Ποσοστό περίπου 14% του πληθυσμού αντιμετωπίζει κάποια στιγμή στη ζωή του πρόβλημα δυσκοιλιότητας.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι δυσκοιλιότητας και η σοβαρότητά της ποικίλλει από άνθρωποι σε άνθρωπο. Ενώ για κάποιους αποτελεί περιστασιακή μόνο ενόχληση, σε άλλους η δυσκοιλιότητα εξελίσσεται σε χρόνια κατάσταση.
Ανάλογα με την αιτία της, όπως η αφυδάτωση, κάποια ασθένεια του γαστρεντερικού ή του νευρικού συστήματος ή η λήψη φαρμάκων, συστήνεται η υιοθέτηση στοχευμένων μέτρων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ενοχλήσεων. Ωστόσο, ασχέτως της βαθύτερης αιτίας που την προκάλεσε ή της σοβαρότητάς της, για να υποχωρήσει η δυσκοιλιότητα απαιτείται η κατανάλωση θρεπτικών τροφών που διευκολύνουν τη λειτουργία του εντέρου.
Δείτε ποιες είναι οι ιδανικές τροφές κατά τις δυσκοιλιότητας.
- Δαμάσκηνα: Βοηθούν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας κυρίως χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες. Μία μερίδα 28 γραμμαρίων δίνει 2 γραμμάρια φυτικές ίνες, ποσότητα που καλύπτει το 8% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών. Τα δαμάσκηνα περιέχουν επίσης σορβιτόλη, ένα είδος σακχάρου που δρα στο έντερο σαν ήπιο καθαρτικό.
- Μήλο: Ένα μέτριο μήλο με τη φλούδα του δίνει 4,4 γραμμάρια φυτικών ινών. Μεγάλο ποσοστό των φυτικών ινών του μήλου ανήκει σε ένα είδος που ονομάζεται πηκτίνη, η οποία έχει την ιδιότητα να κατευθύνει περισσότερο νερό προς το έντερο, διευκολύνοντας την απομάκρυνση των περιττών ουσιών από το σώμα.
- Αχλάδι: Εκτός από φυτικές ίνες, το αχλάδι παρέχει και σάκχαρα (φρουκτόζη και σορβιτόλη) που προωθούν την κινητικότητα του εντέρου για να διευκολύνουν τις κενώσεις.
- Ακτινίδιο: Ένα ακτινίδιο δίνει περίπου 2,3 γραμμάρια φυτικών ινών, καλύπτοντας το 9% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης. Το φρούτο περιέχει επίσης ένα ένζυμο που ονομάζεται ακτινιδίνη και το οποίο επιδρά θετικά στη γαστρεντερική λειτουργία.
- Σύκο: Η δράση του ενάντια στη δυσκοιλιότητα οφείλεται τόσο στην υψηλή του περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες όσο και φικίνη, ένα ένζυμο με δράση αντίστοιχη της ακτινιδίνης του ακτινιδίου.
- Εσπεριδοειδή: Το πορτοκάλι, το λεμόνι και το γκρέιπφρουτ είναι καλές πηγές πηκτίνης. Η περισσότερη πηκτίνη βρίσκεται στη φλούδα παρά στη σάρκα ή στον χυμό τους. Επίσης, τα εσπεριδοειδή περιέχουν ναριγκενίνη, μια φλαβονόλη που καθοδηγεί περισσότερο νερό προς το έντερο.
- Σπανάκι: Το σπανάκι είναι καλή πηγή φυτικών ινών και θρεπτικών συστατικών όπως η βιταμίνη C, η βιταμίνη Κ και το φυλλικό οξύ. Όπως και άλλα πράσινα λαχανικά (π.χ. μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών), διευκολύνει την προώθηση και την απομάκρυνση των περιττών ουσιών διά μέσου του εντέρου.
- Γλυκοπατάτα: Η γλυκοπατάτα είναι μία από τις καλύτερες πηγές βιταμίνης Α, έχει όμως και αξιόλογη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Μία μέτρια πατάτα δίνει περίπου 3,8 γραμμάρια φυτικών ινών, ποσότητα που αντιστοιχεί στο 15% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης.
- Όσπρια: Τα φασόλια, οι φακές και τα ρεβίθια παρέχουν σημαντική ποσότητα φυτικών ινών αλλά και πρωτεϊνών. Συμβάλλουν έτσι στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και ταυτόχρονα προωθούν το αίσθημα του κορεσμού.
- Κεφίρ: Έχει ισχυρή προβιοτική δράση, εξασφαλίζοντας την καλή λειτουργία του γαστρεντερικού ώστε να προληφθεί ή και να αντιμετωπιστεί η δυσκοιλιότητα.