Ογκολογία: Η Coral Olazagasti περίμενε μια σχετικά ομαλή μετάβαση όταν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να ξεκινήσει την διαμονή της μετά την αποφοίτησή της από την ιατρική σχολή στο Πουέρτο Ρίκο. Αλλά αυτό αποδείχθηκε ευσεβής πόθος. Όχι μόνο βίωσε μεγάλο πολιτισμικό σοκ, αλλά και οι ανώτεροί της και οι συνάδελφοί της συχνά την επέκριναν επειδή μιλούσε πολύ δυνατά και αστειεύονταν για την προφορά της.
«Το Πουέρτο Ρίκο είναι μια επικράτεια των ΗΠΑ, οπότε όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη, σκέφτηκα ότι δεν θα ήταν μια μεγάλη αλλαγή», είπε η Olazagasti, τώρα ιατρός ογκολόγος θώρακα στο Κέντρο Συλλογικής Αντιμετώπισης του Καρκίνου Sylvester στην Ιατρική Σχολή Miller του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι “Αλλά πέρασα από έναν σημαντικό αριθμό προσαρμογών και προκλήσεων, και αυτή ήταν μια πραγματικά μοναχική περίοδος. Δεν ήταν πολλοί οι άνθρωποι στην κατάστασή μου που μιλούσαν για την εμπειρία αυτών των προκλήσεων.” Η Olazagasti αναρωτήθηκε εάν οι μάχες προσαρμογής της, ενώ αντιμετωπίζει προκαταλήψεις εναντίον ορισμένων μεταναστών και εθνικών μειονοτήτων, θα μπορούσαν να τις συμμερίζονται και άλλες εκπαιδευμένες στο εξωτερικό γυναίκες γιατροί. Έτσι, αποφάσισε να το εξερευνήσει περαιτέρω. Σε μια μελέτη που θα παρουσιαστεί στις 3 Ιουνίου στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας στο Σικάγο, η Olazagasti και συνεργάτες από άλλα κορυφαία κέντρα καρκίνου δείχνουν ότι οι γυναίκες ογκολόγοι ανέφεραν πολύ υψηλότερα επίπεδα διακρίσεων λόγω φύλου ή φυλής/εθνικότητας από τους άνδρες ομολόγους τους.
Στρώματα διακρίσεων
Οι ερευνητές εξέτασαν ογκολόγους που δεν ήταν από τις ΗΠΑ ή το Πουέρτο Ρίκο, οι οποίοι είτε εκπαιδεύονταν σε πρόγραμμα παραμονής ή υποτροφίας στις ΗΠΑ είτε είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευση και ασκούσαν το επάγγελμα ως ανεξάρτητοι ογκολόγοι. Τα βασικά ευρήματα περιελάμβαναν: Περισσότερο από το 50% των ερωτηθέντων γυναικών ανέφεραν διακρίσεις λόγω φύλου κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους ή της πρακτικής τους, σε σύγκριση με λιγότερο από 5% των ανδρών ερωτηθέντων. Σχεδόν το 70% των γυναικών που ερωτήθηκαν ανέφεραν ρατσισμό ή διακρίσεις λόγω εθνοτικής καταγωγής κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους, σε σύγκριση με μόνο το 38% των ανδρών ερωτηθέντων. Οι γυναίκες ογκολόγοι ανέφεραν περισσότερο πολιτισμικό σοκ από ό,τι οι άνδρες ογκολόγοι, με το 65% των γυναικών να λένε ότι αντιμετώπιζαν δυσκολίες προσαρμογής στις αμερικανικές παραδόσεις έναντι 44% των ανδρών. «Δεν είναι περίεργο για μένα ότι οι γυναίκες βίωσαν περισσότερες φυλετικές και εθνοτικές διακρίσεις, καθώς και περισσότερες διακρίσεις λόγω φύλου», είπε η Olazagasti. «Η κοινωνία εξακολουθεί να μας βλέπει ως κατώτερες από τους άνδρες και αυτό μεταφράζεται πέρα από το φύλο μας για να περιλαμβάνει επίσης τη φυλή ή την εθνική μας καταγωγή». Η Olazagasti, η οποία είναι επίσης επίκουρη καθηγήτρια ιατρικής ογκολογίας, σημείωσε ότι επειδή η έρευνα βασίστηκε στην αυτοαναφορά, ορισμένα από τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να οφείλονται σε διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες και οι γυναίκες αντιλαμβάνονται τις διακρίσεις και την προσαρμογή στις πολιτισμικές διαφορές. Για παράδειγμα, οι γυναίκες μπορεί να παραδεχτούν πιο εύκολα τους αγώνες τους από τους άνδρες, ακόμη και σε μια ανώνυμη έρευνα, εξήγησε.
Υπερασπίζοντας την αλλαγή
Η Olazagasti πιστεύει ότι η εκπροσώπηση σε όλα τα επίπεδα είναι σημαντική για να ξεπεραστούν αυτά τα ζητήματα. Εάν τα πανεπιστήμια και άλλοι εργοδότες θέλουν να προσελκύσουν και να διατηρήσουν περισσότερες γυναίκες και φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες ως γιατρούς, πρέπει να διασφαλίσουν ότι αυτοί οι υποψήφιοι βλέπουν τη διαφορετικότητα να αντανακλάται και να γιορτάζεται στους οργανισμούς τους. «Αν θέλετε να δημιουργήσετε μια ποικιλόμορφη κοινότητα και να προσελκύσετε άτομα από διαφορετικά υπόβαθρα, πρέπει να έχετε εκπροσώπηση σε όλα τα επίπεδα, μέχρι την ηγεσία», είπε. Η Olazagasti έψαχνε για αυτή την εκπροσώπηση όταν σκέφτηκε διαφορετικές θέσεις μετά την ειδικότητά της. Ένας από τους λόγους που επέλεξε τον Sylvester είναι επειδή είδε πολλούς ανθρώπους σαν αυτήν σε διαφορετικές ηγετικές θέσεις εκεί. «Ένας από τους μεγάλους λόγους που επέλεξα να μετακομίσω στο Μαϊάμι και να δουλέψω στο Sylvester είναι επειδή είναι πολύ φιλόξενοι σε διαφορετικά υπόβαθρα και διαφορετικούς πολιτισμούς», είπε. “Νιώθω ότι η ταυτότητά μου γιορτάζεται εδώ. Είναι σημαντικό να βρεις ένα μέρος που να σε γιορτάζει γιατί είσαι εκεί έξω.”