μακρά covid

Μακρά Covid: Όταν κάποιος μολυνθεί σήμερα, ποιος είναι ο κίνδυνος να αναπτύξει μακρά Covid με τα δεδομένα που έχουμε αυτή την στιγμή; 

Εγκέφαλος: Οι άνθρωποι που είχαν μολυνθεί δεν είχαν την αναμενόμενη αύξηση του επιπέδου οξυγόνου σε μια περιοχή του εγκεφάλου που συνήθως εμπλέκεται σε συγκεκριμένες εργασίες.

"Πρέπει ακόμη να μάθουμε περισσότερα για το πώς παράγοντες όπως ο εμβολιασμός επηρεάζουν την πορεία της μακράς COVID. Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε πώς ορισμένες σωματικές καταστάσεις όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία και η υπέρταση μπορεί να επηρεάσουν αυτούς τους μηχανισμούς και τα αποτελέσματα".

Η μακρά COVID θα είναι μαζί μας επ' αόριστον. Αλλά "δεν υπάρχει καμία ασθένεια στην ιστορία της ιατρικής που να έχει μελετηθεί περισσότερο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από την COVID-19", είπε. "Και ανυπομονώ να δω εξαιρετικά παραγωγική έρευνα που θα έχει αντίκτυπο στους ασθενείς στο πολύ κοντινό μέλλον".

Μετα-ανάλυση: Ο εμβολιασμός έναντι του SARS-CoV-2 πριν από τη λοίμωξη με τον ιό SARS-CoV-2 συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο για σύνδρομο παρατεταμένης (long) COVID-19, ενώ όσοι έπασχαν από long COVID και ακολούθως εμβολιάστηκαν δεν εμφάνισαν αλλαγές στη συμπτωματολογία τους.

Covid: Μια νέα ολοκληρωμένη μελέτη για την εξασθένηση των οργάνων σε ασθενείς με χρόνια COVID-19 δείχνει ότι η βλάβη οργάνων παρέμεινε στο 59% των ασθενών ένα χρόνο μετά τα αρχικά συμπτώματα.

Long Covid: Οι καταστάσεις μετά την COVID μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα συνεχιζόμενων προβλημάτων υγείας που μπορεί να διαρκέσουν για εβδομάδες, μήνες ή χρόνια.

Long Covid: Όλα αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι εξουθενωτικά και να επηρεάσουν την καθημερινότητά σας και μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή μήνες ή μερικές φορές χρόνια για να ανακάμψετε.

Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την πιθανότητα ότι οι μηχανισμοί της μακράς COVID μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των ατόμων με βάση μια συλλογή βασικών παραγόντων κινδύνου. Υπό αυτό το πρίσμα, οι μελέτες κλινικής έρευνας, όπως η " Έρευνα της COVID για την ενίσχυση της ανάκαμψης (RECOVER)" του Εθνικού Ιδρύματος Υγείας NIH, θα πρέπει πιθανώς να καθορίσουν υπο-ομάδες στις προσπάθειές τους να προσδιορίσουν υποψήφια θεραπευτικά μέσα.

"Ήταν ένας αγώνας, μια καμπύλη μάθησης, που με βοήθησε να αρχίσω να υπερασπίζομαι άλλους ασθενείς που μπορεί να έχουν χρόνιες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της μακράς COVID και κυρίως της μυαλγικής εγκεφαλομυελίτιδας, οι οποίοι αγνοούνταν για δεκαετίες, και ελπίζω ότι θα επωφεληθούν", λέει. "Η καλοσύνη μπορεί να βοηθήσει να μετριάσουν τη ζημιά".