Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία στις 28 Απριλίου κάθε χρόνο για να προωθήσουμε την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων και ασθενειών παγκοσμίως. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), άρχισε να γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα το 2003 για να αναδείξει το πολιτικό προφίλ της επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας και να εκπληρώσει την αναπόσπαστη συνιστώσα «υπερηγορίας» της Παγκόσμιας Στρατηγικής για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία.
Δεδομένου ότι σχεδόν το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού ασχολείται με την εργασία, το θεμελιώδες δικαίωμα όλων των εργαζομένων σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον είναι πολύ σημαντικό. Σκεφτείτε πόσο μεγάλο μέρος της ζωής μας δαπανάται στους δικούς μας χώρους εργασίας και γίνεται φανερό πώς η υγεία και η ασφάλεια στο χώρο εργασίας λαμβάνει τις διαστάσεις μιας ανησυχίας για τη δημόσια υγεία. Η επαγγελματική υγεία περιλαμβάνει τη σωματική, ψυχική και κοινωνική ευημερία των εργαζομένων, ενώ παράλληλα αποτρέπει τους κινδύνους που σχετίζονται με το χώρο εργασίας.
Οι κίνδυνοι μπορούν να οδηγήσουν σε επαγγελματικές ασθένειες που διαβρώνουν την ικανότητα των εργαζομένων να συμμετέχουν στο εργατικό δυναμικό και οδηγούν σε αυξημένα ποσοστά μακροχρόνιας ασθένειας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και η ΔΟΕ υπολόγισαν ότι οι ασθένειες και οι τραυματισμοί που σχετίζονται με την εργασία προκάλεσαν 1,88 εκατομμύρια θανάτους το 2016.
Η περιοχή μας της ΠΟΥ Νοτιοανατολικής Ασίας (SEAR) αντιμετωπίζει ένα δυσανάλογα υψηλό βάρος θνησιμότητας λόγω εργασίας, με 36,5 θανάτους ανά 100.000 του ενεργού πληθυσμού. Οι επαγγελματικοί κίνδυνοι κατατάσσονται επίσης ως ο τρίτος μεγαλύτερος περιβαλλοντικός παράγοντας κινδύνου για εκτιμήσεις ασθενειών στην Περιφέρειά μας.
Οι άτυποι εργαζόμενοι στην Περιφέρειά μας αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις λόγω των κακών συνθηκών εργασίας και της περιορισμένης κοινωνικής προστασίας. Είναι δυσανάλογα ευάλωτα σε οικονομικούς κραδασμούς και δεν διαθέτουν επαρκή προστασία στο χώρο εργασίας, επιδεινώνοντας τον αντίκτυπο των τραυματισμών στο χώρο εργασίας. Ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στην επαγγελματική υγεία έχει επίσης εμφανιστεί πρόσφατα ως ανησυχία. Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με το κλίμα, ιδιαίτερα τα ακραία καιρικά φαινόμενα, περιορίζουν την απόδοση και τη διάρκεια της εργασίας και θέτουν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.
Η υγεία και η ασφάλεια υπερβαίνουν επίσης τις σωματικές ανησυχίες. Η πανδημία του COVID-19 τόνισε την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης προβλημάτων ψυχικής υγείας στο χώρο εργασίας. Ένα ασφαλές και υγιές εργασιακό περιβάλλον υποστηρίζει την ψυχική υγεία και η καλή ψυχική υγεία φυσικά επιτρέπει στους ανθρώπους να εργάζονται παραγωγικά. Θέματα όπως η κατάθλιψη και το άγχος είναι διάχυτα στους χώρους εργασίας, επηρεάζοντας την παραγωγικότητα και την απόδοση. Όταν αφεθεί χωρίς θεραπεία, το οικονομικό κόστος υπολογίζεται σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως.
Οι αποτελεσματικές οργανωτικές πολιτικές, η έγκαιρη ανίχνευση προβλημάτων υγείας, ο έλεγχος υγείας και η προληπτική φροντίδα συμβάλλουν στη δημιουργία ενός δικτύου ασφαλείας και αυξάνουν την ευαισθητοποίηση για την υγεία των εργαζομένων. Η διασφάλιση καλύτερης επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας βασίζεται στις συνεργασίες και τη συνεργασία. Το Περιφερειακό Σχέδιο Δράσης μας για την Παγκόσμια Στρατηγική της ΠΟΥ για την Υγεία, το Περιβάλλον και την Κλιματική Αλλαγή (2020-2030) δίνει έμφαση στη συνεργασία μεταξύ των υπουργείων υγείας και εργασίας για την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της υγείας στην εργασία.
Η συνεργασία μεταξύ αυτών των τομέων υγείας και απασχόλησης είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία των ευάλωτων τμημάτων της κοινωνίας. Τα συστήματα κοινωνικής προστασίας χωρίς συνεισφορά είναι επίσης απαραίτητα για την προστασία των άτυπων εργαζομένων από τις οικονομικές συνέπειες των τραυματισμών στο χώρο εργασίας. Η επαγγελματική υγεία πρέπει να δοθεί προτεραιότητα προκειμένου να επιτευχθεί βιώσιμη ανάπτυξη, ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και ανθεκτικότητα στις ευπάθειες της κλιματικής αλλαγής – όπως περιγράφεται στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης.