Μάρμπουργκ: Η Ισημερινή Γουινέα επιβεβαίωσε άλλα οκτώ κρούσματα του “εξαιρετικά ιογενούς” ιού Μάρμπουργκ, ενός θανατηφόρου αιμορραγικού πυρετού χωρίς εγκεκριμένο εμβόλιο ή θεραπεία. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι έτσι ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων στη χώρα ανέρχεται σε εννέα στο πλαίσιο της επιδημίας που κηρύχθηκε στα μέσα Φεβρουαρίου. Υπάρχουν δύο γνωστά τρέχοντα κρούσματα του Marburg στην αφρικανική ήπειρο. Η Τανζανία αυτή την εβδομάδα ανακοίνωσε οκτώ κρούσματα Μάρμπουργκ, συμπεριλαμβανομένων πέντε θανάτων. Ένας από τους νεκρούς ήταν ένας εργαζόμενος στον τομέα της υγείας. “Η ομάδα γονιδιωματικής των παθογόνων μικροοργανισμών μας θα αλληλουχήσει δείγματα και από τα δύο μέρη … και θα δούμε αν υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο σημερινών κρουσμάτων”, δήλωσε την Πέμπτη στους δημοσιογράφους ο εκτελών χρέη διευθυντή των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Αφρικής, Ahmed Ogwell. Είπε ότι τα αποτελέσματα θα πρέπει να γίνουν γνωστά εντός της εβδομάδας.
Ο ΠΟΥ δήλωσε ότι τα νέα κρούσματα στην Ισημερινή Γουινέα εντοπίστηκαν στις επαρχίες Kie Ntem, Litoral και Centro Sur, όλες με σύνορα με το Καμερούν και την Γκαμπόν. “Οι περιοχές που αναφέρουν τα κρούσματα απέχουν μεταξύ τους περίπου 150 χιλιόμετρα (93 μίλια), γεγονός που υποδηλώνει ευρύτερη μετάδοση του ιού”, δήλωσε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών. Όπως και ο Έμπολα, ο ιός Μάρμπουργκ προέρχεται από νυχτερίδες και μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων μέσω στενής επαφής με τα σωματικά υγρά μολυσμένων ανθρώπων ή επιφανειών, όπως μολυσμένα σεντόνια. Χωρίς θεραπεία, ο ιός Μάρμπουργκ μπορεί να αποβεί μοιραίος σε ποσοστό έως και 88% των ανθρώπων που νοσούν από την ασθένεια. Κρούσματα Marburg και μεμονωμένα κρούσματα έχουν καταγραφεί στο παρελθόν στην Αγκόλα, το Κονγκό, την Κένυα, τη Νότια Αφρική, την Ουγκάντα και την Γκάνα, σύμφωνα με τον ΠΟΥ. Ο σπάνιος ιός εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1967, αφού προκάλεσε ταυτόχρονες εστίες ασθένειας σε εργαστήρια στο Μάρμπουργκ της Γερμανίας και στο Βελιγράδι της Σερβίας. Επτά άνθρωποι πέθαναν οι οποίοι εκτέθηκαν στον ιό κατά τη διεξαγωγή ερευνών σε πιθήκους.