Ρεπορτάζ Υγείας

NHS Αγγλία: Οι νέοι απογοητευμένοι από τη θεραπεία της ΔΕΠΥ

NHS Αγγλία: Οι νέοι απογοητευμένοι από τη θεραπεία της ΔΕΠΥ
NHS Αγγλία: Η ΔΕΠ-Υ επηρεάζει έως και το 7% των παιδιών και έως το 5% των ενηλίκων, με συμπτώματα όπως μοτίβα υπερκινητικότητας, παρορμητικότητας και/ή απροσεξίας που παρεμβαίνουν στη λειτουργικότητα της καθημερινής ζωής.

Μια εθνική έρευνα που διεξήχθη ως μέρος της έρευνας του Πανεπιστημίου του Έξετερ βρήκε τεράστια ποικιλία στη θεραπεία για τη ΔΕΠΥ, υπογραμμίζοντας τον αγώνα που αντιμετωπίζουν πολλοί νεαροί ενήλικες μόλις κλείσουν τα 18. Η «Υποστήριξη για συνταγογράφηση πρωτοβάθμιας φροντίδας για ενήλικες ΔΕΠΥ στην Αγγλία: εθνική έρευνα» δημοσιεύεται στο British Journal of General Practice. Ένα σχετικό άρθρο, το οποίο διερεύνησε ποιοτικές εμπειρίες παροχής πρωτοβάθμιας περίθαλψης για νέους με ΔΕΠΥ σε όλη την Αγγλία, δημοσιεύεται στο ίδιο περιοδικό.

Οι ερευνητές έχουν προειδοποιήσει ότι το τρέχον σύστημα αποτυγχάνει σε πολλούς νεαρούς ενήλικες καθώς μεταβαίνουν από υπηρεσίες παιδιών σε ενήλικες – ξαφνικά δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε θεραπεία επειδή οι υπηρεσίες δεν συνδέονται αποτελεσματικά. Περισσότερα από 750 άτομα από όλη τη χώρα—συμπεριλαμβανομένων επιτρόπων, επαγγελματιών υγείας που εργάζονται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και ατόμων με βιωμένη εμπειρία της ΔΕΠΥ—ολοκλήρωσαν την Εθνική Έρευνα MAP, η οποία υπογραμμίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γιατροί όταν συνταγογραφούν φάρμακα για τη ΔΕΠΥ.

ΔΕΠΥ: Πόσους επηρεάζει;

Η ΔΕΠ-Υ επηρεάζει έως και το 7% των παιδιών και έως το 5% των ενηλίκων, με συμπτώματα όπως μοτίβα υπερκινητικότητας, παρορμητικότητας και/ή απροσεξίας που παρεμβαίνουν στη λειτουργικότητα της καθημερινής ζωής. Η αποτυχία αντιμετώπισης της ΔΕΠΥ και των κενών στη θεραπεία, ειδικά καθώς οι νέοι γίνονται ενήλικες, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις για τους ασθενείς και τις οικογένειες, αυξάνοντας τον κίνδυνο κρίσεων ψυχικής υγείας και δυσκολιών με την εργασία, την εκπαίδευση και τις σχέσεις. Αυτή η αποτυχία ασκεί επίσης πρόσθετη πίεση σε όσους εργάζονται στις υπηρεσίες υγείας.

Η έρευνα βρήκε διακυμάνσεις στις συμφωνίες «κοινής φροντίδας» μεταξύ γιατρών, ειδικών ψυχικής υγείας και ασθενών – οι οποίες πρέπει να υπάρχουν για να μπορούν οι γιατροί να συνταγογραφούν φάρμακα για τη ΔΕΠΥ. Αυτό ήταν ένα ιδιαίτερο πρόβλημα όταν οι νέοι μετακινούνται σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας ενηλίκων, υποδηλώνοντας ότι το τρέχον σύστημα απογοητεύει τους εφήβους σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους. Οι τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές της NICE συνιστούν οι γιατροί να συνταγογραφούν φάρμακα για ενήλικες ασθενείς με ΔΕΠ-Υ στο πλαίσιο συμφωνίας κοινής φροντίδας με υπηρεσίες ψυχικής υγείας ενηλίκων.

Ωστόσο, η έρευνα διαπίστωσε ότι τέτοιες συμφωνίες δεν είναι πάντα εύκολο να συναφθούν, με στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι γενικοί ιατροί μπορεί να μην αισθάνονται επαρκής υποστήριξη για να συνταγογραφούν με αυτόν τον τρόπο. Πράγματι, εάν δεν υπάρχει κατάλληλη υποστήριξη, ορισμένοι γενικοί γιατροί ενδέχεται να μην συνταγογραφήσουν φάρμακα για τη ΔΕΠΥ λόγω ανησυχιών σχετικά με την ασφάλιση και την ευθύνη. Αυτό μπορεί να είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα για ασθενείς με ιδιωτική διάγνωση ΔΕΠΥ και αφήνει τους γενικούς ιατρούς ανίκανους να παρέχουν αποτελεσματική φροντίδα και πολλούς ασθενείς χωρίς πρόσβαση στη φαρμακευτική αγωγή που χρειάζονται.

Επιπλέον, περισσότερο από το 40% των ερωτηθέντων στην έρευνα ανέφεραν χρόνο αναμονής δύο ετών ή περισσότερο για ένα ραντεβού με υπηρεσίες ψυχικής υγείας ενηλίκων. Αυτό αφήνει τους γενικούς ιατρούς με την ευθύνη για την παροχή φροντίδας, αλλά χωρίς την υποστήριξη που χρειάζονται για να προσφέρουν την καλύτερη φροντίδα στους ασθενείς τους σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους.

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την αφαίρεση της πρόσβασης σε φάρμακα, παρά το γεγονός ότι η θεραπεία ήταν επιτυχής κατά την παιδική ηλικία. Τα ζητήματα πρόσβασης στη θεραπεία για τη ΔΕΠΥ είναι επίσης χειρότερα για ορισμένες υποεξυπηρετούμενες ομάδες, όπως οι νεαρές γυναίκες και οι νέοι που εγκαταλείπουν τη φροντίδα, γεγονός που αυξάνει τις ανισότητες στην υγεία.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έρχονται τη στιγμή που το NHS England ανακοίνωσε τη σύσταση μιας ομάδας εργασίας και μια σημαντική αναθεώρηση των υπηρεσιών ΔΕΠΥ. Όπως δήλωσε το NHS England: “Τα άτομα με ΔΕΠΥ αξίζουν μια φροντίδα και αποτελεσματική υπηρεσία από το NHS και την ευρύτερη κοινωνία. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περισσότερα να κάνουμε, αλλά δεν υποτιμούμε την πολυπλοκότητα και τις προκλήσεις στην υλοποίηση αυτής της φιλοδοξίας.”

Η Δρ Άννα Πράις, Ανώτερη Ερευνητική Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, δήλωσε: “Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν την ανάγκη για μια συντονισμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση προβλημάτων που οδηγούν σε κλήρωση ταχυδρομικού κώδικα για ασθενείς που προσπαθούν να έχουν πρόσβαση σε θεραπεία για ΔΕΠΥ. Γιατροί και άλλοι επαγγελματίες πρωτοβάθμιας φροντίδας χρειάζονται πραγματικά καλύτερη υποστήριξη, ώστε να μπορούν να παρέχουν κοινή φροντίδα για τη συνταγογράφηση φαρμάκων για τη ΔΕΠΥ σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Ηνωμένου Βασιλείου.

“Γνωρίζουμε ότι η αποτυχία θεραπείας της ΔΕΠ-Υ μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο. Τα 18 είναι συχνά μια κρίσιμη και ευαίσθητη περίοδος στη ζωή και η έρευνά μας δείχνει ότι η έλλειψη θεραπείας αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιζήμια για τους νέους που μαθαίνουν να αυτοεξυπηρετούνται. διαχειρίζονται τις ανάγκες υγείας τους, ταυτόχρονα με το να δίνουν ίσως σημαντικές εξετάσεις, να φεύγουν από το σπίτι για πρώτη φορά και να ξεκινούν τη σταδιοδρομία ή τις πανεπιστημιακές σπουδές.

«Χαιρετίζουμε τη σύσταση της ομάδας εργασίας του NHS England και είναι ένα τόσο απαραίτητο βήμα προς καλύτερα αποτελέσματα για τα άτομα με ΔΕΠΥ». Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Έξετερ δημιούργησαν πρόσφατα μια συνεργασία Επιστήμης ΔΕΠΥ και Νευροανάπτυξης, συνεργαζόμενη με ανθρώπους που είναι ειδικοί από εμπειρία και παρόχους υγειονομικής περίθαλψης. Η συνεργασία στοχεύει στην ανάπτυξη λύσεων, όπως επιμελημένες ψηφιακές παρεμβάσεις και τυποποιημένα πρότυπα συμφωνιών κοινής φροντίδας, για να βοηθήσουν τα άτομα με ΔΕΠ-Υ να ευδοκιμήσουν.