Η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Κακοποίηση Ηλικιωμένων στις 15 Ιουνίου χρησιμεύει ως μια έντονη υπενθύμιση του πιεστικού ζητήματος που αντιμετωπίζει ο ηλικιωμένος πληθυσμός μας. Η κακοποίηση ηλικιωμένων, στις διάφορες μορφές της, αποτελεί σημαντική απειλή για την ευημερία και την αξιοπρέπεια των ηλικιωμένων σε όλο τον κόσμο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προέβλεψε ότι μεταξύ 2015 και 2050, ο πληθυσμός άνω των 60 ετών θα είναι 22 τοις εκατό και ότι έως το 2030, 1 στους 6 ανθρώπους θα είναι άνω των 60 ετών. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη όχι μόνο να εγκατασταθούν εξειδικευμένες υποδομές, αλλά επίσης τρόποι για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων περιπτώσεων κακοποίησης ηλικιωμένων σε όλο τον κόσμο.
Τι είναι η κακοποίηση ηλικιωμένων;
Η κακοποίηση ηλικιωμένων περιλαμβάνει μια σειρά επιβλαβών συμπεριφορών που απευθύνονται σε ηλικιωμένους. Σύμφωνα με τη μελέτη διαχρονικής γήρανσης στην Ινδία (LASI), τουλάχιστον το 5 τοις εκατό του ηλικιωμένου πληθυσμού της Ινδίας (ηλικίας 60 ετών και άνω) υπέστη κακομεταχείριση το 2020. Αυτό το στατιστικό στοιχείο υπογραμμίζει τη σοβαρότητα του ζητήματος και την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισής του. Η κακοποίηση ηλικιωμένων εκδηλώνεται με πολλαπλές μορφές, όπως σωματική, σεξουαλική, συναισθηματική/ψυχολογική, οικονομική και παραμέληση.
Η πραγματικότητα της κακοποίησης ηλικιωμένων στην Ινδία
Η Ινδία έχει αποκτήσει τη φήμη ότι έχει ένα από τα χειρότερα ρεκόρ κακοποίησης ηλικιωμένων στην Ασία, παρά το γεγονός ότι έχει αυστηρό νόμο εναντίον της τα τελευταία 15 χρόνια. Οι έρευνες δείχνουν ότι ένα ανησυχητικό ποσοστό, περίπου το 71 τοις εκατό, των ηλικιωμένων στην Ινδία υφίστανται διάφορες μορφές κακοποίησης, ταπείνωσης και εκμετάλλευσης από μέλη της οικογένειάς τους, συγγενείς ή παιδιά, όπως αποκαλύπτεται από έρευνα που διεξήχθη από το Ίδρυμα Agewell. Η Ινδία αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις όσον αφορά τη φροντίδα ηλικιωμένων. Οι καθυστερημένες νοσηλεύσεις και η άρνηση ιατρικής περίθαλψης είναι κοινά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι. Για διάφορους λόγους, όπως οι οικονομικοί περιορισμοί, η έλλειψη ευαισθητοποίησης ή η παραμέληση, οι ηλικιωμένοι συχνά δεν λαμβάνουν έγκαιρη ιατρική φροντίδα, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση της υγείας τους και να οδηγήσει σε επιπλοκές που μπορούν να αποφευχθούν. Είναι σημαντικό να τονιστεί η σημασία της έγκαιρης ιατρικής φροντίδας για τους ηλικιωμένους και να διασφαλιστεί ότι οι ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης τους δεν παραβλέπονται ή αγνοούνται.
Φροντίδα για τους ηλικιωμένους
Η ευθύνη της φροντίδας βαρύνει συχνά τα παιδιά των ηλικιωμένων γονέων. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, τα παιδιά μπορεί να μην είναι προληπτικά στη φροντίδα των ηλικιωμένων γονέων τους λόγω διαφόρων παραγόντων όπως η πολυάσχολη ζωή τους, η έλλειψη επίγνωσης για τις ανάγκες των ηλικιωμένων ενηλίκων ή ακόμη και η κακοποίηση ηλικιωμένων στην οικογένεια από άλλα μέλη της οικογένειας. . Είναι σημαντικό να καλλιεργηθεί μια κουλτούρα ενσυναίσθησης και υπευθυνότητας μεταξύ των νεότερων γενιών, δίνοντας έμφαση στη σημασία της παροχής επαρκούς φροντίδας, υποστήριξης και προσοχής στους ηλικιωμένους. Στην Ινδία, η εξασθένιση της παραδοσιακής κοινής οικογένειας και η άνοδος των πυρηνικών οικογενειών έχουν επηρεάσει τη ζωή των ηλικιωμένων με πολλούς τρόπους. Το παραδοσιακό σύστημα κοινής οικογένειας παρείχε ένα δίκτυο υποστήριξης και μια αίσθηση ασφάλειας για τους ηλικιωμένους. Ωστόσο, με τη μεταβαλλόμενη δυναμική και τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας, οι πυρηνικές οικογένειες έχουν γίνει πιο διαδεδομένες, αφήνοντας συχνά τους ηλικιωμένους ευάλωτους, απομονωμένους και ανήσυχους ( πώς αντιμετωπίζεται το άγχος στους ηλικιωμένους ). Αυτή η αλλαγή στη δομή της οικογένειας συνέβαλε στην αύξηση των περιπτώσεων κακοποίησης ηλικιωμένων, καθώς το σύστημα υποστήριξης που υπήρχε κάποτε έχει αποδυναμωθεί.
Έλλειψη συνειδητοποίησης της γηριατρικής φροντίδας
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που συμβάλλει στην κακοποίηση ηλικιωμένων και στην ανεπαρκή φροντίδα είναι η έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με τη γηριατρική φροντίδα. Πολλά άτομα, συμπεριλαμβανομένων των ιατρών, και οι οικογένειες μπορεί να μην έχουν επαρκή γνώση ή κατανόηση των ειδικών αναγκών και προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι. Αυτή η έλλειψη επίγνωσης μπορεί να οδηγήσει σε ακούσια παραμέληση και ισοδυναμεί με κατάχρηση. Είναι απαραίτητο να εκπαιδεύσουμε το ευρύ κοινό, τους επαγγελματίες υγείας και τους φροντιστές σχετικά με τη γηριατρική φροντίδα, δίνοντας έμφαση στη σημασία της εξειδικευμένης προσοχής, της σωματικής και συναισθηματικής υποστήριξης και της δημιουργίας περιβαλλόντων φιλικών προς την ηλικία.
Η καθυστέρηση της κατάλληλης φροντίδας ηλικιωμένων μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένου ενός επώδυνου θανάτου για τους ηλικιωμένους. Η παραμέληση των σωματικών, συναισθηματικών και ιατρικών αναγκών τους μπορεί να τους οδηγήσει να υποφέρουν στη σιωπή. Αντιμετωπίζοντας την κακοποίηση ηλικιωμένων και προωθώντας την έγκαιρη και συμπονετική φροντίδα, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι ηλικιωμένοι μας θα λάβουν την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό που τους αξίζει στα μετέπειτα χρόνια τους.