Μοντέλο Μηχανικής Μάθησης: Μια ομάδα ερευνητών ανέπτυξε ένα μοντέλο μηχανικής μάθησης που αντλεί από το περιεχόμενο των ειδησεογραφικών άρθρων για να προβλέπει αποτελεσματικά τις τοποθεσίες που αντιμετωπίζουν κινδύνους επισιτιστικής ανασφάλειας. Το μοντέλο, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στην ιεράρχηση της κατανομής της έκτακτης επισιτιστικής βοήθειας σε ευάλωτες περιοχές, σηματοδοτεί βελτίωση σε σχέση με τις υπάρχουσες μετρήσεις. “Η προσέγγισή μας θα μπορούσε να βελτιώσει δραστικά την πρόβλεψη των κρουσμάτων επισιτιστικής κρίσης έως και 12 μήνες νωρίτερα, χρησιμοποιώντας τόσο ροές ειδήσεων σε πραγματικό χρόνο όσο και ένα μοντέλο πρόβλεψης που είναι απλό στην ερμηνεία”, λέει ο Samuel Fraiberger, επισκέπτης ερευνητής στο Ινστιτούτο Μαθηματικών Επιστημών Courant του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, επιστήμονας δεδομένων στην Παγκόσμια Τράπεζα και συγγραφέας της μελέτης, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Science Advances.
“Οι παραδοσιακές μετρήσεις των παραγόντων κινδύνου επισιτιστικής ανασφάλειας, όπως οι δείκτες σοβαρότητας των συγκρούσεων ή οι μεταβολές στις τιμές των τροφίμων, είναι συχνά ελλιπείς, καθυστερημένες ή ξεπερασμένες”, προσθέτει ο Lakshminarayanan Subramanian, καθηγητής στο Ινστιτούτο Courant και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. “Η προσέγγισή μας εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι οι παράγοντες κινδύνου που πυροδοτούν μια επισιτιστική κρίση αναφέρονται στις ειδήσεις πριν παρατηρηθούν με τις παραδοσιακές μετρήσεις”. Η επισιτιστική ανασφάλεια απειλεί τη ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον κόσμο. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, ο αριθμός των υποσιτιζόμενων αυξήθηκε από 624 εκατομμύρια ανθρώπους το 2014 σε 688 εκατομμύρια το 2019. Οι συνθήκες, σημειώνουν οι συγγραφείς του εγγράφου, έχουν επιδεινωθεί από τότε λόγω της πανδημίας COVID-19, της κλιματικής αλλαγής και των ένοπλων συγκρούσεων -το 2021, μεταξύ 702 και 828 εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως αντιμετώπιζαν πείνα. Επιπλέον, η σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια αυξήθηκε τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και σε κάθε περιοχή το 2021. Παρά τον οξύ και ευρέως διαδεδομένο χαρακτήρα αυτής της πληγής, οι τρέχουσες μέθοδοι για τον εντοπισμό μελλοντικών επισιτιστικών κρίσεων βασίζονται σε μέτρα κινδύνου που είναι ανεπαρκή, εμποδίζοντας τις προσπάθειες για την αντιμετώπισή τους. Εργαζόμενοι για την ανάπτυξη ενός καλύτερου μοντέλου, οι συγγραφείς της εργασίας, στους οποίους περιλαμβάνεται και ο Ananth Balashankar, απόφοιτος του διδακτορικού Courant, εξέτασαν την πιθανότητα ότι η ειδησεογραφική κάλυψη, η οποία προσφέρει σε πραγματικό χρόνο επιτόπιες αναφορές των τοπικών εξελίξεων, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για επικείμενες επισιτιστικές κρίσεις.
Οι ερευνητές συνέλεξαν κείμενο από περισσότερα από 11 εκατομμύρια ειδησεογραφικά άρθρα που επικεντρώνονταν σε σχεδόν 40 χώρες με επισιτιστική ανασφάλεια και δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1980 και 2020. Στη συνέχεια, ανέπτυξαν μια μέθοδο για την εξαγωγή συγκεκριμένων φράσεων σε αυτά τα άρθρα που σχετίζονται με την επισιτιστική ανασφάλεια και με τρόπους που αποτυπώνουν τη δημοσιογραφική αξιολόγηση με αξιοσημείωτη λεπτομέρεια. Συγκεκριμένα, το εργαλείο λαμβάνει υπόψη σχεδόν 170 χαρακτηριστικά κειμένου προκειμένου να εκτιμήσει σωστά τη σημασιολογία των φράσεων που αφορούν την επισιτιστική ανασφάλεια και να επισημάνει πότε εμφανίζονται τα άρθρα. Ακολουθεί ένα παράδειγμα από το Νότιο Σουδάν, το οποίο περιγράφει τόσο την τοποθεσία όσο και τους παράγοντες κινδύνου: “Η πείνα μπορεί να επιστρέψει σε ορισμένα μέρη της χώρας, με την ανατολική κομητεία Pibor, όπου οι πλημμύρες και τα παράσιτα έχουν καταστρέψει τις καλλιέργειες, να διατρέχει ιδιαίτερο κίνδυνο”. Στη συνέχεια, εξέτασαν δεδομένα σχετικά με μια σειρά παραγόντων κινδύνου επισιτιστικής ανασφάλειας -όπως ο αριθμός των νεκρών από συγκρούσεις, οι βροχοπτώσεις, η βλάστηση και οι μεταβολές στις τιμές των τροφίμων- για να διαπιστώσουν αν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των αναφορών στις ειδήσεις για τους παράγοντες αυτούς και της εμφάνισής τους στις χώρες και τις περιοχές που μελετήθηκαν. Εδώ, διαπίστωσαν υψηλή συσχέτιση μεταξύ της φύσης της κάλυψης και της επί τόπου εμφάνισης αυτών των παραγόντων, υποδεικνύοντας ότι οι ειδήσεις αποτελούν ακριβή δείκτη των συνθηκών που μελετήθηκαν.
Όμως, για να διαπιστωθεί αν τα ειδησεογραφικά άρθρα ήταν, στην πραγματικότητα, ένας καλός προγνωστικός δείκτης των επακόλουθων επισιτιστικών κρίσεων, η ομάδα έπρεπε να γνωρίζει αν η φύση της κάλυψης ήταν ένας βιώσιμος δείκτης μελλοντικών κρίσεων και αν αυτές οι ιστορίες το έκαναν με μεγαλύτερη ακρίβεια από τις παραδοσιακές μετρήσεις. Χρησιμοποιώντας ένα μικρότερο σύνολο ειδήσεων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι από το 2009 έως το 2020 και σε 21 χώρες με επισιτιστική ανασφάλεια, η ειδησεογραφική κάλυψη παρείχε ακριβέστερες προβλέψεις σε τοπικό επίπεδο επισιτιστικής ανασφάλειας -και μάλιστα έως και 12 μήνες νωρίτερα- σε σχέση με τις παραδοσιακές μετρήσεις που δεν περιλάμβαναν το κείμενο των ειδήσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι διαπίστωσαν επίσης ότι η συμπλήρωση των παραδοσιακών προγνωστικών μετρήσεων με ειδησεογραφική κάλυψη βελτίωσε περαιτέρω την ακρίβεια των προβλέψεων για την επισιτιστική κρίση, γεγονός που υποδηλώνει την αξία των “υβριδικών” μοντέλων. Οι ερευνητές βλέπουν, επίσης, πιθανές ευρύτερες χρήσεις για το έργο τους. “Οι ειδησεογραφικοί δείκτες θα μπορούσαν να επεκταθούν στην πρόβλεψη επιδημιών ασθενειών και στις μελλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής”, παρατηρεί ο Balashankar.
