Η νόσος των λεγεωνάριων μπορεί να ποικίλλει σε σοβαρότητα από ήπια συμπτώματα γρίπης έως σοβαρή πνευμονία και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή, ιδιαίτερα σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή υποκείμενες παθήσεις υγείας.
Η αιτία της σαρκοείδωσης δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει μια ανώμαλη ανοσοαπόκριση σε ένα άγνωστο έναυσμα, όπως μια μόλυνση ή έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Πέμφιγα: Οι ιατρικές θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν φάρμακα για τον έλεγχο της αυτοάνοσης απόκρισης και την πρόληψη περαιτέρω φυσαλίδων, καθώς και φροντίδα του τραύματος για την προώθηση της επούλωσης και τη μείωση του κινδύνου δημιουργίας ουλών.
Κολπική μαρμαρυγή: Η κολπική μαρμαρυγή (AFib) είναι μια κοινή διαταραχή του καρδιακού ρυθμού που χαρακτηρίζεται από ακανόνιστους και συχνά γρήγορους καρδιακούς παλμούς.
Καθώς το κολλαγόνο βρίσκεται σε πολλά μέρη του σώματος, θα μπορούσε επίσης να υπάρχει δυνατότητα για τη θεραπεία άλλων ασθενειών. Αυτή η επισκευή ή η αναγέννηση του ιστού με βάση το κολλαγόνο φαίνεται να είναι κατανοητή στην επούλωση πληγών, την αντικατάσταση οστών, την οδοντιατρική και τις καρδιαγγειακές παθήσεις, για παράδειγμα.
Τα καρκινικά κύτταρα ταξιδεύουν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος ή του λεμφικού συστήματος και εγκαθίστανται στον εγκέφαλο, όπου σχηματίζουν νέους όγκους.
Σε περιπτώσεις όπου η δυσπλασία είναι μικρή και ασυμπτωματική, μπορεί να συνιστάται παρατήρηση. Ωστόσο, για μεγαλύτερες ή συμπτωματικές βλάβες, ο εμβολισμός μπορεί να θεωρηθεί ότι εμποδίζει το ανώμαλο αγγείο και μειώνει τη ροή του αίματος στην περιοχή.
Η θεραπεία για την αρτηριακή υπέρταση συχνά περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η βελτίωση της διατροφής, η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και η μείωση του στρες.
Χολική κίρρωση: Τα πρώιμα συμπτώματα της χολικής κίρρωσης μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, κνησμό, ξηροφθαλμία και στόμα και ενόχληση στην άνω δεξιά κοιλιακή χώρα.
Η ακριβής αιτία της ΙΨΔ δεν είναι γνωστή, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει έναν συνδυασμό γενετικών, βιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό ΙΨΔ ή σχετικών διαταραχών μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν την πάθηση.
