Ο Φρόιντ όρισε τον δευτερογενή ναρκισσισμό ως απόσυρση της λίμπιντο ή των συναισθημάτων αγάπης από τα αντικείμενα (άλλους ανθρώπους)
Στον δευτερογενή ναρκισσισμό, η απομόνωση μπορεί να είναι απαραίτητη για την πραγματοποίηση των μεγαλοπρεπών φαντασιώσεων που καθησυχάζουν τον εαυτό, καθώς και για την εστίαση στην αγάπη προς τον εαυτό. Μπορεί να μην θέλουν να βρίσκονται κοντά σε άλλους που βασίζονται στην πραγματικότητα, καθώς η πραγματικότητα μπορεί να γίνεται αντιληπτή σαν επίθεση.
