Η χορήγηση εξάμηνης διάρκειας ιατρικών συνταγών σε ασθενείς που πάσχουν από χρόνια νοσήματα θέτουν σε κίνδυνο τόσο την ασφάλεια του ασθενούς όσο και τον γιατρό να υποπέσει σε λάθος. Γιατί ;
Απαντήσεις δίνει στο www.Life2day.gr o Ευάγγελος Φραγκούλης– Γενικός/ Οικογενειακός Ιατρός, Γενικός Γραμματέας Ελληνικής Ένωσης Γενικής Ιατρικής.
Ευάγγελος Φραγκούλης- Γενικός/ Οικογενειακός Ιατρός, Γενικός Γραμματέας Ελληνικής Ένωσης Γενικής Ιατρικής.
Με πρόσφατη υπουργική απόφαση επιτράπηκε στους θεράποντες ιατρούς να χορηγούν επαναλαμβανόμενες συνταγές, έως και εξάμηνης διάρκειας, για ασθενείς που πάσχουν από χρόνια νοσήματα. Μέχρι τώρα οι συνταγές είχαν μέχρι τρίμηνη διάρκεια.
Το μέτρο αυτό έρχεται αποσκοπώντας κύρια στη διευκόλυνση και την ανακούφιση των ασθενών. Ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα η εύρεση συμβεβλημένου με τον ΕΟΠΥΥ ιατρού, ακόμα και για την επανάληψη φαρμακευτικών αγωγών, συνοδεύεται από κόστος σε χρόνο, άλλα και συχνά σε χρήμα.
Όμως, η επαναλαμβανόμενη συνταγή μακράς διάρκειας, παράλληλα με την όποια διευκόλυνση του ασθενούς, του στερεί αυτό που περισσότερο ίσως έχει ανάγκη: τις αυξημένες ευκαιρίες συνάντησης με τον γιατρό του. Ειδικότερα οι επαναλαμβανόμενες συνταγές καθυστερούν μια πλήρη ιατρική αξιολόγηση, παρακάμπτουν ευκαιρίες για παροχή προληπτικής φροντίδας και θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια του ασθενούς. Ο ασθενής έχει τις ανανεωμένες συνταγές του, χωρίς να έχει προηγηθεί μια κλινική ανασκόπηση της κατάστασης του, διαδικασία ουσιώδης για την ορθή, αλλά και ασφαλή συνταγογράφηση. Λίγες είναι οι χρόνιες καταστάσεις που μπορούν να μπουν στον αυτόματο πιλότο για έξι μήνες…
Εξακολουθεί να είναι ο ασθενής ρυθμισμένος με την χορηγηθείσα αγωγή, μήπως χρειάζεται κάποια τιτλοποίηση της δόσης των φαρμάκων, είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω; Μήπως έχει εμφανίσει ο ασθενής κάποια παρενέργεια από τη λήψη του φαρμάκου; Ακόμα και η ολιγόλεπτη διαντίδραση του ασθενούς με τον ιατρό του, κατά τη διαδικασία αντιγραφής μιας συνταγής, δυνατόν να δώσει την ευκαιρία να αναφερθούν ήπιες ενοχλήσεις, συμπτώματα νόσου που βαίνει αδιάγνωστη μέχρι τότε, να δοθεί προληπτική φροντίδα και αγωγή υγείας και τέλος να οικοδομηθεί η μακρόχρονη, καταλυτική σχέση ιατρού-ασθενούς.
Ο θεράποντας γιατρός
Όσον αφορά τον θεράποντα γιατρό η μακροχρόνια επαναλαμβανόμενη συνταγή δυνατόν να τον αποφορτίσει από την βαρετή συχνά επανάληψη συνταγών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό ιδιαίτερα για γιατρούς μισθωτούς (π.χ γιατροί ΠΕΔΥ) με μεγάλο όγκο ασθενών. Η αποφόρτιση αυτή βέβαια συνοδεύεται από έλλειμμα στη συνέχεια στη φροντίδα (αραιές συναντήσεις) και στην παρακολούθηση της πορείας της υγείας και της ρύθμισης της χρόνιας κατάστασης του ασθενούς, εκθέτοντας τον ιατρό σε αυξημένο κίνδυνο λάθους.
Από την άλλη, ο ιδιώτης ιατρός, όπως και τώρα, θα συνεχίσει να αποφεύγει τις επαναλαμβανόμενες συνταγές ως «ο διάβολος το λιβάνι». Ο τρέχων τρόπος αποζημίωσης των ιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, «κατά πράξη και περίπτωση», επιβραβεύει τον γιατρό που φέρνει κάθε μήνα στο ιατρείο του, τον ίδιο ασθενή, για να του αντιγράψει την ίδια συνταγή… Την αλλαγή στην παραπάνω πρακτική δεν πρόκειται να την φέρει, ούτε φυσικά η θεσμοθέτηση της εξάμηνης συνταγής, παρά μόνο η φυγή προς νέα, εναλλακτικά πρότυπα αποζημίωσης των ιατρών, που δεν θα βασίζονται στον όγκο των επισκέψεων, αλλά στον όγκο του πληθυσμού τις ανάγκες υγείας του οποίου καλύπτουν (αποζημίωση per capita), καθώς και στην απόδοση (επίτευξη στόχων) και στην ποιότητα της φροντίδας που παρέχουν.