Μια πρωτοποριακή κλινική δοκιμή έδειξε σημαντικές βελτιώσεις στη μακροχρόνια επιβίωση των ασθενών με μεταστατικό μελάνωμα, χάρη στις θεραπείες με ανοσοθεραπεία. Το μεταστατικό μελάνωμα, μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος που εξαπλώνεται σε άλλα όργανα, είχε παραδοσιακά πολύ χαμηλά ποσοστά επιβίωσης. Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις στην ανοσοθεραπεία —θεραπείες που χρησιμοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού για να καταπολεμήσουν τα καρκινικά κύτταρα— έχουν δείξει εντυπωσιακή δυναμική στη βελτίωση της επιβίωσης για αυτή τη θανατηφόρα νόσο.
Η κλινική δοκιμή επικεντρώθηκε σε θεραπείες που στοχεύουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες που ρυθμίζουν την ανοσολογική απόκριση. Αυτές οι πρωτεΐνες λειτουργούν σαν “φρένα” για το ανοσοποιητικό σύστημα, αποτρέποντας την καταστροφή των υγιών κυττάρων, αλλά ταυτόχρονα επιτρέπουν και στα καρκινικά κύτταρα να αποφεύγουν την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν στη δοκιμή επιδρούν σε αυτές τις πρωτεΐνες, ενεργοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα και επιτρέποντάς του να αναγνωρίσει και να καταστρέψει πιο αποτελεσματικά τα καρκινικά κύτταρα.
Η δοκιμή έδειξε ότι οι ασθενείς που έλαβαν συνδυαστικές θεραπείες με αυτά τα φάρμακα παρουσίασαν εντυπωσιακά οφέλη στη μακροχρόνια επιβίωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς επέζησαν για περισσότερα από πέντε χρόνια, κάτι το οποίο αποτελεί τεράστια βελτίωση, λαμβάνοντας υπόψη ότι στο παρελθόν η μέση επιβίωση για το μεταστατικό μελάνωμα ήταν λιγότερο από έναν χρόνο. Επιπλέον, για κάποιους ασθενείς, η ανταπόκριση στη θεραπεία ήταν τόσο ισχυρή που η ασθένεια δεν παρουσίασε καμία εξέλιξη για πολλά χρόνια μετά το τέλος της θεραπείας.
Η επιτυχία της ανοσοθεραπείας αποδίδεται στη δυνατότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να διατηρεί μια “μνήμη” ενάντια στα καρκινικά κύτταρα. Ακόμα και μετά το τέλος της θεραπείας, το ανοσοποιητικό σύστημα παραμένει ενεργό και συνεχίζει να εξαλείφει τα υπόλοιπα καρκινικά κύτταρα, προσφέροντας την πιθανότητα μακροχρόνιας ύφεσης ή ακόμα και ίασης για κάποιους ασθενείς.
Ωστόσο, η δοκιμή ανέδειξε και προκλήσεις. Παρά τις θεαματικές βελτιώσεις, δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς στις θεραπείες, ενώ μερικοί αντιμετωπίζουν σοβαρές παρενέργειες, όπως φλεγμονώδεις αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.