Στο γήπεδο της κυβέρνησης επιστρέφει, μετά τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Βιοηθικής, το μπαλάκι για τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς αλλά και για τις διευκολύνσεις που ενδεχομένως να απολαμβάνουν όσοι έχουν κάνει και τις δύο δόσεις των εμβολίων. Ερώτημα πλέον είναι εάν στην προετοιμασία του Μεγάρου Μαξίμου για τον κύκλο των διαβουλεύσεων με όλους τους εμπλεκόμενους αλλά και τα κόμματα, θα επέλθει κάποια μεταβολή αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα. Δημόσια, ο πρωθυπουργός έχει προσδιορίσει το προσεχές φθινόπωρο ως το ορόσημο για την έναρξη της σχετικής συζήτησης. Άλλωστε είναι ρητά διατυπωμένη βούληση του Κυριάκου Μητσοτάκη να μην δημιουργηθούν εστίες εντάσεων που θα επηρεάσουν τη «μάχη» που δίνεται κατά της Covid-19, από την υγειονομική εμπροσθοφυλακή του ΕΣΥ. Από την άλλη όμως δεν περνούν απαρατήρητα τα… περιθώρια για μια επιτάχυνση που δημιουργούνται από την υφεσιακή τροχιά στην οποία βρίσκονται οι δείκτες της πανδημίας. Η φόρμουλα που προτείνεται από τους ειδικούς στηρίζεται σε μια σειρά από κλιμακούμενες δράσεις για την ενθάρρυνση των υγειονομικών να προγραμματίσουν τους εμβολιασμούς τους.
Ως έσχατη λύση, με αντίστοιχη διαβάθμιση, προτείνεται η θέσπιση της υποχρεωτικότητας για τις συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζόμενων από την κυβέρνηση. «…Το ερώτημα που είχε θέσει η κυβέρνηση αφορούσε συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι η κυβέρνηση θα τη μελετήσει και θα λάβει τις αποφάσεις της, με γνώμονα τη δημόσια υγεία και με σεβασμό ταυτόχρονα στα ατομικά δικαιώματα, στην αλληλεγγύη», είπε η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη, κατά την τακτική ενημέρωση των πολιτικών συντακτών. Όμως από την Επιτροπή Βιοηθικής αποφαίνονται ότι ο εμβολιασμός κατά της COVID-19 μπορεί να προβλεφθεί με ειδική απόφαση του Υπουργού Υγείας -ως αναγκαίος όρος πρόσληψης ιατρών, υγειονομικού, άλλου επιστημονικού, τεχνικού ή διοικητικού προσωπικού στις παραπάνω δομές, -ως αναγκαίος όρος για την απασχόληση σε υπηρεσίες επαφής με το κοινό των ήδη εργαζομένων στις δομές αυτές, σε περίπτωση δε άρνησης την μετακίνησή τους σε υπηρεσία χωρίς επαφή με κοινό ή (όσον αφορά στο δημόσιο τομέα) τη λήψη μέτρων με βάση τη νομοθεσία για τις εργασιακές σχέσεις. Ο όρος μπορεί να παραμένει σε ισχύ τουλάχιστον όσο διαρκεί η πανδημία.
Στο πλαίσιο των μέτρων ενθάρρυνσης ή διευκόλυνσης, το πόρισμα αναφέρει την υιοθέτηση μέτρων αποθάρρυνσης της αποφυγής των εμβολιασμών. Για παράδειγμα η διευκόλυνση του ραντεβού για τον εμβολιασμό, ελαστικότητα στο ωράριο εργασίας τις ημέρες του εμβολιασμού, προτεραιότητα στη επιλογή αδειών, κ.λπ.). Παράλληλα, η υποχρεωτική χρήση διπλής μάσκας και εξοπλισμού ατομικής προστασίας, ή αντικατάσταση των self test με rapid test (με συχνή χρήση των τελευταίων) θα μπορούσαν να υιοθετηθούν ως μέτρα αποθάρρυνσης της αποφυγής εμβολιασμού. Ως κριτήρια για να εφαρμοστεί η υποχρεωτικότητα παρατίθενται ο. δείκτης μεταδοτικότητας στο γενικό πληθυσμό, ο αριθμός των κρουσμάτων, η πληρότητα των κλινών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης στον γενικό πληθυσμό, αφού όπως προτείνεται προσδιοριστεί και το κατώφλι.
Εκτός από την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, η Επιτροπή έχει εκπονήσει και σχέδιο για τις διευκολύνσεις που θα έχουν οι εμβολιασμένοι πολίτες. Αυτές αφορούν τη δυνατότητα παρουσίας σε κλειστούς δημόσιους χώρους χωρίς την χρήση μάσκας, την συμμετοχή σε πολιτιστικά και αθλητικά γεγονότα και την εστίαση. Κυβερνητικά στελέχη επίσης έχουν δημόσια αναφερθεί στην κατάργηση της υποχρεωτικότητας των αυτοδιαγνωστικών τεστ για όσους είναι πλήρως εμβολιασμένοι ενώ στο τραπέζι είναι και η απαλλαγή της καραντίνας μετά από επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα. Η Ιταλία αποτελεί τη μοναδική έως τώρα ευρωπαϊκή χώρα που υιοθέτησε υποχρεωτικό εμβολιασμό για το προσωπικό δομών υγείας.
Σύμφωνα με έκτακτο διάταγμα της 1ης Απριλίου 2021, οι επαγγελματίες υγείας που αρνούνται να εμβολιαστούν έχουν την επιλογή να μεταφέρονται σε άλλες θέσεις με μειωμένο κίνδυνο μετάδοσης της ασθένειας ή να τίθενται σε διαθεσιμότητα χωρίς αμοιβή έως ένα έτος. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που επικαλούνται οι συντάκτες της σύστασης της Επιτροπής Βιοθηκής μόνο ένας στους δέκα χιλιάδες επαγγελματίες υγείας αρνείται ακόμα να εμβολιαστεί, ενώ οι εργαζόμενοι σε δομές υγείας ή οίκους ευγηρίας που έχουν χαμηλότερη εξειδίκευση δείχνουν και μεγαλύτερο δισταγμό απέναντι στον εμβολιασμό.