Την αντίθεσή του με το δικαίωμα των φυσιοθεραπευτών να επιλέγουν τη θεραπεία του ασθενούς, όπως προβλέπεται από νέο νομοσχέδιο εκφράζει ο Ιατρικός Σύλλογος Αθήνας.
Το δικαίωμα αυτό αναφέρεται στο σχέδιο νόμου με τίτλο «Ίδρυση Παρατηρητηρίου Άνοιας, βελτίωση Περιγεννητικής Φροντίδας και ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας υπουργείου Υγείας» που κατατέθηκε στις 04.12.2014 προς συζήτηση στην Βουλή.
Η αντίθεση του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας έγκειται στο άρθρο 35 που αναφέρεται στην επιλογή και την εκτέλεση φυσιοθεραπευτικών πράξεων. Συγκεκριμένα το άρθρο αναφέρει:
«Οι πτυχιούχοι του Τμήματος Φυσικοθεραπείας των Ανώτατων Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της Χώρας αξιολογούν, επιλέγουν και εκτελούν τις πράξεις φυσικοθεραπευτή όπως αυτές προβλέπονται στο β.δ. 411/1972, το π.δ. 29/1987 και το π.δ. 90/1995, όπως ισχύουν και περιέχονται κοστολογημένες στο κεφάλαιο «Φυσικοθεραπείες» του π.δ. 157/1991 όπως ισχύει, κατόπιν γραπτής διάγνωσης ή γνωμάτευσης του θεράποντος ιατρού, στους χώρους όπου εργάζονται κατά την κείμενη νομοθεσία».
Σχολιάζοντας το άρθρο ο ΙΣΑ αναφέρει πως από την διατύπωση του άρθρου «προκύπτει σαφώς ότι δίνεται το δικαίωμα αυτοδύναμης επιλογής στους Φυσικοθεραπευτές της θεραπείας του ασθενή, αγνοώντας την ιατρική οδηγία – παραπεμπτικό, λαμβάνοντας υπόψη μόνο τη διάγνωση του ασθενούς.
Οφείλουμε στο σημείο αυτό να επισημάνουμε την υπ΄ αριθμόν 3066/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, δυνάμει της οποίας, στα πλαίσια ακύρωσης διατάξεων του π.δ/τος 90/1994 (Α΄53/1995), με τίτλο «Επαγγελματικά δικαιώματα του τμήματος φυσικοθεραπείας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Επαγγελματικών Ιδρυμάτων», κρίθηκε ότι οι διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 και 2 του διατάγματος, καθ` ο μέρος παρέχουν στους φυσικοθεραπευτές πτυχιούχους Τ.Ε.Ι. δικαίωμα αυτοδύναμης επιλογής και εφαρμογής φυσικοθεραπευτικών πράξεων και μεθόδων, χωρίς γραπτή εντολή ιατρού, είναι ακυρωτέες.
Κρίθηκε ότι η εξομοίωση (φυσιάτρων- φυσικοθεραπευτών) θα αναιρούσε την ανωτέρω ποιοτική διάκριση μεταξύ ανώτατης και ανώτερης εκπαίδευσης και θα καθιστούσε τα χορηγούμενα πτυχία ουσιαστικώς ισότιμα, ως αναγκαίους τίτλους για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος, κατά καταστρατήγηση του Συντάγματος.
Όπως γίνεται αντιληπτό όλα τα ανωτέρω κριθέντα καταστρατηγούνται και παραβιάζονται ευθέως αφού πλέον με την υπό ψήφιση διάταξη παρέχεται το δικαίωμα στους φυσικοθεραπευτές αυτόνομα να αξιολογούν, επιλέγουν και εκτελούν όλες τις πράξεις φυσικοθεραπείας ανεξάρτητα από την ύπαρξη έγγραφης εντολής ιατρού.
Και ναι μεν στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι «Οι φυσικοθεραπευτές έχουν το δικαίωμα ασφαλούς επιλογής και εφαρμογής φυσικοθεραπευτικών μέσων και μεθόδων σε ασθενείς, επί των οποίων κατά ιατρική γνωμάτευση ή διάγνωση ενδείκνυται η εφαρμογή φυσικοθεραπευτικών πράξεων.
Ως φυσικοθεραπευτικές πράξεις νοούνται τα μέσα, οι μέθοδοι και οι τεχνικές που διδάσκονται στα Τμήματα Φυσικοθεραπείας των ΑΤΕΙ και προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία.», πλην όμως η διάταξη όπως τίθεται δεν αναφέρεται όπως θα έπρεπε σε εντολή ιατρού, αντίθετα αναφέρεται σε αξιολόγηση και επιλογή από τον ίδιο τον φυσικοθεραπευτή, καταργώντας στην ουσία την ανάγκη ύπαρξης προηγούμενης σαφούς και συγκεκριμένης ιατρικής εντολής.
Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί ότι και άλλα επαγγέλματα, όπως είναι επί παραδείγματι οι οπτομέτρες, διενεργούν πράξεις οι οποίες εμπίπτουν στο γνωστικό αντικείμενο των οφθαλμιάτρων, είναι δηλαδή ιατρικές (π.χ. διαθλαστικό έλεγχο, συνταγογράφηση γυαλιών οράσεως, κλπ) και για τα οποία θα πρέπει να ληφθεί σχετική απαγόρευση», καταλήγει ο ΙΣΑ.