Ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης συμμετείχε στο 4ο Ετήσιο Συνέδριο του Economist με θέμα «Η Αποφασιστικότητα της Ελλάδας στην Καταπολέμηση του Καρκίνου – Τα επιτεύγματα, τα εμπόδια και η ευρωπαϊκή πραγματικότητα».
Τι είπε ο Υπουργός Υγείας
«Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Δεν είμαι τόσο νέος στο Υπουργείο. Είναι η
δεύτερή μου θητεία στο Υπουργείο Υγείας. Θυμάμαι αρκετά πράγματα. Όμως, ένα εξ
αυτών που με έχει εκπλήξει, είναι η πρόοδος που έχει καταγράψει η επιστήμη στην
αντιμετώπιση του καρκίνου τα τελευταία 10 χρόνια. Πριν από 10 χρόνια οι ασθενείς
ήταν καταδικασμένοι να καταλήξουν. Τώρα με τα νέα φάρμακα από κορυφαίες
εταιρείες οι οποίες κατάφεραν να παράξουν θεραπείες οι οποίες είναι πραγματικά
καινοτόμες, καταφέρνουν να δώσουν όχι μόνο ελπίδα στους ασθενείς, αλλά και μια
πολύ καλή ποιότητα ζωής για μία σειρά ετών.
Αυτό είναι κάτι εκπληκτικό, διότι για πρώτη φορά η ανθρωπότητα μπορεί να πει ότι αντιμετωπίζουμε και καταπολεμούμε τον καρκίνο κι αυτό είναι κάτι υπέροχο. Όμως ως Υπουργός Υγείας έχω να αντιμετωπίσω την πρόκληση που συνοδεύει αυτές τις πολύ καλές ειδήσεις. Όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, δεν υπάρχει το απόλυτο καλό ή το απόλυτο κακό. Το καλό και το κακό ενυπάρχει στα πάντα, κάτι σαν το γιν και το γιανκ θα λέγαμε. Στην περίπτωση αυτή, οι δημοσιονομικές προκλήσεις είναι αυτές που συνοδεύουν τις καινοτόμες θεραπείες και η πρόκληση αυτή δεν αφορά μόνο τον προϋπολογισμό της Ελλάδος, αλλά θα είναι μεγαλύτερη πρόκληση για το σύνολο των συστημάτων δημόσιας υγείας σε όλο τον κόσμο.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε λοιπόν την πραγματικότητα, η οποία λέει ότι ο πληθυσμός γηράσκει, άρα η ανάγκη για θεραπεία είναι πιο μεγάλη. Οι νέες θεραπείες έρχονται με ταχύτητα αλλά συνοδεύονται από υψηλό κόστος και οι κρατικοί προϋπολογισμοί είναι πάντα μέσα σε συγκεκριμένα όρια. Αυτή λοιπόν είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε σήμερα επί της θητείας μου και προσπαθούμε να τα καταφέρουμε.
Θέλω να συγχαρώ την Ένωση των Ογκολόγων, την κα Σαριδάκη-Ζώρα αλλά και όλους τους συνεργάτες της Ένωσης, διότι από τη στιγμή που πήγα στο Υπουργείο δεν μου μίλησαν μόνον για την ανάγκη των νέων θεραπειών που τις υποστηρίζουν πάρα πολύ και τις παρέχουν στους ασθενείς τους κατά τον τρόπο που πρέπει, αλλά μας παρουσίασαν και συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς η χρήση αυτών των νέων φαρμάκων θα γίνεται με υπεύθυνο τρόπο.
Διότι όταν ένας ασθενής που παίρνει ένα φάρμακο που δεν το χρειάζεται, δεν είναι καλό για τον ασθενή είναι κακό. Αλλά μιλήσαμε και για την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του προϋπολογισμού πάνω στις θεραπείες αυτές. Είναι πολύ κρίσιμο για να εξασφαλίσουμε την καλή υγεία περισσοτέρων ανθρώπων να πετύχουμε και το δεύτερο. Διότι εάν οι υπερβάσεις του προϋπολογισμού μας λόγω αλόγιστης χρήσης καινοτόμων φαρμάκων κατά βάση ξεπερνούν κατά πολύ ένα μέτρο, είναι πάρα πολύ λογικό οι μεγάλες εταιρίες να αποφεύγουν να δίνουν τέτοια φάρμακα στην Ελλάδα.
Και άρα όταν κάποιος πράγματι χρειαστεί ένα τέτοιο φάρμακο, δεν θα μπορεί να το
βρει. Και αυτό είναι αποτυχία δική μας, 100% δική μας. Εμάς, η δική μας ευθύνη
είναι όταν κάποιος ασθενής πραγματικά χρειάζεται ένα φάρμακο για να του σώσουμε
τη ζωή να είμαστε σε θέση να το παρέχουμε. Δεν θα μπορέσει η ελληνική πολιτεία να
λύσει αυτό το γρίφο χωρίς την εργασία των γιατρών. Το λέω διότι, εχθές είχα μια
επείγουσα σύσκεψη στο Υπουργείο Υγείας με την Ένωση των Νευρολόγων για την
υπόθεση του Relyvrio που δεν είναι ογκολογικό φάρμακο είναι φάρμακο για τη
νευρομυοπάθεια.
Αυτό το φάρμακο, γραφόταν στην πατρίδα μας ασταμάτητα και σωρηδόν, μια πάρα πολύ ακριβή θεραπεία. Πέρυσι, κόστισε στο σύστημα 15 εκατομμύρια ευρώ. Μόνο φέτος τους πρώτους δύο μήνες του ’24 έχει κοστίσει πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ και προχθές το φάρμακο αυτό το οποίο δεν είχε έγκριση ΕΜΑ, είχε έγκριση μόνο FDA φάση 2, ούτε καν φάση 3, και παρόλα αυτά το έγραφαν, απεσύρθη από την εταιρία ως αποτυχών να περάσει τη φάση 3 και άρα ως φάρμακο τελικά δεν δουλεύει. Αλλά ανακαλύψαμε ότι δεν δουλεύει αφού έχουμε ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια. Αυτό είναι μια αποτυχία όχι των υπουργών, αυτό είναι μια αποτυχία των γιατρών.
Μεγάλη αποτυχία μάλιστα, που δεν μπόρεσαν να συγκρατηθούν να βάλουν οι ίδιοι κανόνες, να απομονώσουν τους κακούς συναδέλφους. Δεν το έγραφαν όλοι. Έχω δει τώρα ποιοι το έγραφαν με ονοματεπώνυμα, οι περισσότεροι δεν το έγραφαν. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι πρέπει να θεσπίσουμε πολύ αυστηρούς κανόνες από εδώ και μπρος για το πως αυτά τα φάρμακα θα χορηγούνται και θα συνταγογραφούνται.
Και ιδιαίτερα, διότι εδώ οι θεραπείες δεν κοστίζουν όπως το Relyvrio, 75.000 ευρώ αλλά κοστίζουν 700.000 ευρώ. Και άρα αν ακολουθήσουμε το ίδιο μοντέλο έχουμε χαιρετίσει όλοι μαζί, δεν θα έχουμε να πάρουμε ούτε ασπιρίνη. Άρα πρέπει να συνεννοηθούμε. Η Ένωση των Ογκολόγων και η κυρία Ζερβιδάκη η ίδια αλλά και οι συνάδελφοί της ήταν εντυπωσιακοί στις συναντήσεις μας, πάρα πολύ υπεύθυνοι και τους ευχαριστώ για αυτό».