Άνοια: Η αισθητή ηλικία των συζύγων που φροντίζουν συνδέεται με την αισθητή ηλικία των αγαπημένων τους που ζουν με άνοια, σύμφωνα με μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Surrey. Αυτή η αντιληπτή ηλικία στα άτομα με άνοια και στους φροντιστές τους σχετίζεται με τη δική τους ευημερία, την ικανοποίηση από τη ζωή και την αυτοπεποίθηση. Η μελέτη δημοσιεύτηκε από τα Περιοδικά Γεροντολογίας, Σειρά Β: Ψυχολογικές Eπιστήμες
Η αισθητή ηλικία ορίζεται ως το πόσο χρονών νιώθει κάποιος σε σύγκριση με την πραγματική του ηλικία. Μετριέται ζητώντας από τους ανθρώπους να αναφέρουν εάν αισθάνονται νεότεροι, το ίδιο ή μεγαλύτεροι από την πραγματική τους ηλικία. Αυτή η ιδέα βοηθά να κατανοήσουμε πώς οι άνθρωποι βλέπουν τη δική τους γήρανση, η οποία μπορεί να επηρεάσει την ψυχική και σωματική τους υγεία και να προβλέψει σημαντικά αποτελέσματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της θνησιμότητας. Η Δρ Serena Sabatini, η πρώτη συγγραφέας της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Surrey, είπε: «Η κατανόηση της διασύνδεσης της αισθητής ηλικίας μεταξύ των ατόμων με άνοια και των συζύγων που τους φροντίζουν είναι ζωτικής σημασίας. “Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν τη σημασία της ποιότητας της σχέσης στην ευθυγράμμιση των αντιλήψεων για τη γήρανση.
Η έρευνά μας δείχνει ότι η νεότερη αισθητή ηλικία των φροντιστών μπορεί να επηρεάσει θετικά την ευημερία των ατόμων με άνοια. «Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για παρεμβάσεις και πολιτικές που υποστηρίζουν τόσο τους φροντιστές όσο και τους λήπτες φροντίδας, ενθαρρύνοντας πιο υγιείς εμπειρίες γήρανσης και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής σε αυτές τις σχέσεις φροντίδας». Οι ερευνητές του Surrey εξέτασαν δεδομένα από τη βρετανική μελέτη IDEAL που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 2014 και 2016. Τα δεδομένα περιλαμβάνουν 1.001 ζευγάρια ατόμων που ζουν με άνοια και τους συζύγους τους. Οι ηλικίες των συμμετεχόντων κυμαίνονταν από 41 έως 95 ετών. Η πλειονότητα των ατόμων με άνοια ήταν άνδρες, ενώ η πλειοψηφία των συζύγων που φρόντιζαν ήταν γυναίκες. Η ερευνητική ομάδα μέτρησε πόσο χρονών ένιωθε κάθε άτομο και αξιολόγησε την ποιότητα της σχέσης, την ευημερία, την ικανοποίηση από τη ζωή και την αυτοπεποίθηση. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αναλύσεις γραμμικής παλινδρόμησης για να προσδιορίσουν τη σύνδεση μεταξύ των αισθητών ηλικιών των ατόμων με άνοια και των συζύγων τους.
Χρησιμοποίησαν επίσης το μοντέλο αλληλεξάρτησης ηθοποιού-συντρόφου (μια μέθοδο για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές ενός ατόμου σχετίζονται με άλλες μεταβλητές του συντρόφου τους) για να δουν εάν η ποιότητα της σχέσης τους επηρέασε αυτή τη σύνδεση και εάν η αισθητή ηλικία ενός ατόμου σχετίζεται με το ψυχική και συναισθηματική υγεία του συντρόφου. Αυτή η επιστημονική προσέγγιση επέτρεψε στην ομάδα να κατανοήσει πώς μοιράζονται τα συναισθήματα και οι αντιλήψεις της γήρανσης και μπορούν να επηρεάσουν το ένα το άλλο μέσα σε αυτές τις σχέσεις φροντίδας. Ο Δρ Sabatini πρόσθεσε, “Η έρευνά μας διαπίστωσε επίσης ότι η ποιότητα της σχέσης φροντίδας παίζει σημαντικό ρόλο. Οι φροντιστές που ανέφεραν καλύτερη ποιότητα σχέσης έτειναν να έχουν μια αισθητή ηλικία πολύ πιο παρόμοια με αυτή του ατόμου με άνοια από εκείνους με κακές σχέσεις. Αυτό υποδηλώνει ότι ο φροντιστής και το άτομο με άνοια αντιλαμβάνονται πιο παρόμοια τη γήρανση όταν έχουν μια στενή σχέση. «Με την ενθάρρυνση των θετικών αλληλεπιδράσεων και της αμοιβαίας κατανόησης, μπορούμε ενδεχομένως να βελτιώσουμε την ψυχική και συναισθηματική υγεία τόσο των φροντιστών όσο και των ατόμων με άνοια».