Μόλυβδος: Τα παιδιά που ζούσαν σε περιοχές με υψηλότερα επίπεδα μολύβδου στον αέρα τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής τους φάνηκε να έχουν ελαφρώς χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης και λιγότερο αυτοέλεγχο, με τα αγόρια να δείχνουν μεγαλύτερη ευαισθησία στην έκθεση σε μόλυβδο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Περιβαλλοντικές επιδράσεις στο NIH Πρόγραμμα Αποτελεσμάτων Παιδικής Υγείας (ECHO).
Η έκθεση σε μόλυβδο, ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα, μπορεί να επηρεάσει τη γνωστική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών. Ενώ τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα των παιδιών έχουν μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, οι ανισότητες εξακολουθούν να υφίστανται σε περιοχές με παλαιότερες, κακοσυντηρημένες κατοικίες ή ανεπαρκή διαχείριση του συστήματος νερού. Υπάρχει περιορισμένη έρευνα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο αερομεταφερόμενος μόλυβδος από βιομηχανικές εκπομπές επηρεάζει τα παιδιά. Οι ερευνητές της ECHO Cohort θέλησαν να μάθουν εάν η έκθεση στον αέρα στον μόλυβδο σχετίζεται με το IQ και την εκτελεστική λειτουργία των παιδιών. Η ανάλυσή τους, που δημοσιεύτηκε στο Αμερικανικό Περιοδικό Δημόσιας Υγείας, υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του μολύβδου που απελευθερώνεται στον αέρα και της ανάπτυξης του εγκεφάλου των παιδιών. «Για να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά έχουν δίκαιες ευκαιρίες για υγιή ανάπτυξη, η μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης γενικά και η εστίαση σε παράγοντες όπως η διατροφή θα μπορούσε να μειώσει τον αντίκτυπο της έκθεσης σε μόλυβδο στην ανάπτυξη των παιδιών», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Lisa Gatzke-Kopp, Ph.D. του Penn State. Στη μελέτη, οι χαμηλότερες μέσες βαθμολογίες IQ συσχετίστηκαν με υψηλά επίπεδα έκθεσης στον αέρα με μόλυβδο σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 4 και 8 ετών. Παρόμοια συσχέτιση παρατηρήθηκε με την εκτελεστική λειτουργία μεταξύ 3 και 8 ετών, αλλά μόνο για τον έλεγχο των παρορμήσεων και όχι τη δυνατότητα να ακολουθείτε αλλαγές στις οδηγίες.
Η συσχέτιση με τον έλεγχο των παρορμήσεων ήταν πιο έντονη στα αγόρια. Για να αποκτήσουν αυτές τις πληροφορίες, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα διεύθυνσης κατοικίας περισσότερων από 3.000 παιδιών από 14 κοόρτες ECHO σε συνδυασμό με μια βάση δεδομένων της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) με ιστορικές και γεωγραφικές ειδικές εκτιμήσεις των επιπέδων μολύβδου στον αέρα. Αφού υπολόγισαν τη μέση έκθεση σε μόλυβδο για κάθε παιδί κατά τη διάρκεια των πρώτων πέντε ετών του, οι ερευνητές ανέλυσαν τις βαθμολογίες του IQ και των γνωστικών τεστ από τις ηλικίες 3 έως 8 ετών, ενώ συνυπολογίστηκαν και ορισμένοι πρόσθετοι παράγοντες, όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Αυτά τα ευρήματα είναι συνεπή με μια προηγούμενη μελέτη, ενισχύοντας τη σημασία της εξέτασης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ανάπτυξης του παιδιού. Ωστόσο, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι άλλες χημικές ουσίες θα μπορούσαν επίσης να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο και παράγοντες όπως η διατροφή και μπορεί να βοηθήσουν στην άμβλυνση των επιπτώσεων της έκθεσης σε μόλυβδο. Μελλοντικές μελέτες μπορούν να εξετάσουν εάν άλλοι παράγοντες στο περιβάλλον ενός παιδιού τροποποιούν τη ρύπανση από μόλυβδο και γιατί τα αγόρια φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητα.
