Τροφή ή Φάρμακο; Στα φαρμακεία της γεμάτης κρίση Αργεντινής, οι άνθρωποι κοιτάζουν τις τιμές στα δοχεία φαρμάκων και μετά τις βάζουν ξανά κάτω. Ακόμη και τα συνταγογραφούμενα αντιβιοτικά και οι χρόνιες θεραπείες καταργούνται σε μια χώρα όπου ο ετήσιος πληθωρισμός που υπερβαίνει το 250 τοις εκατό σημαίνει ότι η υγειονομική περίθαλψη έχει γίνει πολυτέλεια για πολλούς. «Ανάμεσα στο φαγητό και στην αγορά φαρμάκων, οι άνθρωποι επιλέγουν να φάνε» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο η φαρμακοποιός Marcela Lopez πίσω από τον πάγκο της στην πρωτεύουσα, Μπουένος Άιρες.
Οι πωλήσεις φαρμάκων στη χώρα μειώθηκαν κατά 10 εκατομμύρια μονάδες —μπουκάλια ή κουτιά— τον Ιανουάριο, σύμφωνα με την ένωση φαρμακοποιών Ceprofar. Περισσότερα από τα δύο τρίτα ήταν συνταγογραφούμενα φάρμακα. Οι απελπισμένοι ασθενείς αισθάνονται, επίσης, εγκαταλελειμμένοι από το δημόσιο σύστημα υγείας, όπου πολλά φάρμακα δεν είναι διαθέσιμα από τότε που η κυβέρνηση του Προέδρου Χαβιέ Μιλέι, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Δεκέμβριο, διέταξε έλεγχο ως μέρος της προσπάθειάς του να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες. Η Viviana Bogado, μια 53χρονη μαγείρισσα, είπε ότι έπρεπε να επιλέξει μεταξύ θεραπείας για τη χοληστερόλη της και αντιβιοτικά και ειδικής τροφής για τον 16χρονο γιο της, Daniel, για ένα εντερικό βακτήριο. Έβαλε πρώτα τον γιο της. Από τότε που ανέλαβε ο αυτοαποκαλούμενος “αναρχοκαπιταλιστής” Milei, οι τιμές των φαρμάκων έχουν αυξηθεί κατά 40% πάνω από τον πληθωρισμό, ο οποίος ανέρχεται σε 254% σε ετήσια βάση και είναι ένας από τους υψηλότερους στον κόσμο. Ταυτόχρονα, τα επίπεδα φτώχειας έχουν φτάσει σχεδόν το 60 τοις εκατό σε μια χώρα όπου ο κατώτατος μισθός είναι περίπου 200 δολάρια. Σύμφωνα με τον διευθυντή της ένωσης φαρμακοποιών Ceprofar, Ruben Sajem, υπήρξε συμφωνία μεταξύ των εργαστηρίων και της κυβέρνησης πριν από τον Milei για να διατηρηθούν οι τιμές χαμηλές. Από τότε έχει εγκαταλειφθεί. «Δεν υπάρχουν χρήματα» Οι φαρμακοποιοί λένε ότι πολλοί χρόνιοι ασθενείς μείωναν τις συνταγογραφούμενες δόσεις τους για να προσπαθήσουν να εξοικονομήσουν χρήματα. “Αυτό δεν εξυπηρετεί τον ασθενή. Αργά ή γρήγορα η υγεία του θα επιδεινωθεί και όλα θα κοστίσουν περισσότερο, ακόμη και για το (δημόσιο) σύστημα υγείας”, δήλωσε ο Sajem. Το χειρότερο πλήγμα είναι οι συνταξιούχοι Αργεντινοί και οι εργαζόμενοι στον άτυπο τομέα, που αντιπροσωπεύουν το 40 τοις εκατό της αγοράς εργασίας. Η κρατική σύνταξη υποτιμήθηκε κατά ένα τρίτο τον Φεβρουάριο, δυσκολεύοντας τη ζωή ανθρώπων όπως η 73χρονη Graciela Fuentes, η οποία δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει την αρθρίτιδά της. Το κράτος παρέχει στους συνταξιούχους κάποια φάρμακα δωρεάν, άλλα σε επιδοτούμενες τιμές. “Παίρνω πέντε διορθωτικά μέτρα: δύο από τα οποία παίρνω δωρεάν, ξοδεύω 85.000 πέσος τον μήνα (περίπου 100 $) – σχεδόν το ένα τρίτο της σύνταξής μου. Δεν υπάρχουν χρήματα”, είπε η Φουέντες σε μια ειρωνική αναφορά στη συχνά χρησιμοποιούμενη αιτιολόγηση περικοπών δημοσίων δαπανών του Milei..
Ο Fabian Furman, επικεφαλής μιας κοινοτικής τράπεζας φαρμάκων που διευθύνεται από ένα εβραϊκό ίδρυμα, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι υπήρξε τεράστια αύξηση στη ζήτηση για δωρεάν θεραπείες. «Ο Πάμπλο δεν έχει χρόνο» Ο Πάμπλο Ριβέρος, 20 ετών, πάσχει από παροξυσμική νυχτερινή αιμοσφαιρινουρία, μια σπάνια, απειλητική για τη ζωή ασθένεια για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία. Η θεραπεία για την ανακούφιση των ταχέως επιδεινούμενων συμπτωμάτων του κοστίζει 42.000 δολάρια τον μήνα, ένα αδύνατον αίτημα από τη μοδίστρα μητέρα του. Μετά τη διάγνωσή του τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους, ο Ριβέρος έλαβε φαρμακευτική αγωγή από το δημόσιο σύστημα υγείας. Αλλά αυτό σταμάτησε τον Νοέμβριο. Η οικογένεια του Ρίβερος προσέφυγε στο δικαστήριο ζητώντας ανακούφιση και τους είπαν ότι «το κράτος δεν μας αρνείται τη λήψη φαρμάκων, αλλά πρέπει να περιμένουμε τον έλεγχο», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο η μητέρα του Εστέλα Κορονέλ. Το μόνο πρόβλημα, «Ο Πάμπλο δεν έχει χρόνο» να περιμένει, αποδυναμώνεται μέρα με τη μέρα. Ο προεδρικός εκπρόσωπος Manuel Adorni την περασμένη εβδομάδα αρνήθηκε ότι η παράδοση φαρμάκων σε ασθενείς με καρκίνο και άλλες σοβαρές ασθένειες όπως του Riveros είχε ποτέ διακοπεί. «Είναι οδυνηρό γιατί νιώθεις σαν να γελάνε στο πρόσωπό σου», είπε η Κορονέλ. «Δεν μπορούν να αρνηθούν κάτι που ζούμε».
