Σε κάποιες φυλακές την νύχτα δεν υπάρχει νοσηλευτής και οι φύλακες καλούνται να προβούν σε επείγουσες νοσηλευτικές πράξεις ή ακόμα και σε ιατρική διάγνωση της κατάστασης.
Ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι από την παραπάνω πρακτική για την ανθρώπινη ζωή. Πιθανό είναι δε, αυτή η έλλειψη να γίνει αντικείμενο «εκμετάλλευσης» από κρατούμενους που θα προσποιηθούν τους ασθενείς με σκοπό την απόδραση.
Του Νίκου Ζώη
‘’ Η πραγματοποίηση νοσηλευτικών πράξεων από φύλακες, παρόλο που υπαγορεύεται από διάθεση προσφοράς και ανθρωπιστικό ενδιαφέρον και από την ανάγκη να καλυφθούν οι επιτακτικές ανάγκες της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, δεν είναι σύννομη και μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να αποβεί έως και επικίνδυνη, τόσο για τους κρατουμένους (που ενδέχεται να υποστούν κάποια βλάβη στην υγεία τους) όσο και για τους ιδίους τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους (λόγω του ότι χωρίς δική τους υπαιτιότητα και ασκώντας με ευσυνειδησία μεν, αλλά χωρίς νόμιμο δικαίωμα δε, καθήκοντα αλλότρια που απαιτούν ειδική εκπαίδευση, ενδέχεται να προκαλέσουν κάποια σοβαρή βλάβη και να διωχθούν ποινικά ή πειθαρχικά).’’ τονίζει η Ένωση Νοσηλευτών.
Η Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος, τονίζει ότι ‘’ ’ έχοντας νόμιμη και ηθική υποχρέωση, ως το επαγγελματικό επιμελητήριο των Νοσηλευτών, με καταστατικό σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων τους, την εξασφάλιση υψηλής στάθμης φροντίδας και υγείας στο κοινωνικό σύνολο και την συμβολή στην προστασία της υγείας του Ελληνικού Λαού,’’ και επισημαίνει τα ακόλουθα:
1. Αναφορικά με την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας
Από όσα μας καταγγέλθηκαν, από την γνωστή σε εσάς κατάσταση στα καταστήματα Κράτησης και από τις υφιστάμενες συνθήκες περίθαλψης, συνάγεται ότι λαμβάνουν χώρα σοβαρές παραβιάσεις των διεθνών και ευρωπαϊκών συμβάσεων για τα δικαιώματα του ανθρώπου, αλλά και του Συντάγματος.
Από αρκετές διεθνείς συμβάσεις προστατεύονται τα δικαιώματα των κρατουμένων και προσδιορίζονται οι επιθυμητές συνθήκες κράτησης (Οικουµενική διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ΕΣ∆Α (άρθρο 3), ∆ιεθνές Σύμφωνο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Σύµβαση του ΟΗΕ κατά των Βασανιστηρίων του 1984, Σύµβαση του Συµβουλίου της Ευρώπης για την Μεταφορά Καταδικασµένων Ατόµων και Πρόσθετο Πρωτόκολλο αυτής, αναθεωρηµένοι European Prison Rules (Ευρωπαϊκοί Σωφρονιστικοί Κανόνες) της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης) κ.α.
Το Σύνταγμα στο άρθρο 2 κατοχυρώνει το σεβασμό της ανθρώπινης αξίας, στο άρθρο 5 την απόλυτη προστασία της ανθρώπινης ζωής και την προστασία της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας και στο άρθρο 21 παρ.3 προβλέπει την υποχρέωση του Κράτους να μέριμνα για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Στο άρθρο 27 του ισχύοντος Σωφρονιστικού Κώδικα προβλέπεται: « 1. Η Διεύθυνση εξασφαλίζει στους κρατουμένους ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη επιπέδου ανάλογου με αυτό του λοιπού πληθυσμού.
Όμοια πρόβλεψη περιέχει και το άρθρο 16 της υπ’ αριθ. 58819/ 7.4.2003 Υπουργικής απόφασης: «Εξασφαλίζεται στους κρατούμενους ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη επιπέδου ανάλογου με αυτό του λοιπού πληθυσμού, από υγειονομικό προσωπικό, ιατρούς και νοσηλευτές..»
Οι νομοθετικές αυτές επιταγές, ζωτικής σημασίας για ένα κράτος δικαίου που σέβεται την αξία της ανθρώπινης ζωής, κάθε άλλο παρά υλοποιούνται δια της παροχής νοσηλευτικής φροντίδας από υπαλλήλους που δεν έχουν ούτε το νόμιμο δικαίωμα (το νοσηλευτικό επάγγελμα είναι επάγγελμα ασκούμενο κατόπιν αδείας) ούτε και την απαιτούμενη κατάρτιση και εκπαίδευση για την πραγματοποίηση νοσηλευτικών πράξεων.
Δια της διαιώνισης του προβλήματος της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού και δια της ανάθεσης σε μη Νοσηλευτές της διενέργειας νοσηλευτικών ή ακόμη και ιατρικών πράξεων- όπως η εκτίμηση της κατάστασης ασθενούς- όχι μόνο δεν εξασφαλίζεται περίθαλψη αναλόγου επιπέδου με τον υπόλοιπο πληθυσμό (κατά ρητή επιταγή και του άρθρου 4 του Συντάγματος), αλλά η υγεία και η σωματική ακεραιότητα των κρατουμένων τίθεται σε σοβαρή διακινδύνευση (χωρίς φυσικά να έχουν υπαιτιότητα προς αυτό οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, οι οποίοι εκτελούν διαταγές, μη σύννομες ομολογουμένως).
Είναι δε γεγονός ότι είναι άκρως προβληματικές οι συνθήκες αντισηψίας και αποστείρωσης,κυρίως λόγω του ότι δίνεται βαρύτητα στη φύλαξη και όχι στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας.
2. Αναφορικά με την εξουθένωση του υπηρετούντος νοσηλευτικού προσωπικού
Δεδομένων των τεράστιων ελλείψεων σε νοσηλευτικό προσωπικό- οι οποίες και οδηγούν στην κατά τα άνω μη σύννομη πραγματοποίηση νοσηλευτικών πράξεων- το προσωπικό που υπηρετεί έχει οδηγηθεί στην σωματική και ψυχική εξουθένωση, λόγω του υπέρμετρου φόρτου εργασίας αλλά και των δυσκολιών που ενέχει η παροχή νοσηλευτικής φροντίδας σε χώρους και δομές όπου διαμένουν πρόσωπα που έχουν αποστερηθεί την ελευθερία τους.
Όταν ο αριθμός των κρατουμένων που καλείται να περιθάλψει ένας και μόνος πολλές φορές Νοσηλευτής είναι μεγάλος, αυξάνονται δε και οι πιθανότητες ανυπαίτιας πλημμελούς εκτέλεσης των σχετικών καθηκόντων και απόδοσης των σχετικών ευθυνών, ενώ παραβιάζεται και το δικαίωμα των υπαλλήλων στην ανάπαυση και τον ελεύθερο χρόνο.
3. Αναφορικά με την πραγματοποίηση νοσηλευτικών πράξεων από υπαλλήλους μη φέροντες τον τίτλο του Νοσηλευτή:
Σύμφωνα με το άρθρ. 5 παρ.2 περ. Α του Ν. 1579/1985 καθιερώνεται ο επαγγελματικός τίτλος του Νοσηλευτή και νοσηλεύτριας που αποδίδεται ΜΟΝΟΝ στους πτυχιούχους: α) Τμημάτων Νοσηλευτικής Α.Ε.Ι. β) Νοσηλευτικών Τμημάτων ΤΕΙ γ) τέως ανώτερων σχολών αδελφών νοσοκόμων, επισκεπτριών αδελφών νοσοκόμων αρμοδιότητος Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ΚΑΤΕΕ δ) Ισότιμων σχολών αλλοδαπής των αντίστοιχων σχολών α, β, γ . …….. .”.
Το άρθρ. 3 παρ. 2 του Ν. 3252/2004 ορίζει: «Τακτικά Μέλη της Ε.Ν.Ε. είναι υποχρεωτικά όλοι οι νοσηλευτές που είναι απόφοιτοι: α) Τμημάτων Νοσηλευτικών Α.Ε.Ι., β) Νοσηλευτικών Τμημάτων Τ.Ε.Ι., γ) Πρώην Ανώτερων Σχολών Αδελφών Νοσοκόμων, Επισκεπτριών Αδελφών Νοσοκόμων, αρμοδιότητας Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δ) Πρώην Νοσηλευτικών Σχολών ΚΑΤΕΕ, ε) Νοσηλευτικών Σχολών ή Τμημάτων της αλλοδαπής, των οποίων τα διπλώματα έχουν αναγνωριστεί ως ισότιμα με τα πτυχία των νοσηλευτικών σχολών της ημεδαπής από τις αρμόδιες υπηρεσίες»
Σύμφωνα με την διάταξη του αρθρ. 31 παρ. 1 του ιδίου Νόμου προβλέπεται: «1. Για την έκδοση από τις κατά τόπους Νομαρχίες της άδειας άσκησης του νοσηλευτικού επαγγέλματος, οι νοσηλευτές οφείλουν να συμπεριλάβουν, μεταξύ των δικαιολογητικών, και βεβαίωση εγγραφής στο οικείο Περιφερειακό Τμήμα της Ε.Ν.Ε. …»
Στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 31 ορίζεται: «Όποιος ασκεί τη νοσηλευτική χωρίς να έχει άδεια άσκησης επαγγέλματος διώκεται ποινικά σύμφωνα με το άρθρο 458 του Ποινικού Κώδικα.
Η διενέργεια νοσηλευτικών πράξεων από υπαλλήλους της κατηγορίας ΔΕ φυλάκων,αντίκειται τόσο στις ανωτέρω διατάξεις, όσο και στις διατάξεις του ΠΔ 351/1989 που καθορίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα και καθήκοντα των νοσηλευτών, ενώ υπό προϋποθέσεις δύναταινα στοιχειοθετήσει το αδίκημα της αντιποίησης επαγγέλματος.
Να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι η διάταξη του άρθρου 2 παρ. 7 της υπ’ αριθ. 58819/ 7.4.2003 (ΦΕΚ Β 463 2003) Απόφασης του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο: «Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας Γενικών Καταστημάτων Κράτησης τύπου Α΄ και B΄» κατά την οποία: ως “νοσηλευτικό προσωπικό” εννοούνται οι νοσηλευτές κλάδου ΤΕ Υγείας Πρόνοιας και ΔΕ Νοσηλευτικής, όπως και άλλα μέλη του προσωπικού στα οποία έχουν ανατεθεί καθήκοντα νοσηλευτών με ημερήσια διαταγή του διευθυντή, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του ιατρού του καταστήματος.» δεν είναι σύμφωνη με τις νομοθετικές διατάξεις σχετικά με τη νόμιμη άσκηση του νοσηλευτικού επαγγέλματος και ως περιεχόμενη σε κατώτερης ισχύος νομοθέτημα δεν μπορεί να εφαρμόζεται!
4. Αναφορικά με τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Υγείας
Τα παραπάνω θεωρούμε ότι σας είναι λίγο πολύ γνωστά, λόγω των συχνών επισκέψεων της πολιτειακής ηγεσίας στα καταστήματα κράτησης, ενόψει και της εδώ και έτη εξαγγελθείσας ένταξης των Νοσοκομείων των φυλακών στο ΕΣΥ. Εν προκειμένω, έχουν συσταθεί οι αρμόδιες Επιτροπές, αλλά δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί το πρόγραμμα αυτό και η απαιτούμενη νομοθετική μεταρρύθμιση και οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας εξακολουθούν και εξ αυτού του λόγου να είναι δραματικές.
Ενδεικτικά αναφέρουμε το από 8/12/15 δελτίο τύπου του Υπουργείου Υγείας, στο οποίο ρητά αναφέρεται: « Με την ανάληψη των καθηκόντων της (πρώτης) κυβέρνησης, επισκέφθηκαν το Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού οι Υπουργοί Δικαιοσύνης και Υγείας, σηματοδοτώντας έτσι τη μεγάλη σημασία που έχει η υγειονομική περίθαλψη των κρατουμένων. Καταγράφηκαν οι ανάγκες, προκειμένου να προωθηθούν οι λύσεις. Η κατάσταση ήταν δύσκολη, με ανεπάρκειες στις υποδομές και το προσωπικό. Καταβάλλονται εντατικές προσπάθειες να βελτιωθούν οι υποδομές συνθήκες διαβίωσης, οι οποίες δεν έχουν φτάσει ακόμα στο επιθυμητό επίπεδο.»