Ένα ακαδημαϊκό ιατρικό κέντρο στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας κατάφερε να βελτιώσει σημαντικά την πρόσβαση σε μεταμοσχεύσεις νεφρού για τους Αφροαμερικανούς με τον εξορθολογισμό και την τυποποίηση της διαδικασίας αξιολόγησης, τη βελτίωση της εκπαίδευσης των ασθενών και του προσωπικού και την επέκταση της χρήσης εικονικών επισκέψεων και οργάνων από δότες υψηλού κινδύνου, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε ως ” άρθρο υπό δημοσίευση” στο Περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Χειρουργών. Εδώ και πολλά χρόνια, η έρευνα έχει επισημάνει ότι οι Αφροαμερικανοί έχουν μειωμένη πρόσβαση σε μεταμοσχεύσεις νεφρού και υποεκπροσωπούνται σημαντικά στις λίστες αναμονής για μεταμόσχευση νεφρού.
“Οι παρεμβάσεις για τη μείωση των διαρθρωτικών εμποδίων στην πρόσβαση στις μεταμοσχεύσεις αυξάνουν σημαντικά το ποσοστό των Αφροαμερικανών που μπορούν να ολοκληρώσουν μια αξιολόγηση μεταμόσχευσης, να προστεθούν στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση και τελικά να λάβουν μεταμόσχευση”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Derek A. DuBay, MD, MSPH, χειρουργός μεταμοσχεύσεων στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας (MUSC) στο Τσάρλεστον. Οι χαμηλότερες παραπομπές των Αφροαμερικανών για αξιολόγηση για μεταμόσχευση νεφρού θεωρούνταν επί μακρόν ως η κύρια αιτία των προβλημάτων ανισότητας, δήλωσε ο Δρ DuBay. Ωστόσο, τα πρόσφατα στοιχεία για τις μεταμοσχεύσεις δείχνουν ότι οι Αφροαμερικανοί είναι πιο πιθανό να παραπεμφθούν για αξιολόγηση για μεταμόσχευση νεφρού σε σχέση με τους λευκούς ασθενείς. Αυτό το εκπληκτικό εύρημα μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι Αφροαμερικανοί τείνουν να παρουσιάζουν νεφρική ανεπάρκεια νωρίτερα και είναι σε θέση να παραμείνουν σε αιμοκάθαρση περισσότερο από τον γενικό πληθυσμό, οπότε υπάρχει μεγαλύτερη ευκαιρία για αυτούς να παραπεμφθούν, δήλωσε ο Δρ DuBay. “Το πραγματικό πρόβλημα ήταν ότι τα κέντρα μεταμοσχεύσεων δεν τους έφερναν για αξιολόγηση ώστε να τους βάλουν στη λίστα αναμονής”, δήλωσε ο Δρ DuBay. “Δείχναμε με το δάχτυλο αλλού, ενώ θα έπρεπε να είχαμε δείξει εμείς το δάχτυλο”.
Μείωση των εμποδίων στην αξιολόγηση
Σε μια αναδρομική μελέτη πέντε ετών δεδομένων ασθενών με νεφρική νόσο τελικού σταδίου στο MUSC, η ερευνητική ομάδα του Dr. DuBay μέτρησε τον αντίκτυπο των παρεμβάσεων βελτίωσης της ποιότητας που αποσκοπούσαν στη μείωση των βασικών εμποδίων στην αξιολόγηση μόλις ο ασθενής παραπεμφθεί για μεταμόσχευση. Οι παρεμβάσεις αυτές αναπτύχθηκαν στο MUSC με σκοπό τη μείωση των εμποδίων χωρίς να διακυβεύονται σημαντικές ιατρικές και ψυχοκοινωνικές αξιολογήσεις που είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση. Μια παρέμβαση εισήγαγε πιο ομοιόμορφα πρωτόκολλα για τη μείωση της μεταβλητότητας των ιατρικών και κοινωνικών αξιολογήσεων μεταξύ των παρόχων. Μια ομάδα νεφρολόγων, χειρουργών, καρδιολόγων και κοινωνικών λειτουργών εξορθολογίστηκαν και τυποποιήθηκαν οι διαδικασίες αξιολόγησης. Κάθε εργαστήριο ή εξέταση που μπορούσε να εξαλειφθεί ήταν ένα εμπόδιο λιγότερο για τον ασθενή, δήλωσε ο Δρ DuBay. Για παράδειγμα, οι πρώην καπνιστές συχνά απαιτούνταν να κάνουν απεικόνιση του θώρακα, παρόλο που οι έρευνες δεν δείχνουν ότι οι πρώην καπνιστές που κάνουν μεταμόσχευση νεφρού έχουν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από αναπνευστική ανεπάρκεια κατά την περιεγχειρητική περίοδο. Επιπλέον, οι εικονικές επισκέψεις χρησιμοποιήθηκαν για τις αρχικές αξιολογήσεις καθώς και για ορισμένες επακόλουθες αξιολογήσεις κοινωνικής εργασίας, διατροφής και φαρμακείου. Ως αποτέλεσμα, η προσωπική αξιολόγηση επικεντρώθηκε σε βασικές ιατρικές εξετάσεις που μπορούσαν να ολοκληρωθούν σε μία ημέρα αντί να διαρκούν έως και τρεις ημέρες. Το κέντρο χρησιμοποίησε επίσης όργανα από δωρητές υψηλότερου κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με λοίμωξη από ηπατίτιδα C, οξεία νεφρική βλάβη ή που είχαν υποστεί καρδιακό θάνατο. Τα αποτελέσματα παρακολουθήθηκαν για να διασφαλιστεί ότι η υψηλότερη χρήση των δοτών δεν επηρέαζε αρνητικά τα αποτελέσματα. Τέλος, ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το προσωπικό του κέντρου αιμοκάθαρσης και τους ασθενείς αντιμετώπισε παρανοήσεις και παρεξηγήσεις σχετικά με τη διαδικασία μεταμόσχευσης νεφρού. Μια προηγούμενη μελέτη είχε δείξει ότι η παρέμβαση αυτή αύξησε τις γνώσεις των ασθενών.
Βασικά ευρήματα της μελέτης
Εξετάζοντας δεδομένα ασθενών από τον Ιανουάριο του 2017 έως τον Σεπτέμβριο του 2021, οι ερευνητές ανέλυσαν 11.487 ασθενείς με νεφρική νόσο τελικού σταδίου (64,7% Αφροαμερικανοί) που παραπέμφθηκαν, συμπεριλαμβανομένων 6.748 που ξεκίνησαν αξιολόγηση (62,8% Αφροαμερικανοί), 4.109 που ολοκλήρωσαν την αξιολόγηση (59,7% Αφροαμερικανοί), 2.762 που τέθηκαν σε λίστα αναμονής (60,0% Αφροαμερικανοί) και 1.229 που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση νεφρού (55,3% Αφροαμερικανοί). Διαπίστωσαν ότι οι παρεμβάσεις αυτές:
Μείωσαν σημαντικά την ανισότητα μεταξύ των Αφροαμερικανών όσον αφορά τις αρχικές αξιολογήσεις, τις ολοκληρωμένες αξιολογήσεις και τις προσθήκες στη λίστα αναμονής.
Αύξησαν την πρόσβαση στις μεταμοσχεύσεις χωρίς να επηρεάσουν τα αποτελέσματα.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι παρεμβάσεις μείωσαν την ανισότητα των μεταμοσχεύσεων και αύξησαν την επιβίωση μετά τη μεταμόσχευση, αλλά κανένα από τα δύο αποτελέσματα δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντικό. “Είμαι υπερήφανος για τα αποτελέσματα της επιβίωσης μετά τη μεταμόσχευση, ιδίως δεδομένου ότι τα ποσοστά αποδοχής οργάνων μας είναι σχεδόν 2,5 φορές μεγαλύτερα από τον εθνικό μέσο όρο”, δήλωσε ο Δρ DuBay. Σημείωσε επίσης ότι πέρυσι, το κέντρο του είχε τις δεύτερες περισσότερες προσθήκες στη λίστα αναμονής στις ΗΠΑ. Αν και η μελέτη δεν σχεδιάστηκε για να δείξει ποιες παρεμβάσεις ήταν πιο αποτελεσματικές, ο Δρ DuBay δήλωσε ότι οι εικονικές επισκέψεις είχαν πιθανώς τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μείωση των εμποδίων στην αξιολόγηση, μειώνοντας την ανάγκη για τους ασθενείς και τους φροντιστές να αφιερώσουν χρόνο και έξοδα για να ταξιδέψουν σε επισκέψεις στο ιατρείο, είπε. Ο Dr. DuBay θα ήθελε να δει περαιτέρω μελέτες για να διαπιστώσει αν τα αποτελέσματα διαρκούν, ποιες συγκεκριμένες παρεμβάσεις παρείχαν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο και αν τα αποτελέσματα αυτά μπορούν να αναπαραχθούν σε άλλα κέντρα μεταμοσχεύσεων.
Οι συν-συγγραφείς της μελέτης είναι οι David J. Taber, PharmD, MS- Zemin Su, MS- Mulugeta Gebregziabher, Ph.D.- Patrick D. Mauldin, Ph.D.- Thomas A. Morinelli, Ph.D.- Ammar O. Mahmood, MD- Gayenell S. Magwood, Ph.D.- Michael J. Casey, MD- Joseph R. Scalea, MD- Sam M. Kavarana, BS- Prabhakar K. Baliga, MD, FACS- και James R. Rodrigue, Ph.D.