Ρεπορτάζ Υγείας

Καρκίνος του Προστάτη: Η εξατομικευμένη δοσολογία στη θεραπεία της νόσου βελτιώνει τα αποτελέσματα των ασθενών

Καρκίνος του Προστάτη: Η εξατομικευμένη δοσολογία στη θεραπεία της νόσου βελτιώνει τα αποτελέσματα των ασθενών
"Επίσης, επέτρεψε σε ένα άλλο ένα τρίτο των ανδρών που είχαν πρώιμους βιοδείκτες εξέλιξης της νόσου την ευκαιρία να δοκιμάσουν μια πιο αποτελεσματική δυνητική θεραπεία, εάν αυτή ήταν διαθέσιμη". Οι ασθενείς στο Νοσοκομείο St. Vincent's θα συνεχίσουν να διαστρωματώνονται με βάση αυτούς τους βιοδείκτες πρώιμης ανταπόκρισης. Μόλις επικυρωθεί σε μια προοπτική κλινική δοκιμή, ο Nguyen ελπίζει ότι αυτή η στρατηγική διαστρωμάτωσης θα γίνει ευρύτερα διαθέσιμη για τους ασθενείς.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Καρκίνος του Προστάτη: Με την παρακολούθηση των βιοδεικτών πρώιμης ανταπόκρισης σε άνδρες που υποβάλλονται σε θεραπεία με 177Lu-PSMA για τον καρκίνο του προστάτη, οι γιατροί μπορούν να εξατομικεύσουν τα διαστήματα δοσολογίας, βελτιώνοντας σημαντικά τα αποτελέσματα των ασθενών. Σε μια μελέτη που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Πυρηνικής Ιατρικής και Μοριακής Απεικόνισης 2023, η έγκαιρη διαστρωμάτωση με 177Lu-SPECT/CT επέτρεψε στους άνδρες που ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία να κάνουν “διακοπές θεραπείας” και επέτρεψε σε εκείνους που δεν ανταποκρίθηκαν τη δυνατότητα να μεταβούν σε άλλη θεραπεία. Η έρευνα δημοσιεύθηκε επίσης στο Περιοδικό Πυρηνικής Ιατρικής.


Η 177Lu-PSMA, η οποία εγκρίθηκε από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων το 2022, είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τον μεταστατικό καρκίνο του προστάτη που είναι ανθεκτικός στον ευνουχισμό. Ωστόσο, δεν ανταποκρίνονται όλοι οι άνδρες εξίσου στη θεραπεία, με ορισμένους να ανταποκρίνονται πολύ καλά και άλλους να εξελίσσονται νωρίς. “Επί του παρόντος, χρησιμοποιείται ένα τυποποιημένο δοσολογικό διάστημα για τη θεραπεία με 177Lu-PSMA”, δήλωσε ο Andrew Nguyen, MBBS, FRACP, AANMS, ανώτερος ειδικός του προσωπικού στο Τμήμα Θερανολογίας και Πυρηνικής Ιατρικής στο Νοσοκομείο St. Vincent’s στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. “Ωστόσο, η παρακολούθηση των βιοδεικτών πρώιμης ανταπόκρισης για την προσαρμογή των διαστημάτων θεραπείας μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα των ασθενών”. Στη μελέτη, οι ερευνητές επεδίωξαν να αξιολογήσουν την επιβίωση χωρίς εξέλιξη και τη συνολική επιβίωση των διαφορετικών διαστημάτων χορήγησης της δόσης. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη περιελάμβαναν 125 άνδρες που έλαβαν θεραπεία σε ένα κλινικό πρόγραμμα με έξι εβδομαδιαίες δόσεις 177Lu-PSMA. Οι άνδρες απεικονίστηκαν με 177Lu-SPECT/CT μετά από κάθε δόση. Μετά τη δεύτερη δόση, οι ερευνητές ανέλυσαν τα επίπεδα του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) των ανδρών και την ανταπόκριση 177Lu-SPECT για να καθορίσουν τη συνεχιζόμενη διαχείριση. Οι ασθενείς ομαδοποιήθηκαν ανάλογα με το επίπεδο ανταπόκρισης. Όσοι ανήκαν στην Ομάδα Ανταπόκρισης 1 (35% των συμμετεχόντων) είχαν σημαντική μείωση των επιπέδων PSA και μερική ανταπόκριση στο 177Lu-SPECT και τους συνέστησαν να διακόψουν τη θεραπεία έως ότου αυξηθούν τα επίπεδα PSA. Στην Ομάδα Ανταπόκρισης 2 (34%) παρατηρήθηκε σταθερό ή μειωμένο PSA και σταθερή νόσος στην απεικόνιση SPECT- οι άνδρες αυτοί συνέχισαν το πρόγραμμα θεραπείας έξι εβδομάδων μέχρι να μην είναι πλέον κλινικά ωφέλιμο. Στην ομάδα ανταπόκρισης 3 (31%), οι άνδρες είδαν αύξηση των επιπέδων PSA και είχαν προοδευτική νόσο στην απεικόνιση SPECT. Στους ασθενείς αυτούς προσφέρθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσουν μια διαφορετική θεραπεία.

Τα επίπεδα PSA μειώθηκαν κατά περισσότερο από 50% στο 60% των ασθενών. Συνολικά οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη του PSA 6,1 μήνες και διάμεση συνολική επιβίωση 16,8 μήνες. Η διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη του PSA ήταν 12,1 μήνες, 6,1 μήνες και 2,6 μήνες για τις ομάδες ανταπόκρισης 1, 2 και 3, αντίστοιχα. Η συνολική επιβίωση ήταν 19,2 μήνες για την Ομάδα Ανταπόκρισης 1, 13,2 μήνες για την Ομάδα Ανταπόκρισης 2 και 11. 2 μήνες για την ομάδα ανταπόκρισης 3. Επιπλέον, για τα άτομα της Ομάδας Ανταπόκρισης 1 που είχαν “διακοπές θεραπείας”, ο διάμεσος χρόνος χωρίς θεραπεία ήταν 6,1 μήνες. “Η εξατομικευμένη δοσολογία επέτρεψε στο ένα τρίτο των ανδρών αυτής της μελέτης να κάνουν διαλείμματα θεραπείας, ενώ παράλληλα πέτυχαν τα ίδια αποτελέσματα επιβίωσης χωρίς εξέλιξη και συνολικής επιβίωσης που θα είχαν αν λάμβαναν συνεχή θεραπεία”, σημείωσε ο Nguyen. “Επίσης, επέτρεψε σε ένα άλλο ένα τρίτο των ανδρών που είχαν πρώιμους βιοδείκτες εξέλιξης της νόσου την ευκαιρία να δοκιμάσουν μια πιο αποτελεσματική δυνητική θεραπεία, εάν αυτή ήταν διαθέσιμη”. Οι ασθενείς στο Νοσοκομείο St. Vincent’s θα συνεχίσουν να διαστρωματώνονται με βάση αυτούς τους βιοδείκτες πρώιμης ανταπόκρισης. Μόλις επικυρωθεί σε μια προοπτική κλινική δοκιμή, ο Nguyen ελπίζει ότι αυτή η στρατηγική διαστρωμάτωσης θα γίνει ευρύτερα διαθέσιμη για τους ασθενείς.