Η Οργάνωση Παραπληγικών Κύπρου διεκδικεί την πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες προσωπικού βοηθού, επαρκούς επιπέδου και ποσότητας με στόχο την ανεξάρτητη και αξιοπρεπή διαβίωση των μελών της σε συνθήκες κοινωνικής ενσωμάτωσης στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Σε ανακοίνωσή της, αναφέρει ότι στα πλαίσια διεκδίκησης καλύτερης ποιότητας ζωής για τα μέλη της διοργανώνει και φέτος δημοσιογραφική διάσκεψη ανήμερα της Ευρωπαϊκής Μέρας Ανεξάρτητης Διαβίωσης, όπως αυτή γιορτάζεται από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανεξάρτητης Διαβίωσης (ENIL).
Η ανεξάρτητη διαβίωση, αναφέρει, αφορά τη δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής στη ζωή και την απόλαυση ίσων ευκαιριών πρόσβασης στις ευκαιρίες σε κάθε πτυχή της ζωής και στον έλεγχο της ζωής σου. Την ικανότητα να αποφασίζεις και να εφαρμόζεις ότι εσύ θεωρείς ορθό να πράξεις για την προσωπική και οικογενειακή σου πρόοδο.
Ανεξάρτητη Διαβίωση, σημειώνει, δεν σημαίνει βέβαια να ζεις μόνος γιατί μια βαριά κινητική αναπηρία το στερεί αυτό. «Σημαίνει να μπορείς να έχεις δίπλα σου ανθρώπους ικανούς και πρόθυμους να εργαστούν και να σου προσφέρουν ότι η αναπηρία σου έχει στερήσει. Να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες που δημιουργεί η αναπηρία με στόχο την απόλαυση ζωής στην οποία εσύ αποφασίζεις και εσύ ελέγχεις. Χωρίς να εξαρτάσαι από τη φιλανθρωπία, από τον ελεύθερο χρόνο συγγενών και φίλων και ειδικότερα από χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες από ανθρώπους που εργάζονται κοντά σου μόνο επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή και είσαι αναγκασμένος να υποβαθμίσεις την ποιότητα ζωής σου και την αξιοπρέπεια και να συμβιβαστείς. Χωρίς να μπορείς να σχεδιάσεις να πορευτείς σε μια καλύτερη ζωή όσο και αν διψάς να προσπαθήσεις», προσθέτει.
Αγορά υπηρεσιών για τα τετραπληγικά άτομα
Η Ανεξάρτητη Διαβίωση, συνεχίζει, επιβάλλει την αγορά υπηρεσιών από άλλα άτομα, για τα τετραπληγικά άτομα σε 24ωρη βάση, σημειώνοντας ότι εξαρτάσαι από άλλα άτομα για όλες σχεδόν τις κινητικές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος και σε κάποιες περιπτώσεις με τη βοήθεια περισσότερων από ενός προσωπικού βοηθού ή βοηθού με νοσηλευτικές γνώσεις. «Σε κάποιες περιπτώσεις προστίθενται και τα καθήκοντα της μάνας αφού αρκετές γυναίκες τετραπληγικές είναι και μητέρες οι οποίες προσπαθούν και θέλουν να είναι υπεύθυνες και να αναθρέψουν τα παιδιά τους όσο καλύτερα γίνεται χωρίς η αναπηρία να στερήσει από αυτά οτιδήποτε. Και σε όλες τις περιπτώσεις προστίθενται οι ανάγκες που δημιουργεί η επαγγελματική απασχόληση», συμπληρώνει.
Χαμηλά τα επιδόματα
Ο πολιτισμός μιας χώρας και η ποιότητα ζωής που προσφέρει στους πολίτες της, αναφέρεται στην ανακοίνωση, αντικατοπτρίζεται στις παροχές σε επιδόματα ή υπηρεσίες προς τα μέλη των ευάλωτων ομάδων πληθυσμού και ειδικότερα τα άτομα με βαριές αναπηρίες. Την πραγματική εικόνα δηλαδή του κράτους πρόνοιας.
«Σήμερα τα άτομα με συμπτώματα τετραπληγίας λαμβάνουν επίδομα από το κράτος ύψους 854 ευρώ με το οποίο πρέπει να καλύψουν το κόστος αγοράς υπηρεσιών ανεξάρτητης διαβίωσης. Αυτή η παροχή κερδήθηκε το 2006 και υπολογίστηκε τότε για εργοδότηση 3 βάρδιων οικιακών βοηθών από τρίτες χώρες που τότε λάμβαναν 150 λίρες τον μήνα. Αν σκεφτούμε ότι το κόστος ενός οικιακού βοηθού που εργάζεται επτά ώρες για έξι ημέρες την εβδομάδα είναι σήμερα περίπου 400 ευρώ μηνιαίως εύκολα μπορείτε να αντιληφθείτε το κενό που υπάρχει και τα προβλήματα που δημιουργούνται στη ζωή μας. Χειρότερο από όλα είναι ο κίνδυνος που μόνιμα νοιώθουν τα άτομα με τετραπληγία που εργοδοτούν αλλοδαπούς από τρίτες χώρες ότι ο φροντιστής τους ή προσωπικός βοηθός τους που τους προσφέρει υπηρεσίες ανεξάρτητης διαβίωσης θα τους εγκαταλείψει χωρίς να έχουν αντικαταστάτη και συχνά χωρίς ο ατζέντης να αναλαμβάνει τις ευθύνες του για να λυθεί το πρόβλημα», προστίθεται.
Όπως αναφέρεται, υπήρξαν περιπτώσεις που τετραπληγικά άτομα, ακόμα και νεαρά, αναγκάστηκαν να φιλοξενηθούν σε γηροκομεία μέχρι να βρουν νέο προσωπικό βοηθό.
Εκτεθειμένοι στην εκμετάλλευση
Επιπλέον, σημειώνεται, τα άτομα αυτά είναι εκτεθειμένα στην εκμετάλλευση αφού συχνά χρησιμοποιούνται ως «όχημα» για να μπουν στη χώρα αλλοδαποί για να εργαστούν κοντά τους οι οποίοι σύντομα τους εγκαταλείπουν. Κάποιες φορές κατηγορώντας τους σαν κακούς εργοδότες. «Συχνά μέλη μας βρίσκονται σε απόγνωση αφού νοιώθουν αβοήθητοι και θύματα εκμετάλλευσης. Το πρόβλημα πηγάζει στο χαμηλό επίδομα που το κράτος παρέχει σε αυτά τα άτομα για να αγοράζουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες. Και επειδή έγνοια μας δεν είναι τα χρήματα έχουμε ζητήσει από το κράτος αντί χρήματα για να αγοράζουμε υπηρεσίες να μας προσφέρουν υπηρεσίες στον απαιτούμενο βαθμό και ποιότητα. Τα προηγούμενα τρία χρόνια υπεύθυνα επιδείξαμε υπομονή μέχρι η χώρα να βγει από το μνημόνιο αφού κατανοούσαμε τη δύσκολη θέση στην οποία βρισκόταν έστω και αν δεν ευθυνόμασταν, ούτε εμείς ούτε βέβαια οι περισσότεροι πολίτες. Πέρσι είχαμε προσπαθήσει σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας τη λειτουργία σχεδίου εργοδότησης ανέργων με χρηματοδότηση από την ΕΕ με στόχο την προσφορά υπηρεσιών προσωπικού βοηθού προς τετραπληγικά άτομα, δυστυχώς χωρίς να μπορέσει να υλοποιηθεί», σημειώνεται.
Υποχρέωση του κράτους να στηρίξει
Η Οργάνωση αναφέρει πως τώρα που η χώρα βγήκε από το μνημόνιο, θεωρούμε υποχρέωση του κράτους στοχευμένα να προχωρήσει σε διεύρυνση των κοινωνικών παροχών για να στηρίξει την εξυπηρέτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας όπως αυτό της Ανεξάρτητης Διαβίωσης και την πρόσβαση στις απαιτούμενες υπηρεσίες.
Επιπλέον «θεωρούμε ότι το κράτος μας έχει υποχρέωση να προχωρήσει σε διεύρυνση των κοινωνικών παροχών προς τα άτομα με αναπηρίες αφού με στοιχεία της Eurostat βρισκόμαστε στην τελευταία θέση σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ΕΕ για το ποσοστό των κοινωνικών παροχών προς άτομα με αναπηρίες σε σχέση με το σύνολο των κοινωνικών παροχών. Ο μέσος όρος των χωρών της ΕΕ είναι στο 7% επί του συνόλου των κοινωνικών παροχών και η Κύπρος δαπανά το 3.34% και βρίσκεται στην τελευταία θέση κάτι που σίγουρα δεν μας τιμά αλλά την ίδια ώρα δείχνει την κατεύθυνση που πρέπει το κράτος μας υπεύθυνα να ακολουθήσει», προστίθεται.
Αγορά υπηρεσιών και θέσεις εργασίας
Ειδικά στο θέμα της ΑΔ, καταλήγει η ανακοίνωση, θεωρούμε ότι οποιεσδήποτε δαπάνες πρέπει να θεωρούνται επένδυση αφού αυτές θα καταλήγουν σε αγορά υπηρεσιών από την τοπική αγορά και δημιουργούν έτσι θέσεις εργασίας αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής τόσο του ατόμου με αναπηρία αλλά και του ατόμου που προσφέρει τις υπηρεσίες – μπορεί να γίνει ένα σημαντικό μέρος της οικονομικής ανάπτυξης που το κράτος επιδιώκει αναβαθμίζοντας μαζί την ποιότητα ζωής σημαντικού αριθμού πολιτών δίνοντας τους την δυνατότητα να συμμετέχουν και να παράγουν όπως κάθε πολίτης. Την ίδια στιγμή θα μειώσει την ανεργία.