Οπιοειδή: Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι μόνο ένα στα τέσσερα κέντρα θεραπείας εφήβων σε ιδρύματα στις Ηνωμένες Πολιτείες παρέχει ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της διαταραχής χρήσης οπιοειδών, παρά τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό θανάτων από υπερβολική δόση μεταξύ των νέων σε εθνικό επίπεδο, που οφείλεται στην έξαρση της παράνομης φαιντανύλης. Η μελέτη, με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου Υγείας και Επιστήμης του Όρεγκον, δημοσιεύθηκε στις 13 Ιουνίου, στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου Οι ερευνητές λένε ότι η έλλειψη βουπρενορφίνης σε κέντρα θεραπείας εφήβων σε κέντρα φιλοξενίας υπονομεύει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να ανακουφίσουν μια επιδημία υπερβολικής δόσης που στοίχισε περισσότερες από 109.000 ζωές το 2022, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα προσωρινά στατιστικά στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC).
Αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη ευπάθεια των νέων, ιδίως καθώς η φαιντανύλη μολύνει πλέον και άλλες παράνομες ουσίες, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου OHSU ξεκίνησαν να προσδιορίσουν πόσα κέντρα θεραπείας εφήβων στις ΗΠΑ παρείχαν βουπρενορφίνη για τη θεραπεία του εθισμού. “Αυτά τα κέντρα θεραπείας σε κέντρα φιλοξενίας βλέπουν μερικούς από τους πιο ευάλωτους εφήβους στις κοινότητές μας”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Caroline King, M.D., Ph.D., η οποία διεξήγαγε την έρευνα ως φοιτήτρια ιατρικής στο Πανεπιστήμιο OHSU και τώρα είναι ειδικευόμενη στην επείγουσα ιατρική στην Ιατρική Σχολή του Yale. “Αλλά δεν προσφέρουν το πρότυπο περίθαλψης για αυτά τα παιδιά. Με την αύξηση των υπερβολικών δόσεων που σχετίζονται με τη φαιντανύλη μεταξύ των εφήβων, χρειαζόμαστε πραγματικά αυτά τα κέντρα για να παρέχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα”. Η έξαρση της παράνομης φαιντανύλης φτάνει στους νέους σε εθνικό επίπεδο και στον βορειοδυτικό Ειρηνικό, αυξάνοντας δραματικά τον αριθμό των θανάτων από υπερβολική δόση τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία του CDC. Η βουπρενορφίνη είναι ένα από τα τρία φάρμακα που έχουν εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων για τη θεραπεία της εξάρτησης από οπιοειδή. Ομαλοποιεί τη λειτουργία του εγκεφάλου, δρώντας στον ίδιο στόχο στον εγκέφαλο με τα συνταγογραφούμενα οπιοειδή, την ηρωίνη ή τη φεντανύλη – όλες αυτές τις εξαιρετικά εθιστικές ουσίες. “Είναι το μοναδικό φάρμακο που έχει εγκριθεί για χρήση σε εφήβους και δεν χρησιμοποιείται επαρκώς στις εγκαταστάσεις που φροντίζουν παιδιά με την πιο σοβαρή διαταραχή χρήσης οπιοειδών”, δήλωσε ο συν-συγγραφέας Todd Korthuis, M.D., M.P.H., επικεφαλής της ιατρικής της εξάρτησης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου OHSU. “Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μπορεί να βγάλει τους εφήβους με διαταραχή χρήσης οπιοειδών από τη φαιντανύλη χωρίς βουπρενορφίνη”.
Παρόλο που η βουπρενορφίνη δεν έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ για άτομα κάτω των 16 ετών, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν σημαντικές ανησυχίες για την ασφάλεια της χρήσης σε μικρότερες ηλικίες. Η Αμερικανική Εταιρεία Ιατρικής της Εξάρτησης συνιστά να εξετάζεται το ενδεχόμενο χορήγησης βουπρενορφίνης για τη θεραπεία της διαταραχής χρήσης οπιοειδών σε νεότερα άτομα. Ο Korthuis αναγνώρισε ότι ορισμένοι πάροχοι θεραπείας αντιστέκονται στη χρήση της βουπρενορφίνης ακόμη και σε ενήλικες ασθενείς, υποστηρίζοντας ότι αντικαθιστά ένα φάρμακο με ένα άλλο. “Είναι ένα μεγάλο ζήτημα”, δήλωσε. “Αλλά είναι κάτι που μπορούμε να αλλάξουμε με την υποστήριξη αυτών των κέντρων θεραπείας με εκπαίδευση και τεχνική βοήθεια σχετικά με τη βουπρενορφίνη, με την υποστήριξη για καλύτερη χρηματοδότηση για τη στελέχωση αυτών των κέντρων και με την ενημέρωση του κοινού ότι η βουπρενορφίνη είναι απαραίτητη θεραπεία για τη θεραπεία των εγκεφάλων”. Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης υποδηλώνουν ότι τα περισσότερα κέντρα εσωτερικής θεραπείας εφήβων θα μπορούσαν να επωφεληθούν από μια τέτοια υποστήριξη. Ο King και τρεις άλλοι φοιτητές ιατρικής του Πανεπιστημίου OHSU διεξήγαγαν τη μελέτη καταγράφοντας τα θεραπευτικά κέντρα που εξυπηρετούν εφήβους στις ΗΠΑ, κυρίως, μέσω μιας βάσης δεδομένων που διατηρεί η αμερικανική Υπηρεσία Υπηρεσιών Κατάχρησης Ουσιών και Ψυχικής Υγείας, ή SAMHSA. Εντόπισαν 354 θεραπευτικά κέντρα διαμονής σε εθνικό επίπεδο, αλλά λιγότερα από τα μισά από αυτά εξυπηρετούσαν εφήβους. Οι ερευνητές παρουσιάστηκαν ως θεία ή θείος ενός 16χρονου που αναζητούσε θεραπεία μετά από πρόσφατη μη θανατηφόρα υπερβολική δόση φαιντανύλης. Μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, άρχισαν να κάνουν τηλεφωνήματα. Αφού συνδέθηκαν με 160 εγκαταστάσεις θεραπείας σε κέντρα φιλοξενίας που εξυπηρετούσαν εφήβους σε εθνικό επίπεδο, οι ερευνητές διαπίστωσαν:
39 προσέφεραν βουπρενορφίνη, μεταξύ άλλων, μέσω συνεργασίας με εξωτερικούς ιατρούς που συνταγογραφούσαν. Μόνο 12 από αυτές την προσέφεραν σε εφήβους κάτω των 16 ετών.
Μεταξύ των άλλων 121 εγκαταστάσεων που δεν προσέφεραν βουπρενορφίνη ή δεν ήταν σίγουρες, 57 ανέφεραν ότι οι έφηβοι που συνταγογραφούν βουπρενορφίνη από τον δικό τους κλινικό ιατρό μπορούσαν να παραμείνουν σε αυτή τουλάχιστον προσωρινά, αν και ορισμένοι δήλωσαν ότι θα τη διακόψουν πριν από την έξοδο. 27 κέντρα θεραπείας σε ιδρύματα απαιτούσαν από τους εφήβους να μην λαμβάνουν βουπρενορφίνη κατά την εισαγωγή τους – πράγμα που σημαίνει ότι αυτά τα κέντρα “αποχής μόνο” στην πραγματικότητα αρνούνται να δεχτούν εφήβους που λαμβάνουν αποδεδειγμένα φαρμακευτική θεραπεία.
Συνοπτικά, μόνο ένα στα τέσσερα κέντρα θεραπείας εφήβων σε κέντρα παραμονής δεν προσέφερε καθόλου βουπρενορφίνη – και ακόμη λιγότερα προσέφεραν βουπρενορφίνη για συνεχή θεραπεία. “Ο μέσος γονέας θα έπρεπε να καλέσει εννέα εγκαταστάσεις στον κατάλογο της SAMHSA για να βρει μία που να προσφέρει βουπρενορφίνη”, γράφουν οι συγγραφείς. “Για να βρει μία για έναν έφηβο κάτω των 16 ετών, θα έπρεπε να καλέσει 29 εγκαταστάσεις”.