Xλωριούχο Bινύλιο: Το χλωριούχο βινύλιο -η χημική ουσία σε αρκετά από τα βαγόνια του τρένου που εκτροχιάστηκε και κάηκε στο East Palestine του Οχάιο τον Φεβρουάριο του 2023- μπορεί να προκαλέσει καταστροφή στο ανθρώπινο συκώτι. Έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί καρκίνο του ήπατος, καθώς και μια μη κακοήθη ηπατική νόσο γνωστή ως TASH, ή τοξική στεατοηπατίτιδα. Με την TASH, τα συκώτια των κατά τα άλλα υγιών ανθρώπων μπορούν να αναπτύξουν την ίδια συσσώρευση λίπους, φλεγμονή και ουλές (ίνωση και κίρρωση) με τα άτομα που έχουν κίρρωση από το αλκοόλ ή την παχυσαρκία. Αυτό το είδος βλάβης απαιτεί συνήθως σχετικά υψηλά επίπεδα έκθεσης σε χλωριούχο βινύλιο – το είδος που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας βιομηχανικός εργάτης στη δουλειά του.
Ωστόσο, η έκθεση σε χαμηλότερες περιβαλλοντικές συγκεντρώσεις εξακολουθεί να αποτελεί ανησυχία. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ελάχιστα είναι γνωστά για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η έκθεση σε χαμηλά επίπεδα στην υγεία του ήπατος, ιδίως για άτομα με υποκείμενη ηπατική νόσο και άλλους κινδύνους. Ως επίκουρος καθηγητής ιατρικής και περιβαλλοντικής και επαγγελματικής υγείας, μελετώ τις επιπτώσεις της έκθεσης σε χλωριούχο βινύλιο στο ήπαρ, ιδίως για το πώς μπορεί να επηρεάσει άτομα με υποκείμενη ηπατική νόσο. Πρόσφατα ευρήματα έχουν αλλάξει την κατανόησή μας για τον κίνδυνο.
Μαθήματα από την “Rubbertown
Το χλωριούχο βινύλιο χρησιμοποιείται για την παραγωγή PVC, ενός σκληρού πλαστικού που χρησιμοποιείται για σωλήνες, καθώς και σε ορισμένες συσκευασίες, επιστρώσεις και καλώδια. Οι κίνδυνοι για την υγεία του ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του 1970 σε ένα εργοστάσιο της B.F. Goodrich στη γειτονιά Rubbertown του Louisville, Kentucky. Τέσσερις εργαζόμενοι που εμπλέκονταν στη διαδικασία πολυμερισμού για την παραγωγή χλωριούχου πολυβινυλίου εμφάνισαν εκεί ο καθένας αγγειοσάρκωμα του ήπατος, έναν εξαιρετικά σπάνιο τύπο όγκου. Οι περιπτώσεις τους αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα συμβάντα-δείκτες στην ιστορία της ιατρικής της εργασίας και οδήγησαν στην παγκόσμια αναγνώριση του χλωριούχου βινυλίου ως καρκινογόνου παράγοντα.
Πώς λειτουργεί το ήπαρ.
Το ήπαρ είναι το φίλτρο του οργανισμού για την απομάκρυνση των τοξικών ουσιών από το αίμα. Εξειδικευμένα κύτταρα γνωστά ως ηπατοκύτταρα βοηθούν στη μείωση της τοξικότητας των φαρμάκων, του αλκοόλ, της καφεΐνης και των περιβαλλοντικών χημικών ουσιών και στη συνέχεια στέλνουν μακριά τα απόβλητα προς αποβολή. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της έκθεσης του ήπατος σε χλωριούχο βινύλιο είναι ένας παράδοξος συνδυασμός φυσιολογικών δοκιμασιών ηπατικής λειτουργίας και παρουσίας λίπους στο ήπαρ και θανάτου των ηπατικών κυττάρων, τα οποία αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του ήπατος. Ωστόσο, οι λεπτομερείς μηχανισμοί που οδηγούν σε ηπατική νόσο που προκαλείται από χλωριούχο βινύλιο είναι ακόμη σε μεγάλο βαθμό άγνωστοι. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η έκθεση σε χλωριούχο βινύλιο, ακόμη και σε επίπεδα κάτω από τα ομοσπονδιακά όρια ασφαλείας, μπορεί να ενισχύσει την ηπατική νόσο που προκαλείται από τη “δυτική διατροφή” -μια διατροφή πλούσια σε λίπος και ζάχαρη. Αυτή η προηγουμένως μη αναγνωρισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ του χλωριούχου βινυλίου και των υποκείμενων λιπαρών ηπατικών παθήσεων εγείρει ανησυχίες ότι ο κίνδυνος από τις χαμηλότερες εκθέσεις σε χλωριούχο βινύλιο μπορεί να υποεκτιμάται.
Έκθεση σε εξωτερικούς χώρους και κίνδυνος από πηγάδια
Στον εξωτερικό αέρα, το χλωριούχο βινύλιο αραιώνεται αρκετά γρήγορα. Το φως του ήλιου το διασπά επίσης, συνήθως σε εννέα έως 11 ημέρες. Επομένως, η έκθεση στον εξωτερικό αέρα δεν αποτελεί πιθανότατα πρόβλημα παρά μόνο σε έντονες περιόδους έκθεσης, όπως αμέσως μετά από μια απελευθέρωση χλωριούχου βινυλίου. Εάν υπάρχει χημική οσμή ή αισθάνεστε φαγούρα ή αποπροσανατολισμό, εγκαταλείψτε την περιοχή και αναζητήστε ιατρική βοήθεια. Το χλωριούχο βινύλιο διασκορπίζεται επίσης στο νερό. Ο ομοσπονδιακός νόμος περί καθαρού νερού απαιτεί την παρακολούθηση και την απομάκρυνση πτητικών οργανικών ενώσεων όπως το χλωριούχο βινύλιο από τις δημοτικές παροχές νερού, οπότε αυτές δεν πρέπει να αποτελούν ανησυχία. Ωστόσο, τα ιδιωτικά πηγάδια θα μπορούσαν να μολυνθούν εάν το χλωριούχο βινύλιο εισέλθει στα υπόγεια ύδατα. Τα ιδιωτικά πηγάδια δεν ρυθμίζονται από τον νόμο περί καθαρού νερού και συνήθως δεν παρακολουθούνται. Το χλωριούχο βινύλιο εξατμίζεται εύκολα στον αέρα από το νερό και μπορεί να συσσωρευτεί σε κλειστούς χώρους που βρίσκονται πάνω από μολυσμένα υπόγεια ύδατα. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό εάν το νερό θερμαίνεται, όπως για ντους ή κατά το μαγείρεμα. Το αέριο χλωριούχο βινύλιο σε κλειστούς χώρους μπορεί επομένως να συσσωρευτεί. Το φαινόμενο αυτό είναι παρόμοιο με τις πρόσφατες ανησυχίες σχετικά με τις αναθυμιάσεις από σόμπες φυσικού αερίου σε κακώς αεριζόμενα σπίτια. Παρόλο που υπάρχουν καθορισμένα επίπεδα ασφαλείας για οξεία και ενδιάμεση έκθεση, δεν υπάρχουν τέτοια επίπεδα για χρόνιες εκθέσεις, επομένως οι δοκιμές με την πάροδο του χρόνου είναι σημαντικές.
Τι μπορεί να γίνει; Όποιος έχει ιδιωτικό πηγάδι που μπορεί να έχει εκτεθεί σε χλωριούχο βινύλιο θα πρέπει να το παρακολουθεί και να το ελέγχει περισσότερες από μία φορές. Οι άνθρωποι μπορούν να αερίζουν τα σπίτια τους και ενθαρρύνονται να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια εάν παρουσιάσουν ζάλη ή φαγούρα στα μάτια.