Θερμοκρασίες: Ένα σημαντικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου εμφανίστηκε στα εισερχόμενα μιας μικρής ομάδας εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης βόρεια της Βοστώνης καθώς ξεκίνησε το φετινό καλοκαίρι. Προειδοποιούσε ότι οι τοπικές θερμοκρασίες ανέβαιναν στους 80 βαθμούς. Μια μέρα με 80 και πλέον βαθμούς δεν είναι καυτή για τα δεδομένα του Φοίνιξ. Ακόμη και στη Βοστώνη, δεν ήταν αρκετά υψηλές για να προκαλέσουν επίσημη προειδοποίηση για καύσωνα για το ευρύ κοινό. Ωστόσο, έρευνες έχουν δείξει ότι αυτές οι θερμοκρασίες, που έρχονται τόσο νωρίς τον Ιούνιο, πιθανόν να αυξήσουν τον αριθμό των νοσοκομειακών επισκέψεων και των θανάτων που σχετίζονται με τη ζέστη σε ολόκληρη την περιοχή της Βοστώνης. Η στοχευμένη ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έλαβαν εκείνη την ημέρα οι γιατροί και οι νοσηλευτές στο Cambridge Health Alliance στο Somerville της Μασαχουσέτης αποτελεί μέρος ενός πιλοτικού προγράμματος που εκτελείται από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Climate Central και το Κέντρο για το Κλίμα, την Υγεία και το Παγκόσμιο Περιβάλλον του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, γνωστό ως C-CHANGE.
Ιατροί κλινικών που εδρεύουν σε 12 κοινοτικές κλινικές σε επτά πολιτείες -Καλιφόρνια, Μασαχουσέτη, Βόρεια Καρολίνα, Όρεγκον, Πενσυλβάνια, Τέξας και Ουισκόνσιν- λαμβάνουν αυτές τις ειδοποιήσεις. Σε κάθε τοποθεσία, η πρώτη ειδοποίηση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εποχής ενεργοποιήθηκε όταν οι τοπικές θερμοκρασίες έφθασαν το 90ο εκατοστημόριο για τη συγκεκριμένη κοινότητα. Σε ένα προάστιο του Πόρτλαντ, Όρεγκον, αυτό συνέβη στις 14 Μαΐου κατά τη διάρκεια ενός ανοιξιάτικου κύματος καύσωνα. Στο Χιούστον, αυτό συνέβη στις αρχές Ιουνίου. Μια δεύτερη ειδοποίηση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου εστάλη όταν οι προβλέψεις έδειχναν ότι το θερμόμετρο θα έφτανε το 95ο εκατοστημόριο. Για την ιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης της Cambridge Health Alliance, Rebecca Rogers, η δεύτερη αυτή ειδοποίηση έφτασε στις 6 Ιουλίου, όταν η θερμοκρασία έφτασε τους 87 βαθμούς. Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου υπενθυμίζουν στη Rogers και σε άλλους κλινικούς γιατρούς να επικεντρωθούν στους ασθενείς που είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στη ζέστη. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, οι ηλικιωμένοι ή οι ασθενείς με καρδιακές παθήσεις, διαβήτη ή νεφρική νόσο. Άλλες ομάδες κινδύνου περιλαμβάνουν νεαρούς αθλητές και άτομα που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τον κλιματισμό ή που δεν έχουν σταθερή στέγαση. Η ζέστη έχει, επίσης, συνδεθεί με επιπλοκές κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης. “Η ζέστη μπορεί να είναι επικίνδυνη για όλους μας”, δήλωσε ο Caleb Dresser, διευθυντής λύσεων υγειονομικής περίθαλψης στο C-CHANGE. “Αλλά οι επιπτώσεις είναι απίστευτα άνισες ανάλογα με το ποιος είσαι, πού ζεις και τι είδους πόρους έχεις”. Το πιλοτικό πρόγραμμα έχει ως στόχο να υπενθυμίσει στους κλινικούς γιατρούς να αρχίσουν να μιλούν στους ασθενείς για το πώς να προστατεύονται τις επικίνδυνα ζεστές ημέρες, οι οποίες συμβαίνουν συχνότερα λόγω της κλιματικής αλλαγής. Η ζέστη είναι ήδη η κύρια αιτία θανάτου στις ΗΠΑ από κινδύνους που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες, δήλωσε ο Dresser. Η ενημέρωση των κλινικών ιατρών για το πότε οι θερμοκρασίες αποτελούν ιδιαίτερη απειλή για τους ασθενείς τους θα μπορούσε να σώσει ζωές. “Αυτό που προσπαθούμε να πούμε είναι: “Πρέπει πραγματικά να μπείτε σε κατάσταση καύσωνα τώρα”, δήλωσε ο Άντριου Πέρσινγκ, αντιπρόεδρος για την επιστήμη στο Climate Central, με την αναγνώριση ότι “θα είναι πιο επικίνδυνο για τους ανθρώπους στην κοινότητά σας που είναι πιο στρεσαρισμένοι”. “Αυτή δεν είναι η θερμότητα της γιαγιάς σας”, δήλωσε η Ashley Ward, η οποία διευθύνει τον Κόμβο Καινοτομίας για την Πολιτική Θερμότητας (Heat Policy Innovation Hub) στο Πανεπιστήμιο Duke. “Το καθεστώς θερμότητας που βλέπουμε τώρα δεν είναι αυτό που βιώσαμε πριν από 10 ή 20 χρόνια. Πρέπει λοιπόν να αποδεχτούμε ότι το περιβάλλον μας έχει αλλάξει.
Αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι το πιο δροσερό καλοκαίρι για το υπόλοιπο της ζωής μας”. Οι συναγερμοί έφεραν τη ζέστη στο προσκήνιο των συζητήσεων της Rogers με τους ασθενείς. Βρήκε χρόνο για να ρωτήσει κάθε άτομο αν μπορεί να δροσιστεί στο σπίτι και στη δουλειά. Έτσι έμαθε ότι ένας από τους ασθενείς της, ο Luciano Gomes, εργάζεται στις κατασκευές. “Αν ζεσταίνεστε πολύ στη δουλειά και ίσως αρχίζατε να αισθάνεστε άρρωστος, ξέρετε κάποια πράγματα που πρέπει να προσέξετε;” ρώτησε η Rogers τον Gomes. “Όχι”, είπε ο Gomes αργά, κουνώντας το κεφάλι του. Η Rogers είπε στον Gomes για τα πρώτα σημάδια της θερμικής εξάντλησης: ζάλη, αδυναμία ή έντονη εφίδρωση. Έδωσε στον Gomes φύλλα συμβουλών που είχε εκτυπώσει αφού τα είχε λάβει μαζί με τις ειδοποιήσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Περιελάμβαναν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο αποφυγής της θερμικής εξάντλησης και της αφυδάτωσης, καθώς και ειδικές οδηγίες για ασθενείς με άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), άνοια, διαβήτη, σκλήρυνση κατά πλάκας και προβλήματα ψυχικής υγείας. Η Rogers επεσήμανε ένα χρωματολόγιο που κυμαίνεται από το ανοιχτό κίτρινο έως το σκούρο χρυσό. Πρόκειται για ένα είδος βαρόμετρου ενυδάτωσης, με βάση το χρώμα των ούρων κάποιου. “Έτσι, αν τα ούρα σας είναι σκούρα σαν αυτό κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν είστε στη δουλειά”, είπε στον Gomes, “αυτό σημαίνει πιθανώς ότι πρέπει να πίνετε περισσότερο νερό”. Ο Gomes έγνεψε. “Αυτό είναι περισσότερο από ό,τι περίμενες να συζητήσουμε όταν ήρθες στον γιατρό σήμερα, νομίζω”, είπε γελώντας. Κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης, ένας διερμηνέας μετέφρασε την επίσκεψη και τις πληροφορίες στα πορτογαλικά για τον Gomes, ο οποίος κατάγεται από τη Βραζιλία και είναι αρκετά εξοικειωμένος με τη ζέστη. Όμως, τώρα, είχε ερωτήσεις προς τη Ρότζερς σχετικά με τους καλύτερους τρόπους για να παραμείνει ενυδατωμένος. “Επειδή εδώ έχω εθιστεί στη σόδα”, είπε ο Gomes στη Rogers μέσω του διερμηνέα. “Προσπαθώ να το προσέχω αυτό και να αλλάξω σε ανθρακούχο νερό. Αλλά δεν έχω πολλές γνώσεις σχετικά με το πόσο μπορώ να πάρω από αυτό”. “Εφόσον δεν έχει ζάχαρη, είναι απολύτως καλό”, είπε η Rogers. Τώρα η Ρότζερς δημιουργεί σχέδια μετριασμού της ζέστης με κάθε έναν από τους ασθενείς υψηλού κινδύνου. Αλλά εξακολουθεί να έχει ιατρικά ερωτήματα που η έρευνα δεν αντιμετωπίζει ακόμη. Για παράδειγμα: Θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει σε αφυδάτωση όταν κάνει ζέστη; Θα πρέπει να μειώσει τις δόσεις τους κατά τη διάρκεια των πιο ζεστών εβδομάδων ή μηνών; Και, αν ναι, κατά πόσο; Η έρευνα δεν έχει δώσει σταθερές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Η Deidre Alessio, νοσηλεύτρια στο Cambridge Health Alliance, έχει επίσης λάβει τις ειδοποιήσεις μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Έχει ασθενείς που κοιμούνται στους δρόμους ή σε σκηνές και αναζητούν μέρη για να δροσιστούν κατά τη διάρκεια της ημέρας. “Το να λαμβάνω αυτές τις ειδοποιήσεις με κάνει να συνειδητοποιώ ότι πρέπει να μελετήσω περισσότερο τις πόλεις και τις κωμοπόλεις όπου ζουν οι ασθενείς μου”, είπε, “και να τους βοηθήσω να βρουν μεταφορά σε κέντρο ψύξης”. Οι περισσότερες κλινικές και νοσοκομεία δεν έχουν ενσωματωμένες προειδοποιήσεις για τη ζέστη στα ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία, δεν φιλτράρουν τους ασθενείς με βάση την ευπάθεια στη ζέστη και δεν διαθέτουν συστήματα για να στέλνουν προειδοποιήσεις για τη ζέστη σε ορισμένους ή όλους τους ασθενείς τους. “Θα ήθελα πολύ να δω τα ιδρύματα υγειονομικής περίθαλψης να λαμβάνουν τους πόρους για να στελεχώσουν την κατάλληλη προβολή”, δήλωσε ο Gaurab Basu, ιατρός της Cambridge Health Alliance, ο οποίος συνδιευθύνει το Κέντρο για την προάσπιση και εκπαίδευση της ισότητας της υγείας στην Cambridge Health Alliance. “Αλλά τα νοσοκομειακά συστήματα εξακολουθούν να είναι πραγματικά πιεσμένα από την COVID και τα ζητήματα στελέχωσης”. Αυτό το πιλοτικό πρόγραμμα είναι μια εξαιρετική αρχή και θα μπορούσε να ωφεληθεί από τη συμμετοχή φαρμακοποιών, δήλωσε η Kristie Ebi, ιδρυτική διευθύντρια του Κέντρου για την Υγεία και το Παγκόσμιο Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Η Ebi μελετά τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για τη θερμότητα εδώ και 25 χρόνια. Λέει ότι ένα πρόβλημα είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τις προειδοποιήσεις για τη ζέστη. Σε μια έρευνα σε Αμερικανούς που βίωσαν κύματα καύσωνα σε τέσσερις πόλεις, μόνο οι μισοί περίπου κάτοικοι έλαβαν προφυλάξεις για να αποφύγουν βλάβες στην υγεία τους. “Χρειαζόμαστε περισσότερη έρευνα για τη συμπεριφορική υγεία”, είπε, “για να καταλάβουμε πραγματικά πώς να παρακινήσουμε τους ανθρώπους που δεν θεωρούν ότι κινδυνεύουν, να αναλάβουν δράση”. Για την Ebi και άλλους ερευνητές, το κάλεσμα για δράση δεν είναι μόνο η προστασία της ατομικής υγείας, αλλά και η αντιμετώπιση της βαθύτερης αιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας: η κλιματική αλλαγή. “Θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την αυξημένη έκθεση στη ζέστη για το υπόλοιπο της ζωής μας”, δήλωσε ο Dresser. “Για να αντιμετωπίσουμε τους παράγοντες που θέτουν τους ανθρώπους σε κίνδυνο κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα, πρέπει να απομακρυνθούμε από τα ορυκτά καύσιμα, ώστε η κλιματική αλλαγή να μην γίνει τόσο άσχημη όσο θα μπορούσε”.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
