Παιδί Ανάπτυξη: Η πρώιμη σωματική και ψυχική ανάπτυξη ενός παιδιού θέτει τις βάσεις για τη δια βίου πρόοδο και ολοκλήρωση. Το να περνούν ποιοτικό χρόνο με τους γονείς τους μπορεί να επιφέρει σημαντικές θετικές αλλαγές στα παιδιά κατά τη διάρκεια των διαμορφωτικών τους χρόνων. Σε ολόκληρη την Ιαπωνία, η έκταση της συμμετοχής των πατέρων σε δραστηριότητες που σχετίζονται με τη φροντίδα των παιδιών ήταν ιστορικά περιορισμένη λόγω του παγιωμένου καταμερισμού εργασίας με βάση το φύλο. Οι πατέρες, ιδίως εκείνοι που είναι μεταξύ 20 και 40 ετών, αναμένεται να επιδείξουν πλήρη αφοσίωση στην εργασία τους και δίνουν προτεραιότητα στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις έναντι της οικογένειας. Κατά συνέπεια, ένας σημαντικός αριθμός αυτών των πατέρων έχει διαπιστώσει ότι η συμμετοχή του στη φροντίδα των παιδιών είναι περιορισμένη, ανεξάρτητα από τις προσωπικές του κλίσεις. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των μητέρων στην Ιαπωνία που απασχολούνται με πλήρη απασχόληση αυξάνεται τα τελευταία χρόνια.
Σε συνδυασμό με την έλλειψη υποστήριξης από άλλα μέλη της οικογένειας, η έλλειψη πατρικής εμπλοκής στη φροντίδα των παιδιών έχει καταστεί μείζον κοινωνικό ζήτημα. Επιπλέον, λόγω των χαμηλών ποσοστών γονιμότητας, η κεντρική κυβέρνηση προωθεί ενεργά την πατρική φροντίδα των παιδιών. Ως αποτέλεσμα, οι Ιάπωνες πατέρες αναμένεται πλέον να είναι συν-φροντιστές και όχι μόνο οι κύριοι βιοπαλαιστές. Πράγματι, οι πρόσφατες τάσεις δείχνουν ότι περνούν όλο και περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους. Ωστόσο, παρά την αύξηση της πατρικής παιδικής φροντίδας σε ολόκληρη την Ιαπωνία, ο αντίκτυπος αυτής της ενεργού συμμετοχής στα αναπτυξιακά αποτελέσματα του παιδιού παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητος και ελάχιστα κατανοητός. Μια πρόσφατη μελέτη που βασίζεται στα μεγαλύτερα δεδομένα κοόρτης γεννήσεων στην Ιαπωνία εξετάζει τη συσχέτιση μεταξύ της πατρικής εμπλοκής και των αναπτυξιακών αποτελεσμάτων στα βρέφη. Αξιολογεί, επίσης, την επίδραση της μείωσης του γονικού στρες της μητέρας στα αναπτυξιακά αποτελέσματα. Η μελέτη, με επικεφαλής τον Dr. Tsuguhiko Kato από το Εθνικό Κέντρο για την Υγεία και την Ανάπτυξη του Παιδιού και το Κέντρο για την Επιστήμη των Μωρών του Πανεπιστημίου Doshisha της Ιαπωνίας, δημοσιεύθηκε στο Pediatric Research στις 8 Ιουλίου 2023. Στην ομάδα συμμετείχαν αρκετοί ερευνητές από ινστιτούτα σε όλη την Ιαπωνία, μεταξύ άλλων, ο Dr. Shoji Itakura από το Κέντρο για τη Βρεφική Επιστήμη του Πανεπιστημίου Doshisha, η Dr. Kumiko Kanatani από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κιότο και ο Dr. Takeo Nakayama από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Κιότο. “Στις ανεπτυγμένες χώρες, ο χρόνος που αφιερώνουν οι πατέρες στη φροντίδα των παιδιών αυξάνεται σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, οι μελέτες σχετικά με τη σχέση μεταξύ της πατρικής φροντίδας και των αποτελεσμάτων των παιδιών παραμένουν σπάνιες. Σε αυτή τη μελέτη, εξετάσαμε τη σχέση μεταξύ της πατρικής συμμετοχής στη φροντίδα των παιδιών και των αναπτυξιακών αποτελεσμάτων των παιδιών”, λέει ο Δρ Kato. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα από τη μελέτη Japan Environment and Children’s Study για να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ της πατρικής εμπλοκής στη φροντίδα των παιδιών και των αναπτυξιακών αποτελεσμάτων. Συνολικά 28.050 ιαπωνικά παιδιά που έλαβαν πατρική φροντίδα στην ηλικία των 6 μηνών αξιολογήθηκαν για διάφορα αναπτυξιακά ορόσημα στην ηλικία των 3 ετών. Εξετάστηκε επίσης η πιθανή διαμεσολαβητική επίδραση του μητρικού γονικού στρες στα 1,5 έτη.
“Ο επιπολασμός των εργαζόμενων μητέρων έχει αυξηθεί στην Ιαπωνία. Ως αποτέλεσμα, η Ιαπωνία γίνεται μάρτυρας μιας αλλαγής παραδείγματος στην κουλτούρα της γονικής μέριμνας. Οι πατέρες εμπλέκονται όλο και περισσότερο σε γονικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τη φροντίδα των παιδιών”, εξηγεί ο Δρ Kato. Κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης, η πατρική φροντίδα των παιδιών αξιολογήθηκε με τη βοήθεια επτά βασικών ερωτήσεων που αφορούσαν σημαντικές εργασίες που σχετίζονται με τη φροντίδα των παιδιών, όπως το τάισμα, η αλλαγή πάνας, το μπάνιο, το να κοιμίζουν τα παιδιά, το παιχνίδι με τα παιδιά στο σπίτι, το να βγάζουν τα παιδιά έξω και να αλλάζουν τα ρούχα τους. Στη συνέχεια, οι πατέρες αξιολογήθηκαν με βάση την έκταση της συμμετοχής τους στη φροντίδα των παιδιών. Για παράδειγμα, οι πατέρες που “ποτέ” δεν προσέφεραν βοήθεια σε μια συγκεκριμένη εργασία έλαβαν βαθμολογία 0 για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Αντίθετα, οι πατέρες που “πάντα” διευκόλυναν μια δραστηριότητα φροντίδας του παιδιού έλαβαν βαθμολογία 4. Τα αποτελέσματα αυτά συσχετίστηκαν στη συνέχεια με την έκταση της αναπτυξιακής καθυστέρησης των βρεφών που αξιολογήθηκε με το ερωτηματολόγιο Ages and Stages. “Τα ευρήματα της έρευνάς μας δείχνουν ότι η αυξημένη εμπλοκή των πατέρων στη φροντίδα των παιδιών θα μπορούσε να αποφέρει πλεονεκτήματα τόσο για τα παιδιά όσο και για τις μητέρες”, διαβεβαιώνει ο Δρ Kato. Τα αποτελέσματα αυτής της εκτεταμένης πληθυσμιακής μελέτης είναι πράγματι καθησυχαστικά. Η υψηλή πατρική εμπλοκή στη φροντίδα των παιδιών συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο αναπτυξιακής καθυστέρησης σε όλα τα σύνολα δεξιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των αδρών και λεπτών κινητικών δεξιοτήτων, της επίλυσης προβλημάτων και των προσωπικών και κοινωνικών τομέων, σε σχέση με τη χαμηλή πατρική εμπλοκή. Επιπλέον, η ενεργός συμμετοχή των πατέρων στη φροντίδα των παιδιών κατά τη βρεφική ηλικία μπορεί επίσης να προάγει την ανάπτυξη των μικρών παιδιών εν μέρει μέσω της μείωσης του γονικού άγχους της μητέρας.