνά «ταμπού». Πλήθος ειδικών εργάζεται προκειμένου να βρεθεί ένας εναλλακτικός τρόπος- ιδεατά και οικονομικός- ώστε να μπορούμε να εξακριβώσουμε την ημερομηνία σύλληψης τόνισε ο Ράντ.