Επιθετικός Καρκίνος του Εγκεφάλου: Για δεκαετίες, οι ερευνητές θαύμαζαν την ικανότητα του γλοιοβλαστώματος, ενός ιδιαίτερα επιθετικού καρκίνου του εγκεφάλου, να απενεργοποιεί τα ανοσοποιητικά κύτταρα του ασθενούς που καταπολεμούν τον καρκίνο, επιτρέποντας έτσι στους όγκους να αναπτύσσονται ελεύθερα. Αυτός παραμένει ένας βασικός λόγος για τον οποίο υπάρχουν πολύ λίγες αποτελεσματικές θεραπείες διαθέσιμες για αυτή την ως επί το πλείστον θανατηφόρα ασθένεια. Σε μια νέα μελέτη που χρησιμοποίησε περισσότερους από 100 όγκους γλοιοβλαστώματος προερχόμενους από ασθενείς, ο Prakash Chinnaiyan, M.D., ιατρός επιστήμονας στο Τμήμα Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας στο Corewell Health στο Southeast, Mich., μαζί με τον συνάδελφο και κύριο συγγραφέα Pravin Kesarwani, Ph.D., ανακάλυψαν ότι μια φυσικά παραγόμενη χημική ουσία στο σώμα βοηθά τα κύτταρα του γλοιοβλαστώματος να μην αναγνωρίζονται από τα ίδια τα ανοσοποιητικά κύτταρα του ασθενούς, των οποίων η δουλειά είναι να τα σταματήσουν.
“Συγκεκριμένα, διαπιστώσαμε ότι τα κύτταρα του γλοιοβλαστώματος συνεργάζονται με το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς για να παράγουν μια χημική ουσία που ονομάζεται κινολινικό”, δήλωσε ο Δρ Chinnaiyan. “Με τη σειρά της, αυτή η χημική ουσία “φρενάρει” τα γύρω ανοσοποιητικά κύτταρα και τα εμποδίζει να επιτεθούν στον όγκο”. Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο Nature Communications, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το κλειδί για την αποκάλυψη νέων και πιο επιτυχημένων θεραπειών στην πορεία. Ενώ έχουν υπάρξει ορισμένα φάρμακα ανοσοθεραπείας που έχουν επιτύχει την επανενεργοποίηση των ανοσοκυττάρων ενός ασθενούς κατά ορισμένων καρκίνων, κανένα δεν έχει λειτουργήσει σε όγκους γλοιοβλαστώματος και δεν υπάρχουν προς το παρόν διαθέσιμα φάρμακα για να σταματήσουν την παραγωγή του κινολινικού. Ως αποτέλεσμα, η ομάδα προχώρησε την έρευνά της ένα βήμα παραπέρα και δημιούργησε ένα γενετικά τροποποιημένο μοντέλο ποντικού που δεν μπορούσε πλέον να παράγει κινολινάτη.
“Οι όγκοι που εμφυτεύτηκαν σε αυτά τα ποντίκια αναπτύχθηκαν σημαντικά πιο αργά και όταν αναλύθηκαν στο εργαστήριο, επέδειξαν ισχυρή ανοσολογική ενεργοποίηση, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτή η οδός μπορεί να χρησιμεύσει ως νέος θεραπευτικός στόχος για το γλοιοβλάστωμα”, δήλωσε ο Δρ Chinnaiyan. “Αυτό παρέχει ένα πλαίσιο για τον σχεδιασμό νέων ανοσοθεραπειών που μπορούν να στοχεύσουν στη συσσώρευση κινολινικών που σχετίζονται με αυτή τη νόσο και πιθανώς με άλλες”. Όσον αφορά τα επόμενα βήματα, ο Dr. Chinnaiyan δήλωσε ότι θα συνεχίσει την έρευνά του για να βοηθήσει στον εντοπισμό μιας ένωσης που μπορεί να είναι σε θέση να στοχεύσει το κινολινικό. Η ομάδα θα εξετάσει, επίσης, την επέκταση των ευρημάτων της και σε άλλες ασθένειες, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον, όπου η συσσώρευση κινολινικού άλατος έχει βρεθεί ότι αποτελεί επίσης πιθανό παράγοντα. “Η έρευνά μας μπορεί να δώσει το κλειδί για καλύτερες θεραπείες και να βοηθήσει να σωθούν ζωές στο μέλλον, αίροντας το μυστήριο γύρω από το γλοιοβλάστωμα και ενδεχομένως άλλες ασθένειες”, δήλωσε ο Δρ Chinnaiyan.