Συνεχείς εγκρίσεις για φάρμακα υψηλού κόστους αναγκάζονται να παίρνουν οι χρονίως πάσχοντες, μετατρέποντας την συνταγογράφησή τους σε πραγματικό Γολγοθά. Ακόμα και όταν καταφέρνουν να λάβουν έγκριση, αυτή διαρκεί από έναν έως τρεις μήνες και στη συνέχεια θα πρέπει να υποβληθούν στην ίδια διαδικασία, δηλαδή στο να προσκομίσουν τα πιστοποιητικά, τις γνωματεύσεις τους στις τοπικές επιτροπές έγκρισης των φαρμάκων υψηλού κόστους ( ΦΥΚ).
Αναλυτικότερα, οι ασθενείς καλούνται να καταθέσουν πλήρη ιατρικό φάκελο στις τοπικές Επιτροπές του ΕΟΠΥΥ καθώς δεν υπάρχει κεντρικό σύστημα αξιολόγησης, με αποτέλεσμα κάθε μία επιτροπή να συμπεριφέρεται στον ασθενή κατά το δοκούν.
Για παράδειγμα ασθενείς με οικογενή χοληστεριναιμία είναι υποχρεωμένοι να καταθέτουν κάθε 3 μήνες φάκελο ενώ το νόσημα είναι γενετικό και μόνιμο με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία, την αργοπορία, την απώλεια εργατοωρών και τελικά την μειωμένη πρόσβαση στο απαραίτητο φάρμακο.
Τις τελευταίες μέρες δε άνοιξε μια συζήτηση για οριστική παύση χορήγησης από τα φαρμακεία των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας μας και τα φαρμακεία του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) των φαρμάκων υψηλού κόστους και αποκλειστική διάθεσή αυτών από τα ιδιωτικά φαρμακεία. Ωστόσο, αν συνέβαινε αυτό η αισθητά μειωμένη νοσοκομειακή τιμή των φαρμάκων αυτών θα αποτελούσε παρελθόν και αντίθετα επί της αισθητά αυξημένης λιανικής τιμής τους θα επροστίθετο ο αναλογών ΦΠΑ.
Και μπορεί ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φαρμακαποθηκών να δηλώνει ότι πρέπει να επανεξετασθεί ο τρόπος διακίνησης των Φ.Υ.Κ., δεδομένου ότι η επί εξαετία κεντρική διάθεση από τα νοσοκομειακά φαρμακεία και εκείνα του ΕΟΠΥΥ, αφενός προκαλεί ταλαιπωρία σε ιδιαίτερα ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και αφετέρου έχει πολλαπλά αποδειχθεί ότι όχι μόνο δεν συγκρατεί την δαπάνη στα εν λόγω σκευάσματα αλλά αντιθέτως την επιβαρύνει, ωστόσο απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην γίνουν σπασμωδικές κινήσεις που θα επιβαρύνουν έτι περαιτέρω τους ασθενείς.