Βαθύς Διαλογισμός: Ο τακτικός βαθύς διαλογισμός, που ασκείται για αρκετά χρόνια, μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση του μικροβιώματος του εντέρου και ενδεχομένως να μειώσει τους κινδύνους σωματικής και ψυχικής ασθένειας, διαπιστώνει μια μικρή συγκριτική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης General Psychiatry. Τα μικρόβια του εντέρου που βρέθηκαν σε μια ομάδα Θιβετιανών βουδιστών μοναχών διέφεραν σημαντικά από εκείνα των κοσμικών γειτόνων τους και έχουν συνδεθεί με χαμηλότερο κίνδυνο άγχους, κατάθλιψης και καρδιαγγειακών παθήσεων. Η έρευνα δείχνει ότι το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει τη διάθεση και τη συμπεριφορά μέσω του άξονα έντερο-εγκέφαλος. Αυτός περιλαμβάνει την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού, την ορμονική σηματοδότηση, την απόκριση στο στρες και το πνευμονογαστρικό νεύρο – το κύριο συστατικό του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος, το οποίο επιβλέπει μια σειρά από κρίσιμες σωματικές λειτουργίες.
Η σημασία του σχεδιασμού της ομάδας και του δείγματος είναι ότι αυτοί οι βαθιά σκεπτόμενοι Θιβετιανοί μοναχοί μπορούν να χρησιμεύσουν ως εκπρόσωποι κάποιων βαθύτερων διαλογισμών. Αν και ο αριθμός των δειγμάτων είναι μικρός, είναι σπάνια λόγω της γεωγραφικής τους θέσης. Ο διαλογισμός χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για τη θεραπεία διαταραχών της ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη, το άγχος, η κατάχρηση ουσιών, το τραυματικό στρες και οι διατροφικές διαταραχές, καθώς και ο χρόνιος πόνος. Αλλά δεν είναι σαφές αν μπορεί επίσης να είναι σε θέση να αλλάξει τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου, λένε οι ερευνητές. Σε μια προσπάθεια να το ανακαλύψουν, οι ερευνητές ανέλυσαν τα κόπρανα και τα δείγματα αίματος 37 Θιβετιανών βουδιστών μοναχών από τρεις ναούς και 19 κοσμικών κατοίκων στις γειτονικές περιοχές. Ο Θιβετιανός βουδιστικός διαλογισμός προέρχεται από το αρχαίο ινδικό ιατρικό σύστημα, γνωστό ως Αγιουρβέδα, και είναι μια μορφή ψυχολογικής εκπαίδευσης, λένε οι ερευνητές. Οι μοναχοί που συμμετείχαν στη μελέτη αυτή τον ασκούσαν για τουλάχιστον 2 ώρες την ημέρα για διάστημα μεταξύ 3 και 30 ετών. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε χρησιμοποιήσει παράγοντες που μπορούν να μεταβάλουν τον όγκο και την ποικιλομορφία των μικροβίων του εντέρου: αντιβιοτικά, προβιοτικά, πρεβιοτικά ή αντιμυκητιασικά φάρμακα κατά τους προηγούμενους 3 μήνες. Και οι δύο ομάδες ήταν συμβατές ως προς την ηλικία, την αρτηριακή πίεση, τον καρδιακό ρυθμό και τη διατροφή. Η ανάλυση των δειγμάτων κοπράνων αποκάλυψε σημαντικές διαφορές στην ποικιλομορφία και τον όγκο των μικροβίων μεταξύ των μοναχών και των γειτόνων τους. Τα είδη Bacteroidetes και Firmicutes ήταν κυρίαρχα και στις δύο ομάδες, όπως ήταν αναμενόμενο. Όμως, οι Bacteroidetes ήταν σημαντικά εμπλουτισμένοι στα δείγματα κοπράνων των μοναχών (29% έναντι 4%), τα οποία περιείχαν επίσης άφθονο Prevotella (42% έναντι 6%) και μεγάλο όγκο Megamonas και Faecalibacterium. “Συλλογικά, αρκετά βακτήρια που εμπλουτίστηκαν στην ομάδα του διαλογισμού [έχουν] συσχετιστεί με την ανακούφιση των ψυχικών ασθενειών, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο διαλογισμός μπορεί να επηρεάσει ορισμένα βακτήρια που μπορεί να έχουν ρόλο στην ψυχική υγεία”, γράφουν οι ερευνητές.
Σε αυτά περιλαμβάνονται τα είδη Prevotella, Bacteroidetes, Megamonas και Faecalibacterium, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύθηκε προηγουμένως. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια προηγμένη αναλυτική τεχνική για να προβλέψουν ποιες χημικές διεργασίες μπορεί να επηρεάζουν τα μικρόβια. Αυτό έδειξε ότι διάφορα προστατευτικά αντιφλεγμονώδη μονοπάτια, εκτός από τον μεταβολισμό -τη μετατροπή της τροφής σε ενέργεια- ενισχύθηκαν στους ανθρώπους που έκαναν διαλογισμό. Τέλος, η ανάλυση δειγμάτων αίματος έδειξε ότι τα επίπεδα παραγόντων που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ολικής χοληστερόλης και της απολιποπρωτεΐνης Β, ήταν σημαντικά χαμηλότερα στους μοναχούς από ό,τι στους κοσμικούς γείτονές τους, σύμφωνα με τη λειτουργική τους ανάλυση με τα μικρόβια του εντέρου. Αν και πρόκειται για συγκριτική μελέτη, είναι μελέτη παρατήρησης και ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν μικρός, όλοι άνδρες και ζούσαν σε μεγάλο υψόμετρο, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εξαγωγή ασφαλών ή γενικεύσιμων συμπερασμάτων. Και οι πιθανές επιπτώσεις στην υγεία μπορούσαν να συναχθούν μόνο από ήδη δημοσιευμένες έρευνες. Αλλά με βάση τα ευρήματά τους, οι ερευνητές προτείνουν ότι ο ρόλος του διαλογισμού στη συμβολή στην πρόληψη ή τη θεραπεία ψυχοσωματικών ασθενειών σίγουρα αξίζει περαιτέρω έρευνας. Και καταλήγουν: “Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι ο μακροχρόνιος βαθύς διαλογισμός μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στον εντερικό μικροβιόκοσμο, επιτρέποντας στον οργανισμό να διατηρεί μια βέλτιστη κατάσταση υγείας”.
