Νέα θεραπεία για τον ίκτερο στα νεογνά
Η φωτοθεραπεία αποτελεί βασική θεραπευτική προσέγγιση για τη μείωση των επιπέδων χολερυθρίνης στο αίμα των νεογνών.
Η φωτοθεραπεία αποτελεί βασική θεραπευτική προσέγγιση για τη μείωση των επιπέδων χολερυθρίνης στο αίμα των νεογνών.
Μια τυποποιημένη προσέγγιση για τη χρήση φωτοθεραπείας σύμφωνα με τις οδηγίες για τη διαχείριση της υπερχολερυθριναιμίας σε νεογνά παρουσιάστηκε σε τεχνική έκθεση που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στις 26 Αυγούστου στο περιοδικό Pediatrics.
Chagas βρέφη: Το 20% των νέων περιπτώσεων της νόσου Chagas οφείλονται σε κάθετη (ή συγγενή) μετάδοση. Αυτό συμβαίνει όταν μια μολυσμένη μητέρα μεταδίδει το παράσιτο στο μωρό της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Ωστόσο, η επίδρασή της στην πρόληψη της μετάδοσης ανθεκτικών βακτηρίων και στη μείωση των λοιμώξεων στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών ΜΕΝΝ παραμένει αδιευκρίνιστη.
ΣΜΝ μητέρας: Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ) μπορούν να μειώσουν σημαντικά το βάρος των μωρών κατά τη γέννηση.
Έλεγχος μωρά: Ο προσυμπτωματικός έλεγχος νεογνών είναι ένα ζωτικής σημασίας πρόγραμμα δημόσιας υγείας που έχει σχεδιαστεί για τον εντοπισμό ορισμένων γενετικών, μεταβολικών και συγγενών διαταραχών σε νεογέννητα μωρά λίγο μετά τη γέννηση
«Οι κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση αντιβιοτικών στα νεογνά πρέπει να αξιολογούνται συνεχώς για να βελτιστοποιηθεί η ισορροπία μεταξύ της αποτελεσματικής φροντίδας της σήψης και της ελαχιστοποίησης της περιττής θεραπείας με αντιβιοτικά για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης υγείας», καταλήγει.
Βρέφη με νεογνική ουδετεροπενία μπορεί να αναπτύξουν πρώιμη σήψη, μια απειλητική για τη ζωή λοίμωξη, τις πρώτες 72 ώρες της ζωής τους.
Κυτταρομεγαλοϊός: Κάθε χρόνο, δεκάδες χιλιάδες νεογνά προσβάλλονται από τη λοίμωξη cCMV, καθιστώντας την κύρια αιτία νευρολογικών ελλειμμάτων στην παιδική ηλικία με επιπτώσεις στη ζωή.
Εκτός από τους γνωστούς παράγοντες κινδύνου, όπως το χαμηλό βάρος γέννησης, το ανδρικό φύλο και η νεογνική εγκεφαλική αιμορραγία- η μη σκανδιναβική γλώσσα του σπιτιού, η παρατεταμένη θεραπεία με αναπνευστήρα και η έλλειψη θηλασμού κατά την έξοδο από τη νεογνική περίθαλψη εντοπίστηκαν ως σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καθυστερημένη γνωστική ανάπτυξη 2 χρόνια μετά την έξοδο.