Για να γνωρίζουμε την πραγματική αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας νέας θεραπευτικής επιλογής, η Δρ Pedraza σημείωσε ότι θα ήταν απαραίτητο να επεκταθούν οι προκλινικές δοκιμές σε καταστάσεις όπου παρατηρείται η «επανεμφάνιση σβησμένων αντιδράσεων φόβου».
Ο ερευνητής δρ Μάικλ Μέλγκαρ του CDC επεσήμανε πως «ένα σαφές μοτίβο αναδύεται αν μελετήσει κανείς τους ασθενείς της περιόδου της Όμικρον και το εμβολιαστικό στάτους τους σε σχέση με το ποσοστό εκείνων που κατέληξαν σε ΜΕΘ
Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να παρουσιάζονται ως διαφορετικοί τύποι και συνδυασμοί προβλημάτων υγείας. Μερικοί άνθρωποι που είχαν σοβαρή ασθένεια με COVID-19 εμφανίζουν πολυοργανικές επιδράσεις ή αυτοάνοσες καταστάσεις και τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν πολυσυστημικό φλεγμονώδες σύνδρομο (MIS).
"Μαζί με τις πρόσφατες εκτιμήσεις για τα αυξανόμενα ποσοστά εμφάνισης ασθενειών από δεξαμενές ζώων που σχετίζονται με περιβαλλοντικές αλλαγές», γράφει η ομάδα, «αυτό το εύρημα υποδηλώνει υψηλή πιθανότητα παρατήρησης πανδημιών παρόμοιων με την COVID-19 (πιθανότητα να το βιώσει κανείς στη ζωή του σήμερα περίπου κατά 38%), το οποίο μπορεί να διπλασιαστεί τις επόμενες δεκαετίες".
Κορωνοϊός : Τα εμβόλια προσφέρουν έναν φυσικό τρόπο προστασίας από πιθανή λοίμωξη απόπαθογόνα εκμεταλλευόμενα τους μηχανισμούς της επίκτητης ανοσίας.
Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ότι όταν δεν έχεις κάτι αποτελεσματικό, το να χρησιμοποιήσεις ένα φάρμακο ή κάποια άλλη παρέμβαση απλώς για να λες ότι "έκανα κάτι", είναι η συνταγή για την καταστροφή. Σε αυτήν την πανδημία το βλέπουμε αυτό το φαινόμενο ξανά και ξανά από ανθρώπους που δεν μπορούν να διατηρήσουν μία στοιχειώδη ψυχραιμία. Κλινικός πανικός».
