Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο να διαγνωσθούν με νόσο Πάρκινσον αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μια μεγάλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. Επιπλέον, ο κίνδυνος μπορεί να είναι υψηλότερος για τους νεότερους και για εκείνους με επιπλοκές από την ασθένεια.
Η νόσος Πάρκινσον είναι μια προοδευτική νόσος που επηρεάζει ένα μέρος του εγκεφάλου που βοηθά στον έλεγχο της κίνησης. Στον διαβήτη τύπου 2 , ένα άτομο είτε δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη για να μετατρέψει αποτελεσματικά το σάκχαρο του αίματος σε ενέργεια είτε τα κύτταρα δεν χρησιμοποιούν την ινσουλίνη όπως θα έπρεπε.
“Η μελέτη μας εξέτασε δεδομένα σχετικά με ένα μεγάλο μέρος του αγγλικού πληθυσμού και βρήκε ισχυρή σχέση μεταξύ αυτών των δύο φαινομενικά διαφορετικών ασθενειών”, δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Thomas T. Warner, FRCP, Ph.D., του University College London (UCL) Ηνωμένο Βασίλειο. «Είτε πρόκειται για κάποιο γενετικό αίτιο που μπορεί να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των ασθενειών είτε αυτές οι νόσοι έχουν παρόμοιες οδούς ανάπτυξης – και τα δύο ενδεχόμενα πρέπει να διερευνηθούν περαιτέρω».
Για τη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία δωδεκαετίας σε μια εθνική βάση νοσοκομειακών δεδομένων στην Αγγλία και εντόπισαν περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα που είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο για διαβήτη τύπου 2. Στη συνέχεια συγκρίθηκαν με περισσότερα από 6 εκατομμύρια άτομα χωρίς διαβήτη, τα οποία είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο για μια σειρά νοσημάτων και χειρουργικών επεμβάσεων (όπως διαστρέμματα, κιρσούς, σκωληκοειδεκτομή και αντικατάσταση ισχίου).
Από τα περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα με διαβήτη, 14.252 είχαν διάγνωση νόσου Πάρκινσον κατά τη διάρκεια μιας μεταγενέστερης εισαγωγής στο νοσοκομείο, σε σύγκριση με 20.878 από τα περισσότερα από 6 εκατομμύρια άτομα χωρίς διαβήτη που αργότερα διαγνώστηκαν με νόσο Πάρκινσον. Μετά προσαρμογή για ηλικία, φύλο, τόπο κατοικίας, συχνότητα εισαγωγών στο νοσοκομείο και διάρκεια παρακολούθησης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί με διαβήτη τύπου 2 είχαν 31% μεγαλύτερο κίνδυνο για μεταγενέστερη διάγνωση νόσου Πάρκινσον από εκείνους χωρίς διαβήτη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος διάγνωσης της νόσου Πάρκινσον αργότερα στη ζωή ήταν ακόμη υψηλότερος για τους νέους ηλικίας 25 έως 44 ετών. Στην ομάδα αυτή, 58 από 130.728 άτομα εμφάνισαν νόσο Πάρκινσον, σε σύγκριση με 280 από 2.559.693 στην ομάδα ατόμων χωρίς διαβήτη.