Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Εθνικής Έρευνας για την Υγεία και τη Διατροφή του 2022 (ENSNUT), το 16,8 τοις εκατό των παιδιών ηλικίας 1 έως 4 ετών στη χώρα, δηλαδή περίπου 1,4 εκατομμύρια, καταγράφουν δηλητηρίαση από μόλυβδο σύμφωνα με την παράμετρο του μεξικανικού επίσημου προτύπου NOM-199-SSA1-2000. Και στην περιοχή του Νότιου Ειρηνικού (Guerrero, Morelos, Oaxaca και Puebla), το ποσοστό αυξήθηκε στο 38,7 τοις εκατό. έως 30,8 στην κεντρική περιοχή (Hidalgo, Tlaxcala και Veracruz) και έως 26,6 στην Πόλη του Μεξικού και στην Πολιτεία του Μεξικού.
Ένα άρθρο σχετικά με αυτά τα αποτελέσματα από την Ensanut, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Salud Publica στο Μεξικό, προτείνει ότι η έκθεση στον μόλυβδο αποτελεί σοβαρό κίνδυνο, καθώς δεν υπάρχει ασφαλής συγκέντρωση του στο σώμα. Σημείωσαν ότι στο Μεξικό, η έκθεση οφείλεται σε καθημερινούς παράγοντες, όπως η χρήση ορισμένων πιατικών για την προετοιμασία και την κατανάλωση τροφίμων ή η εγγύτητα σε πηγές μόλυνσης. Και προειδοποίησε ότι η δηλητηρίαση από μόλυβδο στα παιδιά είναι ένα πρόβλημα που δεν έχει μειωθεί σημαντικά, εάν ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα από το Ensanut του 2018, όταν ο επιπολασμός ήταν 17,4%.
Η Mara Téllez Rojo, ειδικός στο Κέντρο Έρευνας στη Διατροφή και την Υγεία (CINYS) του Εθνικού Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας (INSP) και συμμετέχων στη μελέτη, εξηγεί ότι ο μόλυβδος είναι ένα εξαιρετικά τοξικό στοιχείο για το ανθρώπινο σώμα, επηρεάζοντας εξίσου εγκέφαλο, ήπαρ, νεφρό ή οποιοδήποτε άλλο όργανο στο οποίο συσσωρεύεται. Προειδοποιεί ότι τα αποτελέσματα γίνονται όλο και πιο σοβαρά μακροπρόθεσμα. Σε συνέντευξή του είπε ότι στην περίπτωση των παιδιών ο κίνδυνος ξεκινά από τις έγκυες γυναίκες. Εξηγεί ότι όταν εκτίθεται σε μόλυβδο, περνά από τον πλακούντα, φτάνει στο αναπτυσσόμενο έμβρυο και αρχίζει να αλλάζει την ανάπτυξη του παιδιού.
«Το πρόβλημα είναι ότι δεν επιτρέπει την ανάπτυξη της νοημοσύνης, καθιστώντας τα παιδιά με υψηλά επίπεδα μολύβδου πιο πιθανό να είναι υπερκινητικά, να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς και να είναι πιο επιθετικά», εξηγεί. Και το πρόβλημα, επισημαίνει, είναι ότι η ανίχνευση είναι πολύ χαμηλή. «Αν ένα παιδί έχει πρόβλημα υπερκινητικότητας, σχεδόν πάντα συνδέεται με άλλα πράγματα εκτός από το μόλυβδο». Ήδη στην ενήλικη ζωή, είναι άφθονο, οι εκδηλώσεις των επιδράσεων του μολύβδου στην υγεία είναι πολύ μεγαλύτερες στην ακοή, την όραση, το συκώτι, τα νεφρά.
