Καρκίνος: Η μείωση της θεραπείας για τρία είδη καρκίνου μπορεί να κάνει τη ζωή των ασθενών ευκολότερη χωρίς να διακυβεύονται τα αποτελέσματα, ανέφεραν γιατροί στο μεγαλύτερο συνέδριο για τον καρκίνο στον κόσμο. Αποτελεί μέρος μιας μακροπρόθεσμης τάσης προς τη μελέτη του κατά πόσο η λιγότερη χειρουργική επέμβαση, λιγότερη χημειοθεραπεία ή λιγότερη ακτινοβολία μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να ζήσουν περισσότερο και να αισθάνονται καλύτερα.
Οι τελευταίες μελέτες αφορούσαν τον καρκίνο των ωοθηκών, του οισοφάγου και το λέμφωμα Hodgkin. Πριν από τριάντα χρόνια, η έρευνα για τον καρκίνο αφορούσε να κάνουμε περισσότερα, όχι λιγότερα. Σε ένα αποθαρρυντικό παράδειγμα, γυναίκες με προχωρημένο καρκίνο του μαστού ωθήθηκαν στο χείλος του θανάτου με τεράστιες δόσεις χημειοθεραπείας και μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών. Η προσέγγιση δεν λειτούργησε καλύτερα από τη χημειοθεραπεία και οι ασθενείς υπέφεραν. Τώρα, σε μια προσπάθεια βελτιστοποίησης της φροντίδας του καρκίνου, οι ερευνητές ρωτούν: «Χρειαζόμαστε όλη αυτή τη θεραπεία που χρησιμοποιήσαμε στο παρελθόν;» Είναι μια ερώτηση, «που πρέπει να τίθεται ξανά και ξανά», είπε η Δρ Τατιάνα Κολέβσκα, ιατρική διευθύντρια του Εθνικού Προγράμματος Αριστείας για τον Καρκίνο Kaiser Permanente, η οποία δεν συμμετείχε στη νέα έρευνα. Συχνά, το να κάνεις λιγότερα λειτουργεί λόγω βελτιωμένων φαρμάκων. «Τα καλά νέα είναι ότι η θεραπεία του καρκίνου όχι μόνο γίνεται πιο αποτελεσματική, αλλά γίνεται πιο ανεκτή και συνδέεται με λιγότερες βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπλοκές», δήλωσε ο Δρ William G. Nelson της Ιατρικής Σχολής Johns Hopkins που, επίσης, δεν συμμετέχει στη νέα έρευνα. Μελέτες που καταδεικνύουν την τάση συζητήθηκαν το Σαββατοκύριακο σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας στο Σικάγο. Εδώ είναι τα κυριότερα σημεία:
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΩΟΘΗΚΩΝ
Γάλλοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι είναι ασφαλές να αποφεύγεται η αφαίρεση των λεμφαδένων που φαίνονται υγιείς κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης για προχωρημένο καρκίνο των ωοθηκών. Η μελέτη συνέκρινε τα αποτελέσματα για 379 ασθενείς – στους μισούς αφαιρέθηκαν οι λεμφαδένες τους και στους μισούς όχι. Μετά από εννέα χρόνια, δεν υπήρχε διαφορά στο πόσο καιρό ζούσαν οι ασθενείς και όσοι υποβλήθηκαν σε λιγότερο ακραίες χειρουργικές επεμβάσεις είχαν λιγότερες επιπλοκές, όπως η ανάγκη για μετάγγιση αίματος. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου στη Γαλλία.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ Αυτή η γερμανική μελέτη εξέτασε 438 άτομα με έναν τύπο καρκίνου του οισοφάγου που μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση. Οι μισοί έλαβαν ένα κοινό σχέδιο θεραπείας που περιλάμβανε χημειοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση στον οισοφάγο, τον σωλήνα που μεταφέρει την τροφή από τον λαιμό στο στομάχι. Οι μισοί πήραν μια άλλη προσέγγιση που περιλαμβάνει επίσης ακτινοβολία. Και οι δύο τεχνικές θεωρούνται τυπικές. Το ποιοι ασθενείς λαμβάνουν μπορεί να εξαρτάται από το πού λαμβάνουν θεραπεία. Μετά από τρία χρόνια, το 57% όσων υποβλήθηκαν σε χημειοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση ήταν ζωντανοί, σε σύγκριση με το 51% όσων έκαναν χημειοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση και ακτινοβολία. Το Γερμανικό Ίδρυμα Ερευνών χρηματοδότησε τη μελέτη.
ΛΕΜΦΩΜΑ HODGKIN
Μια σύγκριση δύο σχημάτων χημειοθεραπείας για προχωρημένο λέμφωμα Hodgkin έδειξε ότι η λιγότερο εντατική θεραπεία ήταν πιο αποτελεσματική για τον καρκίνο του αίματος και προκάλεσε λιγότερες παρενέργειες. Μετά από τέσσερα χρόνια, η λιγότερο σκληρή χημειοθεραπεία κράτησε την ασθένεια υπό έλεγχο στο 94% των ανθρώπων, σε σύγκριση με το 91% εκείνων που είχαν την πιο έντονη θεραπεία. Η δοκιμή περιελάμβανε 1.482 άτομα σε εννέα χώρες —Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Ολλανδία, Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία— και χρηματοδοτήθηκε από την Takeda Oncology, την εταιρεία παραγωγής ενός από τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν στην πιο ήπια χημειοθεραπεία.