Ρεπορτάζ Υγείας

ΗΠΑ: Αυξάνονται οι καρδιακοί θάνατοι που συνδέονται με την παχυσαρκία

ΗΠΑ: Αυξάνονται οι καρδιακοί θάνατοι που συνδέονται με την παχυσαρκία
ΗΠΑ: Η παχυσαρκία είναι ένας σοβαρός παράγοντας κινδύνου για ισχαιμική καρδιακή νόσο και αυτός ο κίνδυνος αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό μαζί με τον αυξανόμενο επιπολασμό της παχυσαρκίας.

Οι θάνατοι από καρδιακές παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία αυξήθηκαν κατά 180% στις ΗΠΑ μεταξύ 1999 και 2020, ειδικά μεταξύ μεσήλικων ανδρών, μαύρων ενηλίκων, κατοίκων πολιτειών Midwestern και μη μητροπολιτικών περιοχών, σύμφωνα με μια προκαταρκτική μελέτη που θα παρουσιαστεί στο American Heart Science 2024. Η συνάντηση, 16-18 Νοεμβρίου 2024, στο Σικάγο, είναι μια κορυφαία παγκόσμια ανταλλαγή των τελευταίων επιστημονικών προόδων, της έρευνας και των ενημερώσεων κλινικής πρακτικής που βασίζονται σε τεκμήρια στην καρδιαγγειακή επιστήμη.


«Η παχυσαρκία είναι ένας σοβαρός παράγοντας κινδύνου για ισχαιμική καρδιακή νόσο και αυτός ο κίνδυνος αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό μαζί με τον αυξανόμενο επιπολασμό της παχυσαρκίας», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Aleenah Mohsin, M.D., M.B.B.S., μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Brown. Πανεπιστήμιο στο Πρόβιντενς, Ρόουντ Άιλαντ. “Είναι σημαντικό για όλους, ιδιαίτερα για άτομα σε ομάδες υψηλού κινδύνου, να λάβουν μέτρα για να διαχειριστούν το βάρος τους και να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι βασικές, όπως η υγιεινή διατροφή, η τακτική άσκηση και η συνεργασία με επαγγελματίες υγείας για παρακολούθηση υγεία της καρδιάς».

Η ισχαιμική καρδιακή νόσος προκαλείται από στένωση των αρτηριών στην καρδιά. Αυτό οδηγεί σε λιγότερο αίμα και οξυγόνο που φτάνει στον καρδιακό μυ και μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή. Η παχυσαρκία συμβάλλει σε κινδύνους καρδιακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης χοληστερόλης, της υψηλής αρτηριακής πίεσης, του διαβήτη τύπου 2 και των διαταραχών ύπνου. Είναι επίσης ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα.

Σε μια ανάλυση δεδομένων 21 ετών, οι ερευνητές εξέτασαν τα ποσοστά θνησιμότητας που αποδίδονται στην ισχαιμική καρδιοπάθεια που σχετίζεται με την παχυσαρκία και αν ορισμένες ομάδες ανθρώπων – με βάση τη φυλή, την ηλικία, το φύλο ή το πού ζουν – είχαν υψηλότερα ποσοστά από άλλες. Τα δεδομένα δημόσιας υγείας από τη βάση δεδομένων ευρείας κλίμακας διαδικτυακών δεδομένων για επιδημιολογική έρευνα (CDC WONDER) των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ εξετάστηκαν για θανάτους που σχετίζονται με ισχαιμική καρδιακή νόσο από το 1999 έως το 2020.

Οι ερευνητές μέτρησαν τα ποσοστά θνησιμότητας προσαρμοσμένα για την ηλικία, επίσης γνωστά ως ποσοστά θνησιμότητας προσαρμοσμένα στην ηλικία, τα οποία έχουν σκοπό να περιορίσουν την πιθανή προκατάληψη της ηλικίας ως παράγοντα θανάτου δεδομένου ότι οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να πεθάνουν καθώς μεγαλώνουν. Η ανάλυση διαπίστωσε ότι υπήρξε σημαντική και σταθερή αύξηση στους θανάτους από ισχαιμική καρδιακή νόσο που σχετίζεται με την παχυσαρκία από το 1999 έως το 2020 στις Η.Π.Α.

  • Υπήρξε μια ετήσια ποσοστιαία αύξηση 5,03 στο συνολικό ποσοστό θανάτων από καρδιακές παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία.
  • Το προσαρμοσμένο ως προς την ηλικία ποσοστό θνησιμότητας στους άνδρες αυξήθηκε από 2,1 θανάτους ανά 100.000 άτομα το 1999 σε 7,2 ανά 100.000 το 2020 – αύξηση 243%. Το ποσοστό μεταξύ των ανδρών ηλικίας 55-64 ετών αυξήθηκε από 5,5 θανάτους ανά 100.000 άτομα το 1999 σε 14,6 θανάτους ανά 100.000 άτομα το 2020 – αύξηση 165%. Για αναφορά, τα μεγαλύτερα κολεγιακά γήπεδα ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ μπορούν να χωρέσουν το καθένα περίπου 100.000 άτομα.
  • Μεταξύ των γυναικών, το ποσοστό θνησιμότητας προσαρμοσμένο στην ηλικία αυξήθηκε από 1,6 θανάτους ανά 100.000 άτομα το 1999 σε 3,7 ανά 100.000 το 2020 – αύξηση 131%.
  • Το ποσοστό θνησιμότητας προσαρμοσμένο στην ηλικία ήταν το υψηλότερο μεταξύ των μαύρων ενηλίκων με 3,93 θανάτους ανά 100.000 άτομα.

 

Γεωγραφικά, τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας παρατηρήθηκαν μεταξύ των ανθρώπων που ζουν σε πολιτείες της Μεσοδυτικής (Ιλινόις, Ιντιάνα, Αϊόβα, Κάνσας, Μίσιγκαν, Μινεσότα, Μιζούρι, Νεμπράσκα, Βόρεια Ντακότα, Οχάιο, Νότια Ντακότα και Ουισκόνσιν), με ποσοστό θνησιμότητας προσαρμοσμένο ανάλογα με την ηλικία 3,3 θάνατοι ανά 100.000 άτομα, σε σύγκριση με τους ανθρώπους που ζούσαν στα βορειοανατολικά (Κονέκτικατ, Μέιν, Μασαχουσέτη, Νιου Χάμσαϊρ, Νιου Τζέρσεϊ, Νέα Υόρκη, Πενσυλβάνια, Ρόουντ Άιλαντ και Βερμόντ), που είχαν το χαμηλότερο ποσοστό με 2,8 θανάτους ανά 100.000 άτομα.

Το Βερμόντ ήταν η εξαίρεση στα βορειοανατολικά, με το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας προσαρμοσμένο στην ηλικία να αποδίδεται σε ισχαιμική καρδιακή νόσο που σχετίζεται με την παχυσαρκία με 10,4 θανάτους ανά 100.000 άτομα. Η Αλαμπάμα είχε το χαμηλότερο ποσοστό με 1,5 θανάτους ανά 100.000 ανθρώπους. Το 2020, το προσαρμοσμένο ως προς την ηλικία ποσοστό θνησιμότητας ήταν 4,0 θάνατοι ανά 100.000 για τους ανθρώπους που ζουν σε μη μητροπολιτικές περιοχές, σε σύγκριση με 2,9 ανά 100.000 για εκείνους στις αστικές περιοχές.

“Περιμέναμε αύξηση των θανάτων που σχετίζονται με την παχυσαρκία αφού ο επιπολασμός της παχυσαρκίας αυξάνεται σταθερά εδώ και χρόνια. Ωστόσο, δεν περιμέναμε αυτό το μέγεθος της αύξησης της θνησιμότητας, ειδικά στους μεσήλικες άνδρες”, είπε ο Μοχσίν. “Οι φυλετικές ανισότητες, ιδιαίτερα τα υψηλότερα ποσοστά θανάτου μεταξύ των μαύρων ατόμων, ήταν επίσης εντυπωσιακές και υποδηλώνουν ότι κοινωνικοί και ίσως περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί επίσης να παίζουν σημαντικό ρόλο.

Επιπλέον, το γεγονός ότι το Βερμόντ, μια πολιτεία που συνήθως δεν σχετίζεται με υψηλή παχυσαρκία τα ποσοστά, είχαν το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας για καρδιαγγειακά νοσήματα που σχετίζονται με την παχυσαρκία Ο θάνατος από καρδιαγγειακά νοσήματα ήταν απροσδόκητος και απαιτεί περαιτέρω έρευνα, όπως και το εύρημα ότι η Αλαμπάμα είχε το χαμηλότερο ποσοστό θανάτου για θάνατοι από καρδιαγγειακά νοσήματα που σχετίζονται με την παχυσαρκία».

«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν την ανάγκη να διερευνηθούν οι βαθύτερες αιτίες αυτών των ανισοτήτων, όπως οι διαφορές στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες και οι περιφερειακές πολιτικές υγείας», είπε. «Η κατανόηση αυτών των παραγόντων είναι το πρώτο βήμα για τον εντοπισμό και τον σχεδιασμό της πιο αποτελεσματικής δημόσιας θεραπείας».