Υγεία Κοινότητες: Οι νοσηλευτές των θρησκευτικών κοινοτήτων και άλλοι ηγέτες διαδραματίζουν αναπόσπαστο ρόλο στην ολιστική υγεία των κατοίκων των αγροτικών περιοχών, ωστόσο, δεν έχουν ανοσία στο στρες και την επαγγελματική εξουθένωση, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια. Η Angel Smothers, αναπληρώτρια κοσμήτορας για τη δέσμευση της κοινότητας και κλινική αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Σχολή Νοσηλευτικής και η ομάδα της εξέτασαν 49 νοσηλευτές και ηγέτες κοινοτήτων πίστης – ιερείς και παπάδες – από 10 κομητείες της Δυτικής Βιρτζίνια για να προσδιορίσουν την ποιότητα ζωής τους και το αντιλαμβανόμενο άγχος. Ενώ οι περισσότεροι συμμετέχοντες στη μελέτη εξέφρασαν ένα μέτριο αίσθημα ικανοποίησης από τη συμπόνια -την ικανοποίηση που απορρέει από το να μπορείς να κάνεις καλά μια δουλειά-, περισσότεροι από τους μισούς ανέφεραν μέτρια υψηλό αντιληπτό στρες.
Σχεδόν οι μισοί δήλωσαν ότι βίωσαν μέτρια επαγγελματική εξουθένωση και το 38% ανέφεραν μέτρια έως υψηλή κόπωση συμπόνιας. Σύμφωνα με άλλες έρευνες, τα ευρήματα δείχνουν ότι οι συμμετέχοντες που αντιλαμβάνονταν χαμηλό στρες ήταν πιθανό να έχουν καλύτερη ικανοποίηση από τη συμπόνια στη δουλειά τους. Ωστόσο, όταν το αντιλαμβανόμενο άγχος ήταν υψηλό, ήταν πιο πιθανό να έχουν κόπωση συμπόνιας και εξουθένωση. “Η κόπωση από συμπόνια συμβαίνει όταν κάποιος, νοσηλευτής ή πάστορας, ξοδεύει μεγάλο χρονικό διάστημα και ενέργεια κάθε μέρα υποστηρίζοντας και φροντίζοντας τους άλλους”, δήλωσε η Smothers. “Το αποκαλούμε επίσης “επαγγελματική εξουθένωση”.” Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Νοσηλευτών, η κόπωση συμπόνιας μπορεί να επιφέρει συναισθήματα αντιλαμβανόμενης αποτυχίας, αδυναμίας και άγχους, με αποκορύφωμα την αποπροσωποποίηση και την απευαισθητοποίηση στους ασθενείς. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό της Χριστιανικής Νοσηλευτικής (Journal of Christian Nursing) επισημαίνει τη σημασία της αναγνώρισης της κόπωσης της συμπόνιας σε όσους υπηρετούν την κοινότητα της πίστης, ώστε τα άτομα αυτά να μπορούν να ξεκινήσουν στρατηγικές αυτοφροντίδας. Οι συστάσεις περιλαμβάνουν τη χρήση μιας ομαδικής προσέγγισης, ώστε κανένας μεμονωμένος ηγέτης πίστης ή νοσηλευτής της κοινότητας πίστης να μην κουβαλάει μεγαλύτερο φορτίο. Η ομαδική εργασία θα αποφύγει, επίσης, την επανάληψη των υπηρεσιών υποστήριξης, ιδίως σε περιόδους υψηλότερου φόρτου εργασίας και άγχους. “Η συνεχής συνεργασία μεταξύ διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων και ηγετών πίστης είναι ένα σημαντικό επόμενο βήμα για την οικοδόμηση σημείων πρόσβασης σε υπηρεσίες φροντίδας εντός των πλαισίων της κοινότητας πίστης”, δήλωσε η Smothers.
Οι νοσηλευτές των κοινοτήτων πίστης κατέχουν άδειες εγγεγραμμένων νοσηλευτών και είναι εκπαιδευμένοι με εξειδίκευση στην παροχή νοσηλευτικής φροντίδας που βασίζεται σε πνευματικές αρχές. Παρέχουν εκπαίδευση και συντήρηση της υγείας, συμβουλευτική και συνηγορία, μεταξύ άλλων υπηρεσιών. “Η Δυτική Βιρτζίνια ηγείται του έθνους σε πολλά κακά αποτελέσματα που σχετίζονται με την υγεία”, δήλωσε η Smothers. “Είναι η τρίτη πιο αγροτική πολιτεία του έθνους και η μόνη πολιτεία που βρίσκεται εξ ολοκλήρου στην περιοχή των Appalachian. Οι ηγέτες των κοινοτήτων πίστης, συμπεριλαμβανομένων των νοσηλευτών των κοινοτήτων πίστης, χρησιμεύουν συχνά ως χώροι πρόσβασης στη φροντίδα και υποστήριξης σε αγροτικές περιοχές”. Παρόλο που η μελέτη βασίστηκε σε πρακτικές και αντιλήψεις που σχετίζονται με την πανδημία COVID-19, όταν οι φροντιστές παρείχαν υποστήριξη αποκλειστικά μέσω της τεχνολογίας εξ αποστάσεως, οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν μπορούν να παρέχουν δομικά στοιχεία για τους νοσηλευτές της κοινότητας πίστης και τους ηγέτες της πίστης, καθώς οι ρόλοι τους επεκτείνονται με την πιο κοινή χρήση της τηλεϊατρικής. “Η χρήση της τεχνολογίας της τηλεϊατρικής κατά τη διάρκεια του Sars Cov 2 μας βοήθησε να δούμε έναν τρόπο να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις τεχνολογίες με τρόπους που πριν από τον ιό Sars Cov 2 δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε”, δήλωσε η Smothers. Η πρωτοβουλία Νοσηλευτική Kοινότητα Πίστης (Faith Community Nursing) της Νοσηλευτικής Σχολής γιόρτασε πρόσφατα την πρώτη της επίσκεψη τηλεϊατρικής στην κομητεία McDowell, παρέχοντας υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε έναν κάτοικο της υπαίθρου, ο οποίος διαφορετικά μπορεί να μην είχε πρόσβαση στην ειδική φροντίδα.