Τουρισμός: Μετά την αναστάτωση της covid-19, η παγκόσμια τουριστική βιομηχανία έχει ανοίξει και πάλι σε μεγάλο βαθμό, ωστόσο, τα ταξίδια παραμένουν μια σοβαρή πρόκληση για μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από μη μεταδοτικές χρόνιες ασθένειες, όπως διαβήτη, καρδιακές παθήσεις, καρκίνο ή ψυχικές διαταραχές. Αυτές οι παθήσεις μπορεί να κάνουν τα ταξίδια δύσκολα, ενώ ορισμένοι άνθρωποι μπορεί ακόμη και να αποφεύγουν εντελώς τις διακοπές. Ένα διεπιστημονικό ερευνητικό πρόγραμμα από το Πανεπιστήμιο Edith Cowan ανέδειξε τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή η απόφαση σε άτομα με αυτές τις προκλήσεις υγείας και σκιαγράφησε τις μελλοντικές επιπτώσεις για τον κλάδο στο σύνολό του. Μέσω της συνεργασίας μεταξύ της Σχολής Επιχειρήσεων και Δικαίου του ECU και του Κέντρου για την Ακρίβεια της Υγείας, το έργο έθεσε την έννοια της “ταξιδιωτικής θεραπείας”, η οποία βλέπει τον τουρισμό ως μέσο βελτίωσης της ψυχικής υγείας και της ευημερίας. Ο ερευνητής Dr. Jun Wen δήλωσε ότι είναι ζωτικής σημασίας η τουριστική βιομηχανία να εξυπηρετεί περισσότερο τα ευάλωτα άτομα με σωματικές ή ψυχολογικές διαταραχές, μια αγορά που περιέγραψε ως σημαντική αλλά πολύ συχνά παραβλέπεται. “Οι περισσότεροι είναι σε θέση να ταξιδέψουν αλλά παραμένουν ευάλωτοι κατά τη διάρκεια των ταξιδιών και χρειάζονται εντατικές υπηρεσίες”, είπε. “Ο κόσμος έχει γηράσκοντα πληθυσμό, οπότε θα υπάρχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι που θα αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις που αυτό επιφέρει, όπως η άνοια, οι σωματικοί περιορισμοί και ούτω καθεξής. “Υπάρχουν επίσης περισσότεροι άνθρωποι που διαγιγνώσκονται με προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη και το άγχος. “Ο τουρισμός πρέπει να είναι σε θέση να φιλοξενεί ευάλωτους ταξιδιώτες, όπως αυτοί για την επιβίωση του κλάδου -αλλά και επειδή η υγεία είναι σημαντική και όπως έχει δείξει το προηγούμενο έργο μας, ο τουρισμός μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη της υγείας”.
Τι μπορεί να κάνει ο κλάδος
Ο Δρ Γουέν δήλωσε ότι υπάρχουν πολλές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να καταστήσουν τους προορισμούς πιο προσιτούς για τα ευάλωτα άτομα. Οι στρατηγικές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε όλη την αλυσίδα της τουριστικής βιομηχανίας (διατροφή, διαμονή, μεταφορά, ταξίδια, ψώνια και ψυχαγωγία) και θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν εκτιμήσεις ή επιδόματα για τους φροντιστές που μπορεί να χρειαστεί να συνοδεύουν τους ταξιδιώτες.
Ο Dr. Wen δήλωσε ότι η εκπαίδευση είναι κρίσιμη.
“Το προσωπικό και οι εμπλεκόμενοι φορείς χρειάζονται εκπαίδευση για να γνωρίζουν τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των ευάλωτων ταξιδιωτών”, είπε. “Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την ανάπτυξη εγχειριδίων για την τυποποίηση των υπηρεσιών για τους ευάλωτους ταξιδιώτες, την ενίσχυση των προσβάσιμων υποδομών και τον κατάλληλο εξοπλισμό των επαγγελματικών εγκαταστάσεων έκτακτης ανάγκης και περίθαλψης, όπως με εργαλεία πρώτων βοηθειών. “Ο κλάδος μπορεί επίσης να προσαρμόσει τις υπηρεσίες για διαφορετικά τμήματα ταξιδιωτών, όπως άτομα με άνοια, κατάθλιψη ή άγχος”. Ο Δρ Γουέν δήλωσε ότι η τεχνολογική πρόοδος θα μπορούσε επίσης να διαδραματίσει μεγάλο ρόλο στο να φέρει τα οφέλη του τουρισμού σε περισσότερους ανθρώπους. “Δεν μπορούν όλοι να κάνουν φυσικά ταξίδια”, είπε. “Η τουριστική βιομηχανία θα πρέπει να αναπτύξει εικονικά προϊόντα που επιτρέπουν σε όλους τους ταξιδιώτες να είναι παρόντες σε έναν προορισμό και να απολαμβάνουν διασκέδαση και οφέλη που σχετίζονται με την υγεία”. “Η ταξιδιωτική ιατρική στη φιλοξενία: Διεθνής Επιθεώρηση της Σύγχρονης Διαχείρισης της Φιλοξενίας. (International Journal of Contemporary Hospitality Management).