Διαβήτης: Διεθνής μελέτη δείχνει ότι είναι πιθανό η ινσουλίνη να μπορεί να αποθηκευτεί σε θερμοκρασία δωματίου, και μάλιστα για σημαντικά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτό που υπολόγιζαν μέχρι σήμερα οι φαρμακευτικές εταιρείες. Η πρόσβαση σε αυτό το ζωτικής σημασίας φάρμακο μπορεί έτσι να βελτιωθεί σημαντικά για τους φτωχότερους κατοίκους του κόσμου. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ είναι μεταξύ των επιστημόνων που παρουσιάζουν τα αποτελέσματα αυτά. Στον διαβήτη τύπου 1, τα βήτα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας καταστρέφονται. Η ινσουλίνη πρέπει να χορηγείται με ένεση, καθημερινά, για το υπόλοιπο της ζωής του ατόμου. Η ανεπαρκής θεραπεία με ινσουλίνη εξασθενεί τον μεταβολισμό, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε βλάβη των ματιών, νεφρική ανεπάρκεια ή άλλες επιπλοκές.
Σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, η ινσουλίνη είναι σε ανεπάρκεια και συχνά πολύ ακριβή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει πρόωρα λόγω της άνισης πρόσβασης στη φροντίδα του διαβήτη. Δεδομένου ότι η ινσουλίνη είναι ευαίσθητη στη θερμοκρασία, θα πρέπει να διατηρείται στο ψυγείο (στους 2°C-8°C) για μακροχρόνια αποθήκευση- αλλά οι οικογένειες σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν πρόσβαση σε ψυγείο. Σε θερμοκρασία δωματίου (έως 30°C), η ινσουλίνη θεωρείται συνήθως ότι διατηρείται για περίπου τέσσερις εβδομάδες, μετά από τις οποίες συνιστάται η απόρριψή της.
Τετραπλάσια περίοδος αποθήκευσης
Για την παρούσα μελέτη, μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ συνεισέφερε αναλύσεις έξι τύπων ινσουλίνης. Έξι διαφορετικές οικογένειες στο Nagpur της Ινδίας, αποθήκευαν την ινσουλίνη για περίοδο που κυμαινόταν από έναν έως τέσσερις μήνες το καλοκαίρι. Η αποθήκευση γινόταν είτε σε ένα κουτί στο πιο δροσερό δωμάτιο του σπιτιού είτε σε πήλινα δοχεία σχεδιασμένα να λειτουργούν ως απλά συστήματα ψύξης, με την εξάτμιση του νερού να διατηρεί το περιεχόμενο δροσερό. Ένας από τους συγγραφείς της μελέτης είναι ο Gun Forsander, ερευνητής παιδιατρικής στην Ακαδημία Sahlgrenska του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ και παιδίατρος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Sahlgrenska. “Η μελέτη αυτή δείχνει ότι η ινσουλίνη έχει πιθανώς σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε θερμοκρασία δωματίου – έως και τέσσερις φορές περισσότερο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Η μελέτη έδειξε επίσης ότι η απλή λύση, με τα πήλινα δοχεία ψύξης, μπορεί να είναι χρήσιμη όταν ο καιρός είναι πιο ζεστός”, λέει ο Forsander.
Αυξημένη πρόσβαση στην ινσουλίνη
Μια άλλη ερευνητική ομάδα, στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα στο Γκέινσβιλ, πραγματοποίησε προσδιορισμό της συγκέντρωσης της ινσουλίνης σύμφωνα με την καθιερωμένη διαδικασία (υγρή χρωματογραφία) μετά την αποθήκευση σε θερμοκρασία δωματίου στα ινδικά νοικοκυριά. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην επιθεώρηση The Lancet Diabetes & Endocrinology. Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο δρ Graham D Ogle, διευθυντής της οργάνωσης “Life for a Child” και επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ της Αυστραλίας. “Εάν τα αποτελέσματά μας επιβεβαιωθούν σε μεγαλύτερες μελέτες, μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγή της απαίτησης για απόρριψη της ινσουλίνης που φυλάσσεται εκτός ψυγείου μετά από ένα μήνα. Η περίοδος κατά την οποία η ινσουλίνη μπορεί να εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μπορεί, ενδεχομένως, στην περίπτωση αυτή, να επεκταθεί σε τρεις ή ίσως και τέσσερις μήνες. Αυτό θα είχε σημαντική επίπτωση στην πρόσβαση των οικογενειών με ανεπαρκείς πόρους στην ινσουλίνη”, λέει ο Ogle.