Οι παλμοί της καρδιάς, οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης αυξάνονται, η αναπνοή γίνεται γρήγορη και λαμβάνονται κακές αποφάσεις. Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι νευρώνες παρακολούθησης της κατάστασης του σώματος μπορούν να παραβιάσουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Να τι λέει η μελέτη
Το άγχος, ο εθισμός και άλλες ψυχιατρικές διαταραχές συχνά χαρακτηρίζονται από έντονες καταστάσεις αυτού που οι επιστήμονες αποκαλούν διέγερση: οι καρδιακοί παλμοί, οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης αυξάνονται, οι αναπνοές μειώνονται και λαμβάνονται «κακές» αποφάσεις. Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν πώς αυτές οι καταστάσεις επηρεάζουν τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου, οι επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής Icahn στο Όρος Σινά ανέλυσαν τα δεδομένα από μια προηγούμενη μελέτη πρωτευόντων πλην του ανθρώπου. Διαπίστωσαν ότι δύο από τα κέντρα λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου περιέχουν νευρώνες που μπορούν αποκλειστικά να παρακολουθούν την εσωτερική δυναμική του σώματος.
Επιπλέον, μια αυξημένη κατάσταση διέγερσης φάνηκε να επανασυνδέει ένα από τα κέντρα μετατρέποντας ορισμένους νευρώνες λήψης αποφάσεων σε εσωτερικές οθόνες κατάστασης. «Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι τα κυκλώματα λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου μπορεί να είναι καλωδιωμένα για να παρακολουθούν και να ενσωματώνουν συνεχώς ό,τι συμβαίνει μέσα στο σώμα», δήλωσε ο Peter Rudebeck, PhD, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Nash Family Department of Neuroscience and Friedman Brain Institute στο Όρος Σινά και ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. «Εξαιτίας αυτού, οι αλλαγές στο επίπεδο διέγερσής μας μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτά τα κυκλώματα», συνέχισε ο Dr Rudebeck.
Ελπίζουμε ότι αυτά τα αποτελέσματα θα βοηθήσουν τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τις περιοχές του εγκεφάλου και τις θεμελιώδεις κυτταρικές διεργασίες που αποτελούν τη βάση πολλών ψυχιατρικών διαταραχών», πρόσθεσε ο Δρ Ρούντεμπεκ. Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο Atsushi Fujimoto, MD, PhD, εκπαιδευτής στο εργαστήριο του Dr Rudebeck, ο οποίος είχε μελετήσει στο παρελθόν πώς ο εγκέφαλος ελέγχει την ανάληψη κινδύνου.
Η λήψη αποφάσεων εξαρτάται από πολλές παραμέτρους
Για χρόνια οι επιστήμονες περιέγραψαν τη σχέση μεταξύ της διέγερσης και της απόδοσης λήψης αποφάσεων ως «καμπύλη σχήματος U». Βασικά, λίγη διέγερση – όπως αυτή που βιώνεται μετά από ένα φλιτζάνι καφέ, μπορεί να έχει κορυφαία απόδοση. Αλλά η υπερβολική ή πολύ μικρή διέγερση αυξάνει τις πιθανότητες ο εγκέφαλος να πάρει αργές ή λανθασμένες αποφάσεις. Τα αρχικά αποτελέσματα αυτής της μελέτης υποστήριξαν αυτήν την ιδέα. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από ένα προηγούμενο σύνολο πειραμάτων που εξέτασαν την ικανότητα τριών πιθήκων rhesus να αποφασίζουν μεταξύ της λήψης δύο ανταμοιβών: είτε πολύ νόστιμο χυμό είτε λίγο.
Ο Δρ Rudebeck πραγματοποίησε αυτά τα πειράματα ενώ εργαζόταν ως μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι πίθηκοι επέλεγαν σταθερά να έχουν περισσότερο χυμό και κατά μέσο όρο έπαιρναν αυτή την απόφαση πιο γρήγορα όταν η καρδιά τους χτυπούσε πιο γρήγορα, υποστηρίζοντας την ιδέα ότι μια διεγερμένη κατάσταση ενισχύει την καλύτερη απόδοση. Στη συνέχεια, οι ερευνητές ανέλυσαν την ηλεκτρική δραστηριότητα που καταγράφηκε από νευρώνες σε δύο από τα κέντρα λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου που ονομάζονται τροχιακός μετωπιαίος φλοιός και ραχιαίος πρόσθιος φλοιός.
Βρήκαν ότι η δραστηριότητα περίπου του ενός έκτου των νευρώνων σε κάθε περιοχή συσχετίστηκε με διακυμάνσεις στον καρδιακό ρυθμό. Με άλλα λόγια, εάν ο καρδιακός ρυθμός ενός ζώου άλλαζε, τότε η δραστηριότητα αυτών των κυττάρων θα άλλαζε επίσης είτε επιταχύνοντας είτε επιβραδύνοντας. Αυτή η δραστηριότητα φάνηκε να μην επηρεάζεται από τις αποφάσεις που ελήφθησαν σχετικά με τις διαφορετικές ανταμοιβές που λάμβαναν οι πίθηκοι. Εν τω μεταξύ, η δραστηριότητα των υπόλοιπων κυττάρων σε κάθε περιοχή φάνηκε να εμπλέκεται κυρίως στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
«Μελέτες σάρωσης εγκεφάλου έχουν δείξει ότι η σωματική διέγερση μεταβάλλει τη δραστηριότητα αυτών των κέντρων λήψης αποφάσεων. Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν αυτή την ιδέα σε κυτταρικό επίπεδο και υποδηλώνουν ότι η μόνη δουλειά ορισμένων από αυτούς τους νευρώνες είναι να παρακολουθούν τις εσωτερικές ή ενδοδεκτικές καταστάσεις του σώματος», είπε ο Δρ Fujimoto.