Mpox: Μια μεγάλη διεθνής ομάδα ιατρικών ερευνητών και επιδημιολόγων βρήκε ενδείξεις ότι ο ιός της ευλογιάς των πιθήκων (mpox) κυκλοφορεί στον άνθρωπο από το 2016. Στη μελέτη τους, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, η ομάδα χρησιμοποίησε εξελικτική ανάλυση κατά Bayes του ιού mpox για να δείξει ότι η γονιδιωματική του ιστορία περιλαμβάνει χρόνια αλλαγών λόγω των ανθρώπινων μολύνσεων. Ο ιός Mpox εντοπίστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1950 μετά από μια ασθένεια που έπληξε μια ομάδα ερευνητικών πιθήκων στη Δανία.
Είκοσι χρόνια αργότερα, το πρώτο κρούσμα εντοπίστηκε σε άνθρωπο στην Αφρική. Τις επόμενες δεκαετίες, παρατηρήθηκαν αρκετές περιπτώσεις της νόσου σε ανθρώπους και όλες αποδόθηκαν σε μεταπήδηση του ιού από άλλα θηλαστικά. Στη συνέχεια, το 2017, εκδηλώθηκε επιδημία στη Νιγηρία και μέχρι το 2022 είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, αποδεικνύοντας ότι ο ιός είχε εξελιχθεί ώστε να μεταπηδά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, η ερευνητική ομάδα εξέτασε πιο προσεκτικά το γονιδίωμα του ιού που βρίσκεται πίσω από τον ιό mpox για να μάθει περισσότερα για την εξελικτική του ιστορία, ιδίως για το πώς σχετίζεται με τις ανθρώπινες λοιμώξεις. Οι ερευνητές προχώρησαν στην αλληλούχιση του γονιδιώματος του ιού mpox για να μάθουν περισσότερα για την εξελικτική του ιστορία. Διαπίστωσαν ότι η κλάση IIb ήταν αυτή που είχε εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Παρατήρησαν επίσης ότι έμοιαζε διαφορετικό από άλλα στελέχη που είχαν παρατηρηθεί στο παρελθόν στην Αφρική. Βρήκαν μια μετάλλαξη που είχε οδηγήσει στην παραγωγή ενός ενζύμου που ονομάζεται APOBEC3, το οποίο βρέθηκε να προκαλεί περαιτέρω μεταλλάξεις που μεταβάλλουν τα ζεύγη βάσεων του γονιδιώματος. Διαπιστώθηκε επίσης ότι προέκυψε λόγω λοιμώξεων σε ανθρώπους.
Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να ανιχνεύσει την εξελικτική ιστορία του ιού καθώς μόλυνε ανθρώπους – βρήκαν τέτοιες μεταλλάξεις που ανάγονται περίπου στο 2016, γεγονός που υποδηλώνει έντονα ότι ο ιός ήταν μεταδοτικός μεταξύ των ανθρώπων από εκείνο το έτος. Η ερευνητική ομάδα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρχουν πολλαπλές περιπτώσεις μικρών κρουσμάτων mpox που δεν έχουν αναγνωριστεί, επιτρέποντας στον ιό να εξαπλωθεί κάτω από το ραντάρ. Προτείνουν επίσης την καθιέρωση ισχυρότερων μεθόδων επιτήρησης, επειδή ο ιός εξακολουθεί να μεταλλάσσεται με ταχείς ρυθμούς και θα μπορούσε να γίνει πιο θανατηφόρος.
