Πρωτοσέλιδο

Τεχνητά χοληφόρα για τη θεραπεία ηπατικών νοσημάτων

Τεχνητά χοληφόρα για τη θεραπεία ηπατικών νοσημάτων
Your browser does not support the video tag. Επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο για την καλλιέργεια και τη μεταμόσχευση τεχνητών χοληφόρων που θα μπορούσαν στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της ηπατικής νόσου σε παιδιά, μειώνοντας την ανάγκη για μεταμόσχευση ήπατος. Σε έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature […]

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο για την καλλιέργεια και τη μεταμόσχευση τεχνητών χοληφόρων που θα μπορούσαν στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της ηπατικής νόσου σε παιδιά, μειώνοντας την ανάγκη για μεταμόσχευση ήπατος.

Σε έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature Medicine, οι ερευνητές ανέπτυξαν μία τρισδιάστατη κυτταρική δομή που, όταν μεταμοσχεύθηκε σε ποντίκια, εξελίχθηκε σε κανονικά, λειτουργικά χοληφόρα.

H ατρησία των χοληφόρων πόρων αποτελεί διαταραχή κατά την οποία τα εξωηπατικά χοληφόρα δεν είναι βατά μακροσκοπικά. Είναι η συχνότερη από τις συγγενείς διαταραχές των χοληφόρων, με συχνότητα εμφάνισης 1/9.600-16.700 γεννήσεις. Εμφανίζεται ελαφρώς συχνότερα στα κορίτσια σε σχέση με τα αγόρια, καθώς και στην κίτρινη φυλή, ενώ είναι λιγότερο συχνή στη μαύρη. Η αιτιολογία της παθολογικής αυτής κατάστασης βασικά παραμένει άγνωστη.

Η μελέτη προτείνει ότι θα είναι εφικτό να δημιουργηθούν και μεταμοσχευθούν τεχνητά ανθρώπινα χοληφόρα χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό μεταμόσχευσης κυττάρων και τεχνολογίας μηχανικής των ιστών. Η προσέγγιση αυτή παρέχει ελπίδα για θεραπεία στο μέλλον νοσημάτων των χοληφόρων για τα οποία προς το παρόν, η μόνη θεραπευτική επιλογή είναι η μεταμόσχευση του ήπατος.

Οι ερευνητές του Κέιμπριτζ, απομόνωσαν υγιή κύτταρα χοληφόρων και τα ανέπτυξαν σε τρισδιάστατες δομές (χολικά οργανοειδή). Όταν μεταμοσχεύθηκαν σε ποντίκια, αυτά τα χολικά οργανοειδή συνενώθηκαν σε περίπλοκες σωληνοειδείς δομές, που μοιάζουν με τους φυσικούς χοληφόρους πόρους.

Οι ερευνητές, τότε διερεύνησαν αν τα χολικά οργανοειδή μπορούσαν να αναπτυχθούν σε ένα «βιοαποικοδομήσιμο ικρίωμα κολλαγόνου», το οποίο θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε σωλήνα και να χρησιμοποιηθεί για την επιδιόρθωση κατεστραμμένων χοληφόρων οδών στο σώμα. Μετά από τέσσερις εβδομάδες, τα κύτταρα είχαν καλύψει πλήρως το ικρίωμα κολλαγόνου καταλήγοντας σε τεχνητούς σωλήνες που εμφάνισαν βασικά χαρακτηριστικά ενός φυσιολογικού, λειτουργικού χοληδόχου πόρου. Αυτά οι τεχνητοί αγωγοί στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για την αντικατάσταση κατεστραμμένων χοληφόρων οδών σε ποντικούς. Οι μεταμοσχεύσεις των τεχνητών πόρων ήταν επιτυχημένες, και τα ζώα επιβιώνουν χωρίς περαιτέρω επιπλοκές.

Στο μέλλον, οι συγγραφείς πιστεύουν ότι θα είναι δυνατή η βιομηχανική παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων ιστών που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν νοσούντα χοληφόρα και να παρέχουν μια ισχυρή νέα θεραπευτική επιλογή, χωρίς αυτή την εξάρτηση από τις μεταμοσχεύσεις οργάνων. Αυτά τα τεχνητά χοληφόρα θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να μοντελοποιήσουν νοσήματα των χοληφόρων και ενδεχομένως να υποστηρίξουν την ανάπτυξη και δοκιμή νέων θεραπειών.