Παχυσαρκία: Η χρονικά περιορισμένη διατροφή που περιορίζεται από τις 8 π.μ. έως τις 4 μ.μ. δεν οδήγησε σε μεγαλύτερη μείωση του σωματικού βάρους, του σωματικού λίπους ή των μεταβολικών παραγόντων κινδύνου σε σύγκριση με τον ημερήσιο θερμιδικό περιορισμό, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine αυτήν την εβδομάδα. Οι ερευνητές στο Southern Medical University στο Guangzhou της Κίνας μοιράστηκαν τυχαία 139 παχύσαρκους ασθενείς σε δύο ομάδες: μια ομάδα που συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα διατροφής περιορισμένου χρόνου όπου έτρωγαν μόνο μεταξύ 8 π.μ. και 4 μ.μ. μαζί με τον περιορισμό της ημερήσιας θερμιδικής τους πρόσληψης και μιας άλλης ομάδας συμμετεχόντων που συμμετείχαν μόνο σε ημερήσιο θερμιδικό περιορισμό χωρίς πρόγραμμα περιορισμού χρόνου.
Οι άνδρες συμμετέχοντες έλαβαν οδηγίες να περιορίσουν την ημερήσια πρόσληψη θερμίδων σε μόνο 1500 -1800 θερμίδες, ενώ οι γυναίκες ακολούθησαν έναν θερμιδικό περιορισμό από 1200 έως 1500 θερμίδες κάθε μέρα. Το πρωταρχικό αποτέλεσμα της μελέτης ήταν η διαφορά στο σωματικό βάρος μεταξύ των δύο ομάδων από την αρχική και τα δευτερεύοντα αποτελέσματα ήταν αλλαγές στην περίμετρο της μέσης, στον δείκτη μάζας σώματος, στην ποσότητα του σωματικού λίπους και στις μετρήσεις των μεταβολικών παραγόντων κινδύνου.
Οι συμμετέχοντες ενθαρρύνθηκαν να ζυγίσουν τα τρόφιμα για να εξασφαλίσουν ακριβή αναφορά για τις θερμίδες, τους ζητήθηκε να κρατούν ημερολόγιο τροφίμων και να φωτογραφίζουν το φαγητό που κατανάλωναν κατά τους πρώτους έξι μήνες της μελέτης και κατέγραφαν εικόνες φαγητού και γεύματα τρεις φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια των τελευταίοων έξι μηνών.
118 από τους 139 συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν τη μελέτη με τους ερευνητές να σημειώνουν:
«Οι αλλαγές στο βάρος δεν ήταν σημαντικά διαφορετικές στις δύο ομάδες κατά την αξιολόγηση των 12 μηνών». «Επιπλέον, η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού και ο ημερήσιος περιορισμός των θερμίδων παρήγαγαν παρόμοια αποτελέσματα όσον αφορά τη μείωση του σωματικού λίπους, του σπλαχνικού λίπους, της αρτηριακής πίεσης, των επιπέδων γλυκόζης και των επιπέδων λιπιδίων κατά την περίοδο παρέμβασης των 12 μηνών», ανέφεραν οι ερευνητές.
Η παρακολούθηση μιας μεσογειακής διατροφής θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης Αλτσχάιμερ, προτείνουν τα ευρήματα μιας νέας μελέτης.
Οι συγγραφείς πρόσθεσαν, παρόλο που ο περιορισμός της θερμιδικής πρόσληψης εξηγούσε τα περισσότερα από τα ευεργετικά αποτελέσματα που σχετίζονται με τη χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού, τα ευρήματά τους πρότειναν ότι η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού θα μπορούσε να είναι μια εναλλακτική λύση στον περιορισμό των θερμίδων για τη διαχείριση του βάρους. «Υποθέτουμε ότι αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν τη σημασία του περιορισμού της θερμιδικής πρόσληψης κατά την τήρηση ενός σχήματος φαγητού περιορισμένου χρόνου», σημείωσε η μελέτη.
Οι συγγραφείς προειδοποίησαν ότι η μελέτη τους δεν μπορεί να γενικευτεί σε διαβητικούς ασθενείς, σε εκείνους με καρδιακές παθήσεις, σε διαφορετικές περιόδους φαγητού με περιορισμένο χρόνο, ενώ σημείωσαν επίσης ότι η μελέτη τους ήταν περιορισμένη επειδή η σωματική δραστηριότητα δεν ελεγχόταν καθώς δεν μετρήθηκε η συνολική ενεργειακή δαπάνη.
«Σχεδόν κάθε τύπος δίαιτας εκεί έξω λειτουργεί για μερικούς ανθρώπους», είπε ο Δρ Κρίστοφερ Γκάρντνερ, διευθυντής μελετών διατροφής στο Ερευνητικό Κέντρο Πρόληψης του Στάνφορντ.
«Αλλά το συμπέρασμα που υποστηρίζεται από αυτή τη νέα έρευνα είναι ότι όταν υποβληθεί σε μια σωστά σχεδιασμένη και διεξαγόμενη μελέτη – επιστημονική έρευνα – δεν είναι πιο χρήσιμο από την απλή μείωση της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων για την απώλεια βάρους και τους παράγοντες υγείας».