της Γεωργίας Αθ. Σκιτζή
Τα άτομα με καρδιακή νόσο ή ελαττωματικές ή τεχνητές βαλβίδες καρδιάς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης δυνητικά θανατηφόρου λοίμωξης βαλβίδας. Οι ερευνητές του Rutgers ανέφεραν ότι έχουν προκύψει νέοι παράγοντες κινδύνου για αυτήν την πάθηση και ότι ένας αυξανόμενος αριθμός ασθενών που έχουν εισαχθεί σε νοσοκομεία για άλλες ασθένειες κινδυνεύει να προσβληθεί από αυτή τη θανατηφόρο καρδιακή λοίμωξη.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε ηλεκτρονικά στο American Journal of Cardiology, υπογραμμίζει την ανάγκη για τα νοσοκομεία να αναπτύξουν τρόπους για την πρόληψη αυτής της σοβαρής λοίμωξης στην καρδιά.
Το American Heart Association είχε συστήσει ότι όλα τα άτομα που κινδυνεύουν από λοιμώξεις από καρδιακές βαλβίδες ( μολυσματική ενδοκαρδίτιδα ) που προκαλούνται τυπικά από τα βακτήρια που εισέρχονται στο ρεύμα του αίματος μέσω του στόματος, του γαστρεντερικού ή του ουρογεννητικού συστήματος, λαμβάνουν αντιβιοτικά. Το 2007, οι κατευθυντήριες γραμμές αναθεωρήθηκαν για να προτείνουν αντιβιοτικά μόνο για όσους προσδιορίζονται ως υψηλού κινδύνου μόλυνσης.
“Στο παρελθόν, η μολυσματική ενδοκαρδίτιδα συνδέεται με ρευματική καρδιακή νόσο και συχνότερα προκαλείται από βακτήρια στο στόμα”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Abel Moreyra, καθηγητής Ιατρικής στο Rutgers Robert Wood Johnson Medical School. “Ωστόσο, έχουν προκύψει νέοι παράγοντες κινδύνου, όπως η ενδοφλέβια κατάχρηση οπιούχων, η υπονόμευση του ανοσοποιητικού συστήματος, η αιμοκάθαρση και οι εμφυτευμένες καρδιακές συσκευές”.
Για να κατανοήσουν πώς οι αλλαγές κατευθυντήριων γραμμών επηρέασαν το ποσοστό λοιμώξεων, οι ερευνητές ανέλυσαν 21.443 αρχεία ανθρώπων που είχαν διαγνωστεί με μολυσματική ενδοκαρδίτιδα στα νοσοκομεία του Νιου Τζέρσεϋ από το 1994 έως το 2015. Έκαναν μια αναπάντεχη ανακάλυψη: Από το 2004 και μετά, υπήρξε μείωση του αριθμού των ασθενών που νοσηλεύονται με μολυσματική ενδοκαρδίτιδα ως πρωταρχική διάγνωση για τον λόγο εισαγωγής τους και σημαντική αύξηση του αριθμού των ασθενών που αναπτύσσουν τη λοίμωξη στο νοσοκομείο, ή μια δευτερεύουσα διάγνωση. Συνολικά, 9.191 άτομα νοσηλεύτηκαν με μολυσματική ενδοκαρδίτιδα ως κύρια διάγνωση και 12.252 με δευτερογενή διάγνωση.
Το Moreyra αποδίδει τη μείωση της πρωτογενούς διάγνωσης στη βελτιωμένη οδοντιατρική περίθαλψη και τη σπανιότητα των ρευματικών καρδιακών παθήσεων, όπου ο στρεπτόκοκκος διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στη λοίμωξη. “Ωστόσο, το 60% της μολυσματικής ενδοκαρδίτιδας που αναπτύχθηκε μετά την εισαγωγή προκλήθηκε από έναν διαφορετικό μικροοργανισμό, βακτήρια σταφυλόκοκκου, που είναι άφθονα στα νοσοκομεία και συνεπάγεται ότι η υγειονομική περίθαλψη αποτελεί πιθανή πηγή μόλυνσης”, ανέφερε. Αυτή η σημαντική ανάλυση των διαφορετικών χρονικών τάσεων της πρωτογενούς και δευτερογενούς διάγνωσης της μολυσματικής ενδοκαρδίτιδας μπορεί να βοηθήσει τα νοσοκομεία να προσαρμόσουν διαφορετικές στρατηγικές για την πρόληψη αυτής της δυνητικά θανατηφόρου λοίμωξης, δήλωσε ο Moreyra.