Παχυσαρκία: Στις Ηνωμένες Πολιτείες, σχεδόν το 74% των ενηλίκων ηλικίας 20 ετών και άνω είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και από αυτόν τον αριθμό σχεδόν το 42% έχουν παχυσαρκία. Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία δεν είναι μόνο σύνθετες και σοβαρές ασθένειες, αλλά οι κλινικοί γιατροί και οι ερευνητές συνεχίζουν να μαθαίνουν πώς μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της υγείας – από την υγεία της καρδιάς και του μυοσκελετικού συστήματος έως τον κίνδυνο για ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνο. Νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Surgery δείχνει ότι η παχυσαρκία συνδέεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών μετά από χειρουργική επέμβαση, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων, των θρόμβων αίματος και των επιπλοκών στα νεφρά. “Πρέπει να συνεχίσουμε να αναγνωρίζουμε ότι το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία μπορεί να έχουν ιατρικές επιπτώσεις που δεν περιορίζονται στις καρδιακές παθήσεις και τον διαβήτη και την ηπατική ανεπάρκεια”, λέει ο ερευνητής Robert Meguid, MD, MPH, καθηγητής καρδιοθωρακικής χειρουργικής στο Τμήμα Χειρουργικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο. “Μπορούν επίσης να καταστήσουν δυσκολότερη την αποκατάσταση από τη χειρουργική επέμβαση και τα δεδομένα αυτά μπορούν να ενημερώσουν τη συζήτηση που γίνεται σε ευρύτερο επίπεδο δημόσιας υγείας για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας”.
Κίνδυνος μετά τη χειρουργική επέμβαση
Χρησιμοποιώντας δεδομένα που αντλήθηκαν από το Εθνικό Πρόγραμμα Βελτίωσης της Ποιότητας των Χειρουργικών Επεμβάσεων, ο Meguid και οι συνεργάτες του μελέτησαν ένα αρχικό σύνολο δεδομένων που αντιπροσώπευε περισσότερους από 5,5 εκατομμύρια ασθενείς, το 44,6% των οποίων είχε παχυσαρκία. Επικεντρώθηκαν σε εννέα χειρουργικές ειδικότητες, συμπεριλαμβανομένων της γενικής, της θωρακικής και της αγγειακής, συγκρίνοντας τα προεγχειρητικά χαρακτηριστικά και τα μετεγχειρητικά αποτελέσματα εντός των κατηγοριών δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με ασθενείς φυσιολογικού βάρους, οι ασθενείς που είχαν υπέρβαρο ή παχυσαρκία είχαν υψηλότερες προσαρμοσμένες ως προς τον κίνδυνο πιθανότητες εμφάνισης λοίμωξης, νεφρικής ανεπάρκειας και φλεβικής θρομβοεμβολής, ή θρόμβων αίματος στις φλέβες, μετά από χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς της κατηγορίας παχυσαρκίας ΙΙΙ, με ΔΜΣ 40kg/m² ή μεγαλύτερο, είχαν επίσης αυξημένο κίνδυνο μη προγραμματισμένης επανεισαγωγής στο νοσοκομείο. “Όταν ξεκινήσαμε την έρευνα, πιστεύαμε ότι θα υπήρχε αυξημένος κίνδυνος”, εξηγεί ο Meguid. “Αν και πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να δούμε αυξημένο κίνδυνο για άλλες μετεγχειρητικές επιπλοκές πέρα από τη λοίμωξη, τη νεφρική ανεπάρκεια και τη θρομβοεμβολή τόσο στους υπέρβαρους όσο και σε κάθε κατηγορία παχυσαρκίας, αλλά δεν ήταν αυτό που είδαμε”.
Ζήτημα δημόσιας υγείας
Στη χειρουργική του πρακτική, ο Meguid έχει παρατηρήσει ότι ο επιπλέον ενδοκοιλιακός λιπώδης ιστός μπορεί να επιμηκύνει τη διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων και να τις κάνει πιο περίπλοκες. Τα δεδομένα που ανέλυσε ο ίδιος και οι συνάδελφοί του έδειξαν ότι ο χρόνος χειρουργικής επέμβασης ήταν κατά μέσον όρο έξι λεπτά μεγαλύτερος για τους ασθενείς με παχυσαρκία. Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία μπορεί, επίσης, να αποτελέσουν παράγοντα στην άμεση ανάρρωση των ασθενών από τη χειρουργική επέμβαση. “Μπορεί να είναι πιο δύσκολο για τους ασθενείς με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία να σηκωθούν και να κινηθούν μετά τη χειρουργική επέμβαση”, λέει ο Meguid. “Ειδικά με τη χειρουργική επέμβαση στους πνεύμονες, η μετακίνηση μετά τη χειρουργική επέμβαση αποτελεί κρίσιμο μέρος της ανάρρωσης. Μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση του ασθενούς, μειώνει τον κίνδυνο πνευμονίας, μπορεί να βελτιώσει την άνεση και να μειώσει τον κίνδυνο σχηματισμού θρόμβων αίματος, μπορεί να βοηθήσει το έντερο να ξυπνήσει. Είναι τόσο σημαντικό οι ασθενείς να μπορούν να σηκώνονται και να περπατούν μετά την επέμβαση, αλλά μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο όταν η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα”. Επειδή το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία είναι τόσο πολύπλοκα θέματα και είναι εξαιρετικά προσωπικά και ευαίσθητα για τους ανθρώπους που ζουν με αυτά, μια πρόκληση για τους κλινικούς γιατρούς και τους ερευνητές είναι να ξεκινήσουν συζητήσεις με τρόπο που να είναι άμεσος χωρίς να είναι κατηγορηματικός. “Ως πάροχοι, μπορούμε γενικά να περιμένουμε να θίξουμε άβολα και ευαίσθητα θέματα”, λέει ο Meguid. “Πρέπει να είμαστε ευθείς όταν μιλάμε για το σώμα και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους ασθενείς μας. Με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία να είναι τόσο διαδεδομένα στην κοινωνία μας, αυτό δεν είναι ένα ζήτημα που θα λυθεί από έναν χειρουργό ή ένα ίδρυμα. Είναι ένα ζήτημα δημόσιας υγείας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε σε κάθε επίπεδο -τοπικό, πολιτειακό και εθνικό-“.