Ρεπορτάζ Υγείας

Νόσος Lyme: Η αλληλούχιση δειγμάτων βακτηρίων από ασθενείς βοηθά στην εξήγηση των διαφορών των συμπτωμάτων

Νόσος Lyme: Η αλληλούχιση δειγμάτων βακτηρίων από ασθενείς βοηθά στην εξήγηση των διαφορών των συμπτωμάτων
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι θεωρούν την εργασία τους ένα σκαλοπάτι για μια πολύ μεγαλύτερη μελέτη της νόσου του Lyme -μια μελέτη που ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση του γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα ξεπερνιέται τόσο εύκολα από τα βακτήρια σε τόσους πολλούς ασθενείς και γιατί τα συμπτώματα επιμένουν σε ορισμένους ασθενείς για μήνες ή και χρόνια.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Νόσος Lyme: Μια μεγάλη ομάδα ιατρικών ερευνητών που ανήκουν σε διάφορα ιδρύματα στις ΗΠΑ, σε συνεργασία με ζεύγος συναδέλφων από το Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα, στη Σλοβενία, αλληλούχισε τα γονιδιώματα πολλών εκατοντάδων δειγμάτων της Borrelia burgdorferi, του βακτηρίου που προκαλεί τη νόσο του Lyme. Στην εργασία τους, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση PLOS Pathogens, η ομάδα περιγράφει τις διαφορές που διαπίστωσε στα διάφορα στελέχη του βακτηρίου, καθώς και χαρακτηριστικά των πρωτεϊνών του που φαίνεται να σχετίζονται με τα διαφορετικά συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς.


Η νόσος του Lyme προκαλείται από μια βακτηριακή λοίμωξη (B. burgdorferi) και είναι η πιο κοινή ασθένεια που μεταδίδεται με διαβιβαστές τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ευρώπη. Χαρακτηρίζεται αρκετά συχνά από τους δακτυλίους σε σχήμα ταυρομάχου γύρω από το σημείο της λοίμωξης, το οποίο είναι συνήθως το τσίμπημα ενός κρότωνος. Τα συμπτώματα ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των ασθενών ανάλογα με το ποια μέρη του σώματος έχουν μολυνθεί. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, η ερευνητική ομάδα προσπάθησε να κατανοήσει καλύτερα γιατί διαφορετικά μέρη του σώματος γίνονται στόχοι για τα βακτήρια και γιατί οι αντιδράσεις στις λοιμώξεις διαφέρουν τόσο έντονα μεταξύ των ασθενών. Για να μάθει περισσότερα για το B. burgdorferi γενικά, η ερευνητική ομάδα συνέλεξε δείγματα ιστού από το σημείο του δαγκώματος σε 299 ασθενείς. Στη συνέχεια, η ομάδα μελέτησε τα γονίδια κάθε δείγματος, αναζητώντας γενετικές διαφορές μεταξύ τους. Στη συνέχεια, οι διαφορές συσχετίστηκαν με τα συμπτώματα, ιδίως με εκείνα που ήταν πιο σοβαρά. Με τον τρόπο αυτό, βρήκαν διαφορές που φάνηκε να είναι πιο διαδεδομένες σε άτομα με πιο σοβαρά συμπτώματα. Βρήκαν επίσης διαφορές στις βακτηριακές πρωτεΐνες που παρήγαγαν τα διάφορα στελέχη του B. burgdorferi. Οι διαφορές αυτές, σημείωσαν, έτειναν να αφορούν πρωτεΐνες στην επιφάνεια των βακτηρίων που σχετίζονται με την ικανότητα των βακτηρίων να εξαπλώνονται σε διάφορα μέρη του σώματος.

Η ομάδα σημειώνει ότι μια τέτοια εξάπλωση έχει συνήθως συνδεθεί με πιο σοβαρά συμπτώματα, όπως όταν τα βακτήρια φτάνουν στο νευρικό σύστημα ή στις αρθρώσεις μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι θεωρούν την εργασία τους ένα σκαλοπάτι για μια πολύ μεγαλύτερη μελέτη της νόσου του Lyme -μια μελέτη που ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση του γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα ξεπερνιέται τόσο εύκολα από τα βακτήρια σε τόσους πολλούς ασθενείς και γιατί τα συμπτώματα επιμένουν σε ορισμένους ασθενείς για μήνες ή και χρόνια.