Ο χρόνιος βήχας, με συμπτώματα που διαρκούν περισσότερο από οκτώ εβδομάδες, επηρεάζει περίπου έναν στους δέκα ενήλικες και είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους για να αναζητήσει κάποιος ιατρική φροντίδα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η θεραπεία του χρόνιου βήχα είναι συχνά δύσκολη και περίπλοκη. Μια από τις μεγαλύτερες μελέτες για τον χρόνιο βήχα, και […]
Με την αύξηση της ευαισθητοποίησης και της ζήτησης του κοινού, μπορεί να δοθούν περισσότερα κίνητρα στους γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης να προσφέρουν φάρμακα για τη διαταραχή της χρήσης οπιοειδών, ειδικά με την κατάλληλη κλινική και διοικητική υποστήριξη, λένε οι συγγραφείς.
Ο Christopher deKay, επόπτης της σχολικής περιφέρειας Ignacio 11Jt, δήλωσε ότι οι σχολικοί αξιωματικοί πόρων της έχουν ήδη μαζί τους ναλοξόνη, αλλά ότι η περιφέρεια εγγράφηκε επίσης στο κρατικό πρόγραμμα, έτσι ώστε τα σχολεία να μπορούν να αποθηκεύουν το φάρμακο στο γραφείο νοσηλείας σε περίπτωση που δεν υπάρχει αξιωματικός πόρων.
Ο Lavonas δήλωσε ότι στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του, οι περισσότεροι από τους ασθενείς με υπερβολική δόση που αντιμετωπίζει έχουν διασωθεί από κάποιον που ήταν εκπαιδευμένος στη ναλοξόνη και την είχε στη διάθεσή του. "Δυστυχώς, κάποιοι άνθρωποι που κάνουν χρήση οπιοειδών μόνοι τους ή κάνουν χρήση οπιοειδών όπου δεν υπάρχει κάποιος να βοηθήσει, δεν επιβιώνουν για να με δουν". Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται εκπαίδευση - επειγόντως, είπε. "Η δηλητηρίαση από οπιοειδή είναι τόσο συχνή που όλοι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι".
"Η μελέτη αυτή δείχνει πώς οι συνταγές οπιοειδών θα μπορούσαν να προσαρμοστούν σε συγκεκριμένες καταστάσεις οξέος πόνου και πώς θα μπορούσαν να χορηγούνται σε σχετικά μικρούς αριθμούς στο φαρμακείο για να μειωθεί η πιθανότητα κατάχρησης.
Ο Thurstone πιστεύει ότι η παροχή αυτής της συνεχούς φροντίδας θα συμβάλει στη μείωση των υπερβολικών δόσεων στους εφήβους στην περιοχή του Ντένβερ. "Μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από μια επίσκεψη στα επείγοντα περιστατικά και μια λίστα με πηγές για να καλέσουμε", δήλωσε.
Συνοπτικά, μόνο ένα στα τέσσερα κέντρα θεραπείας εφήβων σε κέντρα παραμονής δεν προσέφερε καθόλου βουπρενορφίνη - και ακόμη λιγότερα προσέφεραν βουπρενορφίνη για συνεχή θεραπεία. "Ο μέσος γονέας θα έπρεπε να καλέσει εννέα εγκαταστάσεις στον κατάλογο της SAMHSA για να βρει μία που να προσφέρει βουπρενορφίνη", γράφουν οι συγγραφείς. "Για να βρει μία για έναν έφηβο κάτω των 16 ετών, θα έπρεπε να καλέσει 29 εγκαταστάσεις".
Παρ' όλα αυτά, καταλήγουν στο συμπέρασμα: "Τα δεδομένα μας υποδηλώνουν έναν ρόλο για τη φαρμακευτική κάνναβη ως ασφαλή και συμπληρωματική θεραπευτική επιλογή σε ασθενείς με καρκίνο που δεν επιτυγχάνουν επαρκή ανακούφιση από τον πόνο μέσω των συμβατικών αναλγητικών, όπως τα οπιοειδή".
Όταν οι ερευνητές απέκλεισαν τους καρκινοπαθείς ή τους ασθενείς με προβλήματα ουσιών, το Μίσιγκαν εξακολουθούσε να υπερέχει έναντι της υπόλοιπης χώρας στη μείωση της επίμονης χρήσης και στη μείωση του μεγέθους των συνταγών που χορηγούνταν στους ασθενείς.
"Είναι σαφές από αυτά τα ευρήματα ότι η πρόληψη των θανατηφόρων παιδιατρικών δηλητηριάσεων απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που περιλαμβάνει την εκπαίδευση των φροντιστών και παρεμβάσεις σε κοινοτικό επίπεδο", δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Daniel J. Corwin, MD, MSCE, επιμελητής ιατρός και αναπληρωτής διευθυντής έρευνας στο τμήμα επείγουσας ιατρικής στο CHOP
