Η ιαπωνική κυβέρνηση παραδέχτηκε για πρώτη φορά ότι η λευχαιμία, την οποία εμφάνισε ένας εργαζόμενος στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα, οφειλόταν στην ακτινοβολία που είχε δεχθεί, ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Υγείας.
«Η περίπτωση αυτή πληροί τις προϋποθέσεις» για την παραδοχή της σχέσης, εξήγησε αξιωματούχος του υπουργείου Υγείας σε συνέντευξη Τύπου στο Τόκιο. Ο πρώην εργάτης, ήταν περίπου 30 ετών όταν εργαζόταν από τον Οκτώβριο του 2012 έως τον Δεκέμβριο του 2013 στον πυρηνικό σταθμό Φουκουσίμα Νταΐτσι, είχε εργαστεί επίσης αρκετούς μήνες νωρίτερα σε άλλο πυρηνικό εργοστάσιο.
Εκτός από την πρώτη αυτή παραδοχή, τρεις περιπτώσεις παραμένουν σε διαδικασία εξέτασης, διευκρίνισε το υπουργείο που είχε αποκλείσει νωρίτερα ανάλογες προσφυγές πρώην εργαζομένων.
Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση αρνιόταν να παραδεχτεί ότι αρκετοί εργαζόμενοι έχουν γίνει θυσία στο βωμό της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της ιδιωτικής εταιρείας «TEPCO», που διαχειρίζεται το συγκεκριμένο πυρηνικό εργοστάσιο.
Παρότι και άλλοι πρώην εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου Φουκουσίμα Νταΐτσι, το οποίο καταστράφηκε από το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου του 2011 στη βορειοανατολική χώρα, εμφάνισαν καρκίνο, είναι η πρώτη φορά που η έκθεση στη ραδιενέργεια στις εγκαταστάσεις αυτές ενοχοποιείται επίσημα για την εκδήλωση της νόσου.
Τα πυρηνικά ατυχήματα στον σταθμό Φουκουσίμα 1 το 2011 αναφέρονται στη σειρά των καταστροφικών γεγονότων στη μονάδα παραγωγής ενέργειας Φουκουσίμα 1 στην Ιαπωνία την άνοιξη του 2011 και αποτελούν μία από τις πιο σημαντικές οικολογικές επιβαρύνσεις από καταστροφή πυρηνικών εγκαταστάσεων που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα. Οι καταστροφές προέκυψαν ως ακολουθία του γεγονότος του μεγάλου σεισμού της 11ης Μαρτίου στο Σεντάι και του τσουνάμι που τον ακολούθησε.
Τις μέρες μετά τα γεωλογικά συμβάντα, σημειώθηκαν εκρήξεις σε αντιδραστήρες του σταθμού και καταγράφηκε διαρροή μεγάλης ποσότητας ραδιενέργειας στο περιβάλλον. Κύρια αιτία που συνέτεινε στην καταστροφή στις εγκαταστάσεις ήταν η μη λειτουργία του συστήματος ψύξης των αντιδραστήρων, ως ακόλουθο του ανεπαρκούς σχεδιασμού προστασίας για περίπτωση φυσικής καταστροφής τέτοιου μεγέθους. Επιπλέον παράγοντες που συνετέλεσαν στα πυρηνικά ατυχήματα ήταν η κακή κατάσταση των αντιδραστήρων, (παλαιότητα, ρωγμές, προηγούμενα ατυχήματα που συγκαλύφθηκαν) και η αύξηση της παραγωγής (καταπόνηση), με ταυτόχρονες οικονομικές περικοπές (ανεπαρκής συντήρηση) εις βάρος της ασφάλειας.
Το συγκεκριμένο εργοστάσιο ήταν προγραμματισμένο να τεθεί εκτός λειτουργίας στις αρχές του 2011 έχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής του αλλά πήρε δεκαετή παράταση λειτουργίας ένα μήνα πριν την καταστροφή