Καρκίνος: Υπάρχει μια ανεπίλυτη συζήτηση σχετικά με τον βαθμό στον οποίο το περιβάλλον συμβάλλει στον κίνδυνο καρκίνου. Αν και επιδημιολογικές μελέτες υποδεικνύουν ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η διατροφή μπορούν σίγουρα να συμβάλουν, ειδικά για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, δεν είναι γνωστό πώς οι διατροφικοί παράγοντες θα μπορούσαν να γείρουν την κλίμακα υπέρ του καρκίνου.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Cancer Research Communications, μια ομάδα με επικεφαλής ερευνητές στο Κολέγιο Ιατρικής Baylor αποκαλύπτει έναν μηχανισμό με τον οποίο το διατροφικό φυλλικό οξύ ενισχύει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου σε ένα ζωικό μοντέλο. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν, επίσης, την ανάγκη παρακολούθησης της μακροπρόθεσμης ασφάλειας του εμπλουτισμού των τροφίμων με φυλλικό οξύ και των συνακόλουθων επιδράσεων που προάγουν τον καρκίνο, ιδιαίτερα δεδομένης της αυξανόμενης συχνότητας πρώιμης έναρξης καρκίνου του παχέος εντέρου στις Ηνωμένες Πολιτείες τις τελευταίες δύο δεκαετίες. «Σε αυτή τη μελέτη δείχνουμε μια μηχανιστική οδό από τη διατροφή στον καρκίνο του παχέος εντέρου σε ένα ζωικό μοντέλο», δήλωσε ο αντίστοιχος συγγραφέας Δρ. Lanlan Shen, καθηγητής παιδιατρικής-διατροφής στο Baylor και μέλος του Κέντρου Ολοκληρωμένης Καρκίνου Dan L Duncan. «Ερευνήσαμε εάν αυτή η οδός περιελάμβανε επιγενετική, ένα σύστημα σελιδοδείκτη του DNA που καθορίζει ποια γονίδια θα εκφραστούν ή δεν θα εκφραστούν σε ένα κύτταρο. Η επιγενετική είναι ένας τρόπος με τον οποίο τα κύτταρα μπορούν να ελέγχουν τις δραστηριότητες των γονιδίων τους χωρίς να αλλάζουν την αλληλουχία του DNA και συνδέεται στενά με το περιβάλλον.” Τα κύτταρα σημειώνουν σελιδοδείκτες γονιδίων προσθέτοντας μικρές χημικές τροποποιήσεις στο DNA. Οι ομάδες μεθυλίου είναι μία από αυτές τις χημικές τροποποιήσεις και το φυλλικό οξύ και άλλα σχετικά θρεπτικά συστατικά εμπλέκονται άμεσα στη μεταβολική οδό που οδηγεί στη μεθυλίωση του DNA. “Η κατανόηση αυτής της σχέσης μεταξύ των γευμάτων μας και του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα γονίδιά μας είναι μεγάλη υπόθεση. Είναι σαν να βρούμε ένα κομμάτι του παζλ που λείπει, το οποίο πλησιάζουμε να λύσουμε για το πώς να διατηρήσουμε το σώμα μας υγιές”, είπε ο Shen. Στην τρέχουσα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση του διατροφικού φυλλικού οξέος στην ανάπτυξη καρκίνου του παχέος εντέρου στο ζωικό τους μοντέλο.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα ζώα που ακολουθούσαν δίαιτα με συμπλήρωμα φυλλικού οξέος είχαν μειώσει σημαντικά τη συνολική επιβίωση και είχαν περισσότερους όγκους καθώς και μεγαλύτερους όγκους σε σύγκριση με τα ζώα στη δίαιτα χωρίς συμπλήρωμα. Μια πιο προσεκτική ματιά στους όγκους αποκάλυψε την παρουσία μακροφάγων που σχετίζονται με όγκους, έναν τύπο διήθησης ανοσοκυττάρων που σχετίζεται κλινικά με ανοσοκαταστολή και κακή πρόγνωση σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου. Οι όγκοι ήταν επίσης εξαιρετικά πολλαπλασιαστικοί. «Είναι σημαντικό ότι παρατηρήσαμε σημαντικά αυξημένη επιγενετική μεθυλίωση του γονιδίου p16 -ένα γονίδιο που εμπλέκεται στην ανάπτυξη καρκίνου του παχέος εντέρου- σε ζώα που ακολουθούσαν συμπληρωματική δίαιτα σε σύγκριση με τους ελέγχους», είπε ο Shen. «Αυτά τα ευρήματα φωτίζουν μια άμεση σχέση μεταξύ του διατροφικού φυλλικού οξέος και της επιταχυνόμενης ανάπτυξης όγκου στο παχύ έντερο». Αυτή η μελέτη παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για το πώς το περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο καρκίνου, ανοίγοντας νέους δρόμους για τη θεραπεία ή την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, ενός από τους πιο συνηθισμένους καρκίνους και τη δεύτερη κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.